
درس های «کوچه» برای همدلی
هلهله و کلکشیدنهای کوچه، به ناله زار دمام و سنج بدل شد و بوشهریها، بهجای آوازهای شاد و خیامخوانی، برای عزای بندرعباسیها مرثیه سر دادند. تصمیمی خودجوش که نشان از درک عمیق هنری و مسئولیت اجتماعی داشت؛ هنر، دقیقاً همین همراهی با روح جمعی است که کوچهایها بهخوبی آن را اجرا کردند و درسهای بزرگی در تاریخ ثبت کردند