وقتی ناتمام، ناتمامتر میشود / نگاهی به نمایش "ناتمام" به کارگردانی کهبد تاراج
حسن پارسائی: سه زن به نوبت به صحنه میآیند، روی صندلی مینشینند و برونفکنی میکنند.
حسن پارسائی: سه زن به نوبت به صحنه میآیند، روی صندلی مینشینند و برونفکنی میکنند.
حسن پارسائی: "راشومون" به نویسندگی و کارگردانی رضا کوچکزاده بر اساس تقلید از هایکوهای ژاپنی، ترکیبدهی کلامی و مضمونی شده است.
حسن پارسائی: "یک دقیقه و سیزده ثانیه" به مشکلات و تنگناهای زنان خیابانی کارتن خواب، میپردازد.
حسن پارسائی: نگرش بهروز غریبپور در رابطه با به کارگیری آواز ایرانی به جای آواز اپرایی ابتکاری شخصی برای ایرانی کردن این ژانر نمایشی است
حسن پارسائی: مریم کاظمی در کارگردانی نمایش "خسیس" با افزودن ترانههای شاد، این نمایش را که براساس کمدی شخصیت و رفتار توسط مولیر نوشته شده به "کمدی درام موزیکال" تبدیل کرده است.
حسن پارسائی: "اعتراف" یک درام فلسفی، اجتماعی و جنایی است که موضوع آن بسیار پارادوکسیکال، تأمل برانگیز و هشدار دهنده است.
حسن پارسائی: نمایش کمدی موزیکال فانتزیک و عامیانه "شاخ نبات" به نویسندگی و کارگردانی مهدی شمسائی براساس قصه منظوم و مشهور "موش و گربه" اثر "عبید زاکانی" نوشته شده و تحت عنوان "نمایش اپرایی ایرانی" به روی صحنه رفته است.
حسن پارسائی: نمایش "روال عادی" به کارگردانی محمدرضا خاکی، "کمدی درام سیاسی" است که یکی از زیباترین و ماندگارترین اجراهای چند سال اخیر است.
حسن پارسائی: مازیار ملکی در پردازش و ساختاردهی موضوع نسبتا زیبای نمایش "همشهری" عجولانه عمل کرده است.
حسن پارسائی: "پچپچههای پشت خط نبرد" نمایشی بین کمدی و کمدی درام است.