گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار حسین زینال‌پور با عنوان «هفت‌سنگ» در گالری شیرین برپاست. زینال‌پور در گفت و گو با هنرآنلاین درباره آثار این مجموعه گفت: بازی برایم اهمیت زیادی دارد و در این مجموعه بازی‌هایی را مد نظر داشتم که بر اساس شانس هستند و قصد داشتم موضوع شانس را به چالش بکشم. روی بازی‌های مثل منچ و مارپله که شانس در آن‌ها خیلی دخیل است کار کردم و آن‌ها را با فضای روز دنیا و تاریخ ترکیب کردم.
زینال‌پور ادامه داد: در استیتمنت این نمایشگاه نوشته‌ام «شانس (تاس) تکه سنگی است که یا بازی می‌دهد، یا بازی می‌دهی…». احساس می‌کنم اتفاقاتی که در بازی‌های شانسی هست با دنیای امروز ما گره خورده است. به ویژه در یک سال گذشته با شیوع کرونا کارهایم از این مسئله نیز تاثیر گرفت و به این فکر می‌کردم که در شرایط فعلی چه کسانی خوش شانس هستند، آن‌هایی که زنده مانده‌اند یا آن‌ها که مرده‌اند.
او با بیان اینکه در مجموعه‌های قبلی خود نیز به بازی‌ها پرداخته بوده، گفت: هرچه این جهان جلوتر می‌رود این مسئله که ما در یک بازی هستیم بیشتر عیان می‌شود. همه نوع بازی داخل این زندگی هست، گاهی اوقات در یک بازی فکری مانند شطرنج حضور داریم و گاهی مانند تاس این بازی بر اساس شانس است. بسیاری از فلاسفه نیز به این مسئله اشاره کرده‌اند و آدم وقتی بداند که در یک بازی قرار گرفته است این دنیا را کمتر جدی می‌گیرد و کمتر دچار تنش می‌شود. اگر انسان حضور در این بازی را بپذیرد متوجه می‌شود که اگر این بار بازی را باخته است می‌تواند بعدها برنده باشد و بالعکس.
او درباره فضای آثار خود گفت: در همه تابلوها فضای داخلی کاخ‌های ایران دیده می‌شود و تنها در یک تابلو داخل کاخ ورسای را نشان داده‌ام و فقط در این تابلو فیگور انسان دیده می‌شود. در این اثر یک دختر در حال بازی تخته نرد با یک فضانورد است و اگرچه فضانورد هم یک انسان است، اما حضور او در این فضا عجیب به نظر می‌رسد. انگار دختر با یک موجود نامعقول در حال بازی است. این اثر برای من کاملاً اجتماعی و رئال است اما هر مخاطبی می‌تواند برداشت خود را از آن داشته باشد.
زینال‌پور ادامه داد: در همه این تابلوها تاس در کوچکترین اندازه در فضا دیده می‌شود و حتی در تصویر گم شده است. هدفم این بود که بگویم اگر چه شانس در ذهن ما بسیار بزرگ و جدی است اما در واقع کوچکترین عنصر زندگی ما شانس است. دلیل انتخاب کاخ‌ها این بود که معمولاً آدم‌ها دوست دارند خود را در بالاترین مرتبه ببینند و کسانی می‌توانند در کاخ زندگی کنند که چنین موقعیت برتری را داشته باشند. شاید بسیاری از مردم فکر کنند که اگر شانس داشتن می‌توانستند به موقعیت شاهی برسند و در کاخ زندگی کنند. آن‌ها همه نشدن‌های زندگی را به بدشانسی ربط می‌دهند اما من این مسئله را به چالش کشاندم.
او درباره فضای تیره آثارش گفت: زمانی که انسان در تاریکی حضور دارد یک روشنایی اندک نیز برای او بسیار ارزشمند است. دلیل اینکه از رنگ‌های تیره استفاده کردم این بود که می‌خواستم مخاطب را بیشتر در فضا متمرکز کنم و توجه او تنها بر آن بخشی که نوری به آن تابیده است جلب شود. در عین حال بسیاری از ما در کودکی از فضای تاریک می‌ترسیم و این تاریکی وهمی در ما ایجاد می‌کند که شاید واقعیت نداشته باشد. من هم در این تابلوها می‌خواستم با تاریکی ایجاد وهم کنم و در عین حال فضای تیره تابلوها توانسته است پیوستگی میان آن‌ها ایجاد کند.