گروه معماری هنرآنلاین: فناوری‌های جدید دنیای دیجیتال باعث تغییراتی در معماری و شهرسازی شده‌اند. مصالح جدید، تکنیک‌های جدید ساخت و ساز و روش‌های جدید تولید نحوه طراحی و تفکر ما را در مورد معماری تغییر داده است. علاوه بر این، فناوری‌ها جدید امکان تعامل بین جامعه و معماری را آشکارتر کرده‌اند و درک معماری و هدف آن را تغییر دادند.
لونکه گوردین و رالف ناوتا دو هنرمند آلمانی از استودیو دریفت اخیراً مداخله‌ای را در ساختمان‌های تاریخی اروپا با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین با نور برای تکمیل ساختمان‌های ناتمام یا تخریب شده ارائه کردند. ایده اصلی این بود که فناوری‌های جدید را با تکنیک‌های ساخت قدیمی این ساختمان‌ها مرتبط کنند. نتیجه آن تصاویری است که از معماری برای علامت‌گذاری جدید و قدیم استفاده می‌کنند که اشاره به آنچه در گذشته بوده و چه چیزی می‌تواند در آینده باشد را در معرض دید قرار می‌دهد که بر اساس جدیدترین بحث‌ها به نظر می‌رسد به تکنولوژی‌های دیجیتال اشاره دارد.
واقعیت مجازی و واقعیت افزوده دو ابزاری هستند که به بخشی از زندگی روزمره دفاتر معماری و شهرسازی تبدیل شده‌اند. با استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی، می‌توان وارد پروژه‌های ناتمام و ساخته نشده شد تا به مشتریان تجربیات زنده‌ای ارائه داد. همچنین متاورس گزینه‌هایی را برای رویارویی با معماری ساخته شده و امکاناتی را برای طراحی و ساخت کل شهرها در دنیای مجازی به ارمغان می‌آورد.
متاورس نام محبوب دنیای مجازی، احتمالی است که به دنبال تکرار دنیای موجود و در عین حال یافتن راه‌های دیگری برای زندگی و تعامل است. استفاده از ابزارهایی مانند اینترنت و واقعیت افزوده در زمینه معماری، وجود آنچه را که با خنثی کردن محدودیت‌های ذاتی ماده، مانند منابع طبیعی، مالی و حتی قوانین فیزیک ساخته شده را زیر سوال می‌برد. معماری می‌تواند از طریق طراحی در ماورای جهان به یک تجربه مجازی تبدیل شود نه یک تجربه ساخته شده، جایی که امکان کاوش در اشکال و فضاها تقریباً بی‌پایان وجود دارد.
معماری از نیاز به پناه دادن به جوامع در برابر آب و هوا، شکارچیان، دستکاری مواد موجود در طبیعت تکامل یافته است. در طول سال‌ها، معماری به دنبال درک مصالح و ترکیب آن‌ها برای ساخت بوده است. نیازهای اجتماعی و فرهنگی و همچنین تکامل تکنیک‌های ساخت و ساز به فضاهایی که امروز با آن روبرو هستیم، کمک کرده است.
در طول تاریخ، تولیدات معماری دگرگونی‌های متعددی را پشت سر گذاشته که در محیط‌های ساخته شده قابل مشاهده است. در گذشته، سایت‌های ساخت و ساز، شیوه‌های آموزشی و جمعی بودند ولی در حال حاضر به محیط‌های سریع‌تر، کارآمدتر و کنترل‌شده‌تر تبدیل شده‌اند. ابزارهای دیجیتال همچنین می‌توانند با محیط ساخته شده تداخل داشته باشند یا حتی سؤالات جدیدی را برای معماری تحمیل کنند، همان‌طور که صنعتی شدن برای تغییر در تولید که منجر به تغییر رسمی و زیبایی شناختی در معماری نیز شد، بسیار مهم و اساسی بود.
با غیر مادی ساختن معماری، ما نمی‌توانیم به عناصر اساسی نگاه کنیم: روشی که ما از فضا و محیط ساخته شده استفاده می‌کنیم روابط اجتماعی موجود در مصالح و تکنیک‌های موجود در آن دوره را آشکار می‌کند. بنابراین با درک گسترده‌تر معماری به عنوان یک فرآیند تولید که فراتر از فضای حاصل و تجربه اجتماعی است، می‌توان به این موضوع فکر کرد که چگونه ابزارهای مجازی باید بیش از یک ابزار در اختیار ما باشند تا به تکامل محیط ساخته شده و مسکونی بیفزایند.
