حرف زدن و نمایشوارگی به جای تئاتر / نگاهی به نمایش "دو روایت از شکسپیر" به نویسندگی و کارگردانی اصغر نوری
حسن پارسائی: "دو روایت از شکسپیر" هیچ ارتباط ساختاری و محتوایی با دو اثر برجسته "اتللو" و "هملت" ویلیام شکسپیر ندارد.
حسن پارسائی: "دو روایت از شکسپیر" هیچ ارتباط ساختاری و محتوایی با دو اثر برجسته "اتللو" و "هملت" ویلیام شکسپیر ندارد.
حسن پارسائی: نمایش "نوبت، یعنی بعدی" اساساً یک ُکلاژ موضوعی و صحنهای است
حسن پارسائی: نمایش "تئاتربازی" نوعی تمثیلسازی هجوآمیز از "گودو" در نمایشنامه "در انتظار گودو" اثر بیهمانند " ساموئل بکت" است.
حسن پارسائی: "دانشگاه شریف" اجرایی به تمرین کارگاهی بداههوار شباهت دارد و از آن فراتر نمیرود
حسن پارسائی: نمایش "اتاق ورونیکا" به نویسندگی آیرا لوین و طراحی و کارگردانی کوروش ولیدی از نظر، بازیگری و کارگردانی اجرایی تئاتری و دیدنی است.
حسن پارسائی: نمایش "دیور" به نویسندگی هاله مشتاقینیا و اجراگردانی آریان رضائی، عملاً حالتی ترکیبی دارد و به "پرفورمنس – نمایش" تبدیل میشود.
حسن پارسائی: در نمایش "هملت و دن کیشوت"، محوریت با داستان نمایشنامه هملت است و البته کشته شدن "دن کیشوت" به دست هملت و بالعکس.
حسن پارسائی: نمایش "خواستگاران مهری ناز، شاهدخت دیار سختستان" به کارگردانی عطاالله کوپال موضوعی ساده و به یک مضحکهنمایی شباهت دارد.
حسن پارسائی: نمایش "نحس" بدلسازی برای مدیوم نمایش محسوب میشود.
حسن پارسائی: اجرای "در نیومده" به نویسندگی و کارگردانی سعید زارعی از لحاظ متن و محتوا هجویهای برای خود مدیوم تئاتر است.