گروه سینمای هنرآنلاین: سینما سوره اصفهان در روز اول جشنواره فیلم کودک و نوجوان با اکران فیلم سینمایی «خیابان ملک» میزبان تماشاگران و عوامل فیلم بود. فیلمی که ماجراهای یک خواهر و برادر کوچک را روایت می‌کند که برای رساندن غذای پدربزرگشان، قید رفتن به مدرسه را می‌زنند و در راه رسیدن به خانه پدربزرگ در خیابان ملک، اتفاقات زیادی را پشت سر می‌گذارند.
«احسان سلطانیان» کارگردان این فیلم است که همراه با حاضران در سالن، به تماشای فیلم خود نشست. پس از تماشای فیلم گفت‌وگویی با او پیرامون فیلم خیابان ملک و جشنواره فیلم کودک و نوجوان داشتیم.
هنرآنلاین: در فیلم شما خرده قصه‌های زیادی وجود دارد و شاهد یک قصه پر از تعلیق‌های ریز بودیم که مخاطب کودک و نوجوان را قدم‌قدم جلو می‌برد و هر لحظه یک گره جدید به داستان اضافه می‌شود. این انتخاب علت خاصی داشت و آیا کودک بودن مخاطب روی این انتخاب تاثیری داشت؟
سلطانیان: صد در صد. به عنوان فیلمنامه‌نویس و کسی که هر کاری انجام داده نوشته خودش بوده، همیشه به این فکر می‌کنم که خود من اگر به جای مخاطب باشم داستان زمانی می‌تواند برایم جذاب باشد که یک تعلیق یا یک بحرانی در قصه باشد. البته نگاهم یک نگاه صرفا کلاسیک نیست، بلکه تلفیق نگاه کلاسیک و مدرن است. چیزی که خیلی برایم اهمیت دارد این است که در واقع از طریق معرفی شخصیت و نشان دادن بخشی از ویژگی‌های شخصیت، کاراکتر یک اکتی را انجام بدهد و این اکت زمینه‌ساز یک تعلیقی برای حادثه بعدی باشد. قطعا چون دو شخصیت اصلی فیلم هم کودک هستند، مخاطب کودک هم نگران آینده این دو شخصیت در صحنه بعدی خواهد شد و این قطعا تاثیرگذار خواهد بود.
هنرآنلاین: ما در فیلم می‌بینیم علاوه‌بر اینکه محتوای خوبی دارد، توجه خاصی هم به فرم شده است. حتی نحوه فیلمبرداری در جاهای مختلف فیلم متفاوت است. یک جاهایی هلی‌شات داریم، یک جاهایی فیکس‌فریم و این تنوع را ما در کار می‌بینیم. به نظرتان در کار کودک محتوا غالب است یا فرم باید غلبه داشته باشد؟
سلطانیان: ببینید به‌طور کلی سبک فیلمسازی من به این شکل است که فرم و محتوا باید با هم و در دل هم باشند. من یک جمله تکراری دارم و آن را اینجا هم می‌گویم: فیلمسازی مثل بافتن فرش است. یعنی همه چیز در دل هم مثل تاروپود یک فرش، نقش، رنگ و گره‌هایش کاملا درست و منظم باشد. قطعا فرم نباید جدا از محتوا باشد. فرقی نمی‌کند که سینمای کودک باشد یا سینمایی که درام اجتماعی است. قبل از اینکه فیلم من یک فیلم کودک باشد، یک درام است. درام اجتماعی با موضوع کودک، برای کودک و درباره کودک است. یعنی هم مخاطب بزرگسال را در برمی‌گیرد و هم مخاطب کودک را. بنابراین قطعا یک جایی فرم اهمیت دارد و می‌طلبد که دوربین از حالت فیکس بیرون بیاید و متحرک شود. یک جاهایی دوربین باید بالا برود، یک جاهایی حتی low angle باشد، یعنی از زاویه پایین باشد. این‌ها قطعا تاثیرگذار خواهد بود و آنچه که برای من خیلی مهم است، تاثیر بر ناخودآگاه است. ما چه به لحاظ فرم و چه به لحاظ محتوا همیشه باید کاری را بکنیم که روی ناخودآگاه مخاطب ما که الان کودک است تاثیر بگذارد.
هنرآنلاین: فضای کلی جشنواره امسال را چطور ارزیابی می‌کنید؟
سلطانیان: امروز روز اول است. تا اینجا نسبتا خوب بوده. البته من دوره‌های قبل هم شرکت کرده بودم. در جشنواره سال ۸۹ که در همدان برگزار شد، فقط یک فیلم را به عنوان فیلمنامه‌نویس داشتم و خودم حضور نداشتم. اما در جشنواره‌های اصفهان بعضا حضور هم داشتم و یک سال هم داور بخش فیلم‌های کوتاه بودم. بنابراین به نظرم این دوره از جشنواره نسبتا خوب است.