گروه معماری هنرآنلاین: سدیم کلرید که معمولاً با نام نمک شناخته می‌شود، در همه جا وجود دارد. نمک در کاربردهای باستانی و در طبیعت به وفور یافت می‌شود، اکوسیستم‌های محلی را حفظ می‌کند، جاده ها را یخ‌زدایی می‌کند، در انواع فرآیندهای صنعتی حیاتی است و احتمالاً به عنوان چاشنی روی میز آشپزخانه هر کسی دیده می‌شود.

اما امروزه، ارزش نسبتا کمی به آن نسبت داده می‌شود- با توجه به اینکه قبلاً به اندازه طلا ارزش داشت- و برخلاف سایر جایگزین‌های مشتق شده از طبیعت مانند جلبک‌ها یا میسلیوم‌ها، به نظر می‌رسد که تحقیقات و علاقه کافی در مورد تمام جنبه‌های فیزیکی آن وجود ندارد. با این حال ماده‌ای با پتانسیل بی‌نهایت و فوق‌العاده است. نمک جدا از ویژگی‌های حیاتی آن، مقرون‌به‌صرفه، در دسترس، ضد باکتری، مقاوم در برابر آتش، ذخیره کننده رطوبت و گرما، در بازتاب و انتشار نور فوق‌العاده است.

ما می‌دانیم که یکی از چالش‌های کلیدی در بهبود بهره‌وری منابع در صنعت ساختمان، شناسایی موادی است که می‌توانند جایگزین منابع طبیعی کمیاب شوند. بنابراین آیا نمک با تمام ویژگی‌هایش می‌تواند به یک گزینه مناسب تبدیل شود؟ آیا می‌تواند ماده‌ای برای استفاده در آینده باشد؟ البته، علاوه بر وجود پتانسیل، چالش‌هایی در رابطه با نمک وجود دارد که استفاده از آن را به عنوان مصالح ساختمانی محدود کرده است: به طور طبیعی مستعد جذب رطوبت و فرسایش توسط باد و آب است و می‌تواند باعث خوردگی قطعات فلزی مورد استفاده در ساخت و سازشود. این موضوع نشان می‌دهد که برای استفاده از نمک باید فهرست طولانی از معیارها را در نظر گرفت اما علیرغم چالش‌ها مفید به نظر می‌رسد.

نمک اساساً یک ترکیب شیمیایی است که توسط یون‌های سدیم و کلرید تشکیل می‌شود که وقتی در آب حل می‌شوند، جدا شده و توسط مولکول‌های آب احاطه می‌شوند. اگر آب تبخیر شود، یون ها به هم نزدیک می‌شوند و ساختار شبکه‌ای تشکیل می‌دهند که منجر به تشکیل کریستال‌های نمک می‌شود. کریستال‌ها می‌توانند به روش‌های مختلفی تشکیل شوند از تبخیر آب دریا تا استخراج زیرزمینی و واکنش‌های شیمیایی. با افزایش جمعیت جهان و بهبود استانداردهای زندگی، میزان نمک تولید شده به عنوان زباله از طریق نمک‌زدایی آب دریا و استخراج پتاس به طور چشمگیری افزایش یافته است، به این معنی که این منبع ازهمیشه فراوان‌تر است.

Untitled

در کمال تعجب، محققان و طراحان قرن‌ها است که نمک را به عنوان یک ماده ساختمانی در برخی از نقاط جهان، چه به شکل خام، مرکب و چه به شکل فرآوری شده، مورد بررسی قرار داده‌اند. برخی از نمونه‌های جالب عبارتند از هتلی که از میلیون‌ها بلوک نمک ساخته شده یا رستورانی که با نمک محلی طراحی شده است. کاربردهای جدیدی نیز در طول دهه گذشته ظهور کرده‌اند از نمک فرآوری شده مورد استفاده در پنل‌های دیواری انعطاف پذیر و ساخت نمونه‌های اولیه پوست گرفته تا اشیا پرینت شده ساخته شده از مخلوط‌های نمک و نشاسته.

در حالی که برای تصور آینده‌ای که در آن منابع طبیعی مانند نمک جایگزین مواد سنتی می‌شود، چالش‌های زیادی وجود دارد که باید بر آن‌ها غلبه کرد. اما یک مسئله قطعی است: «آینده با مواد جدید و قدیمی ساخته خواهد شد.» با تحقیق و استفاده از فناوری‌های جدید، نمک این پتانسیل را دارد که یکی از این مواد جدید باشد. از این گذشته، برای تسریع پایداری و بهره‌وری منابع در سال‌های آینده، الهام گرفتن از طبیعت، حمایت از تولید محلی و مهم‌تر از همه، تفکر خارج از چارچوب و خلاقیت، بسیار حیاتی است.