سرویس تجسمی هنرآنلاین: علیرضا سمیع آذر، پژوهشگر عرصه هنر عصر روز یکشنبه مهمان غرفه هنرآنلاین در بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات بود. او در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین ارزیابی خود را از نمایشگاه مطبوعات و فضای حال رسانه اینطور عنوان کرد: نمایشگاه مطبوعات بسیار هیجان‌انگیز و جذاب است. آدم وقتی وارد این نمایشگاه می‌شود، حس می‌کند که در یک دموکراسی قرن بیست و یکی به سر می‌برد؛ پر از رسانه‌های رنگارنگ و روزنامه‌های قدرتمند. این نمایشگاه نشان می‌دهد که هر چه فشار روی رسانه‌ها وجود دارد، نتیجه معکوس داده و رسانه‌ها با قدرت و خلاقیت بیشتر به کارشان می‌پردازند. وسعت رسانه‌ای ایران خیلی عظیم است. قبلاً گفته می‌شد که فقط قاهره و استانبول در مدیا قوی هستند، اما امروز رسانه‌های ایران نیز واقعاً به آن قدرت رسیده‌اند.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا بین رسانه و هنرهای تجسمی یک فاصله‌ای وجود دارد که آن فاصله را بین رسانه و سینما یا رسانه و موسیقی نمی‌توان دید، گفت: البته این‌که هنرمندان تجسمی کمتر به این نمایشگاه می‌آیند، الزاماً به معنای عدم توجه آن‌ها به رسانه نیست. احتمالاً هنرمندان تجسمی کمتر از برگزاری چنین نمایشگاهی خبردار شده‌اند و به همین خاطر حضورشان کمرنگ‌تر از هنرمندان دیگر رشته‌هاست. ضعف رابطه هنرهای تجسمی با رسانه به خاطر آن است که مخاطبان هنرهای تجسمی قشر نخبه و الیت جامعه هستند، در حالی که مخاطبان هنرهای سینما، موسیقی و... بیشتر عموم مردم هستند و رسانه‌ها با عموم سر و کار دارند. بنابراین هنرمندان تجسمی کمتر به دنبال رسانه‌ها هستند و بیشتر به رسانه‌های خاص توجه نشان می‌دهند. مکان‌هایی که هنرمندان تجسمی اقبال نشان می‌دهند، مکان‌های خاص آن‌هاست و آن‌ها تصور نمی‌کنند که رسانه‌ها چقدر می‌توانند به هنرهای تجسمی کمک کنند. منتها آن‌چه که گفته شد، یک واقعیت است نه شرایط ایده‌آل. شکل ایده‌آلش این است که حوزه هنرهای تجسمی با عموم ارتباط داشته باشد و کانال ارتباطی آن نیز رسانه‌ها باشند. بنابراین آن چه که گفته شد، وضعیت موجود است، اما وضعیت مطلوب نیست. واقعیت این است که حوزه هنرهای تجسمی با رسانه‌ها ارتباط ضعیفی دارد و از طریق رسانه‌ها نمی‌تواند با مردم ارتباط گسترده برقرار کند.
این ِپژوهشگر عرصه هنر که در زمان حضور در موزه هنرهای معاصر تعاملاتی میان هنرهای تجسمی با رسانه‌ها مهیا کرده بود در این زمینه اظهار کرد: هر کسی در هر مسئولیتی از حوزه هنرهای تجسمی قرار دارد، یکی از مهم‌ترین وظایفش باید این باشد که در حد امکان خودش، حوزه رسانه‌ای را متوجه هنرهای تجسمی کند و بازوی هنرهای تجسمی را در رسانه‌ها تقویت کند. هنرمندان باید از رسانه برای پیوند عموم با هنر و هنرمند استفاده کنند. من در هر فرصتی که بوده‌ام، چه در موزه هنرهای معاصر و مرکز هنرهای تجسمی و چه در هر جای دیگر که امکان سخن گفتن پیدا کرده‌ام، سعی کرده‌ام که به تعامل رسانه و هنرمندان تجسمی تأکید کنم. من همواره سعی کرده‌ام که کانال رسانه‌ای قدرتمند داشته باشم چون این کانال می‌تواند هنرهای تجسمی را به مردم وصل کند و خیلی از مشکلات هنرهای تجسمی به لحاظ کیفی و کمی را مرتفع سازد.
سمیع آذر در خاتمه به چاپ کتاب جدیدش اشاره کرد و گفت: این کتاب شامل مجموعه مقالاتم در مورد هنر مدرن است و در آن اساتید مدرنیست ایرانی را به وسیله یک سری نوشتار مورد نقد قرار داده‌ام. این کتاب شامل 20 گفتار در مورد آراء و آثار شخصیت‌هایی مثل مارکو گریگوریان، سهراب سپهری، پرویز تناولی، پرویز کلانتری، آیدین آغداشلو، غلام‌حسین نامی، بهجت صدر، منیر فرمانفرمایان و... است که ما آن‌ها را به عنوان اساتید مدرنیست ایرانی می‌شناسیم. اکنون این کتاب در مرحله چاپ قرار دارد و به زودی توسط نشر نظر منتشر خواهد شد.