سپیده پیری- سرویس موسیقی هنرآنلاین : درحالیکه شهرهایی مانند لیورپول، وین یا نشویل توانسته‌اند اقتصاد محلی خود را به‌طور مستقیم از صدای موسیقی تامین کنند.
برندینگ لیورپول و وین با صدای موسیقی
شاید هیچ نمونه‌ای به‌اندازه لیورپول انگلستان در این زمینه شناخته‌شده نباشد. شهری که گروه بیتلز از آن برخاست، حالا با موزه‌ها، تورهای پیاده‌روی، بارهای زنده و فروشگاه‌های تم‌دار، به یکی از مقاصد اصلی گردشگری موسیقی در اروپا تبدیل شده است.طبق گزارش VisitBritain (2020)، فقط صنعت گردشگری مرتبط با بیتلز در لیورپول بیش از ۸۱.۹ میلیون پوند در سال برای اقتصاد محلی درآمد دارد. این گردشگری حدود ۲۳۴۵ شغل ایجاد کرده و بیش از ۶۰۰ هزار نفر سالانه بازدیدکننده دارد.
شهر وین پایتخت اتریش نیز نمونه‌ای دیگر از برندسازی موسیقایی است که بر تجربه‌ی زنده و تاریخی تأکید دارد. از خانه موتزارت تا سالن‌های اپرا و کنسرت‌های خیابانی، موسیقی بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت شهری وین است.طبق آمار رسمی Vienna Tourist Board (2022), در سال پساکرونا بیش از ۹۰۰ هزار نفر فقط از جاذبه‌های موسیقایی و فرهنگی شهر بازدید کردند و بخش موسیقی همچنان در صدر دلایل سفر فرهنگی به وین قرار دارد.
فرصت‌های از‌دست‌رفته در ایران
در ایران، شهرهایی مانند شیراز، کرمانشاه، خرم‌آباد، سنندج یا تربت جام، پیشینه موسیقایی قابل‌توجهی دارند اما هنوز هیچ زیرساخت یا سیاست‌گذاری فعالی برای تبدیل این سرمایه فرهنگی به صنعت گردشگری موسیقی وجود ندارد.در جهانی که موسیقی می‌تواند هویت شهری را بازسازی کند، گردشگری موسیقی یک فرصت اقتصادی و فرهنگی دوگانه است. لیورپول از بیتلز استفاده کرد؛ وین بر شانه‌های موتزارت ایستاد. اما ایران با تنوعی شگفت‌انگیز از موسیقی‌های قومی و سنتی، هنوز از این فرصت بهره‌برداری نکرده است.تا زمانی که موسیقی محلی و قومی در سیاست فرهنگی و گردشگری ایران به رسمیت شناخته نشود، شهرهای ما از صدایی که می‌تواند درآمد، ارتباط فرهنگی و نشاط اجتماعی به همراه داشته باشد، بی‌بهره خواهند ماند.