گروه تئاتر خبرگزاری هنرآنلاین: چند روز قبل بود که خبری در فضای مجازی وایرال شد که در آن وزیر فرهنگ خطاب به رئیس جمهور گفت که" ما کاری کردیم که مخاطبان تئاتر امسال رکورد زدند و اصلا در طول تاریخ این میزان مخاطب تئاتر نداشتیم."

در پی انتشار این ویدیو شاهد یکی دو واکنش‌ عجیب به اظهارات وزیر فرهنگ بودیم.  شهرام گیل‌آبادی رئیس کانون کارگردانان خانه تئاتر که مدیریت پرحاشیه خانه تئاتر را در کارنامه کاری خود دارد، در سخنانی عجیب با ادبیات نه چندان محترمانه بیان کرد: "وزیر ارشاد دچار توهم عملکردی است و چون گزارش‌هایی که به دست ایشان می‌رسد اشتباه است شناختی از شرایط موجود تئاتر ندارد. شاید وزیر می‌خواهد حرف‌های ژورنالیستی بزند که برخی از رسانه‌ها خوششان بیاید. اگر وزیر ارشاد از تئاتر هراس دارد و نگران است که تئاتر نقد و تحلیل کند به سمت آمارهای انحرافی نرود  واقعا مجموعه معاونت هنری وزیر نیز دچار توهم است و گزارش‌های اشتباهی به وزیر می‌دهند. من از دستگاه‌های نظارتی مانند سازمان بازرسی، مجلس و قوه قضائیه می‌خواهم وزیر ارشاد و مدیرانش را بابت این توهمات و گزارش‌سازی محاکمه کنند چرا که این سخنان آفت رشد و توسعه یک کشور است."

همچنین شاهین چگینی رئیس انجمن صنفی تماشاخانه‌های ایران بلافاصله پس از مصاحبه شهرام گیل‌آبادی درباره این اظهارات وزیر ارشاد گفت: "مشخص نیست وزیر ارشاد آمار عجیب بی‌سابقه بودن مخاطبان تئاتر را از کجا آورده است."

اما باید گفت، بخش قابل توجه ای از اهالی رسانه که به عنوان چشم بیدار بخشی از جامعه هنری کشور وظیفه ثبت و ضبط اتفاق ها و وقایع مختلف را دارند هم مانند آقای گیل آبادی و سایر رفقایشان با محاکمه وزیر ارشاد موافق اند اما نه به خاطر توهم عملکردی بلکه بخاطر آنکه چرا آقای وزیر و مدیران زیرمجموعه خود در معاونت هنری همانند سبک و سیاق کاری مجموعه وزارت ارشاد در دولت های قبل، صرفا به باد کردن برخی سلبریتی ها بسنده نکردند و با برنامه ریزی های مختلف از نابودی کامل حوزه تئاتر در دوران کرونا جلوگیری کردند، بله آقای وزیر متهم است که برخلاف مدیران قبلی نسبت به تمرکززدایی تئاتر از مرکز اقدامات اساسی انجام دادند و با گسترش برنامه های آموزشی تحت عنوان عدالت فرهنگی موجب رونق فعالیت های هنری در نقاط مختلف کشور شدند.

نکته مهم تر آنکه تنها مسئله ای که منجر به فراموشی برخی اقدامات مهم و اساسی وزارت فرهنگ دولت سیزدهم مبنی بر نجات حوزه تئاتر در اوج کرونا می‌شود ابتلا به بیماری آلزایمر است و عجیب است که این دوستان فراموش کرده اند که وزیر فرهنگ در زمانی که سکانداری وزارت فرهنگ را بر عهده گرفته بود به دلیل کرونا تئاتری باقی نمانده بود و باید همه چیز را از صفر شروع می شد، و سخت گیرترین منتقد عادل  هم اگر مغرضانه قضاوت نکند اذعان می کند که وضعیت الان تئاتر کشور با توجه به تعطیلی دوساله کرونا، وضعیت مطلوبی از نظر تعداد اجرا و تماشاگر است.

گویا از یاد دوستان رفته است که علیرغم مشکلات بعد از کرونا و حتی مشکلات سال گذشته در زمان اغتشاشات، چه اقداماتی انجام شده که تئاتر زنده بماند و جریان داشته باشد.

بله نباید فراموش کرد که علی رغم تمامی این مسائل تمامی جشنواره‌های تئاتر کشور طبق زمان تعیین شده برگزار شدند و یکی از دستاوردهای این جشنواره‌ها توجه ویژه به استان‌های دیگر و تمرکززدایی از پایتخت  بوده است. همین هم موجب شد بیش از 80 درصد گروه‌های جشنواره تئاتر فجر، از گروه‌های استانی باشند و این یعنی توجه به هنرمندان توانمند تمامی نقاط کشور و همان "عدالت فرهنگی".

به همین بهانه شاید بد نباشد به برخی آمار رسمی که غیرقابل کتمان هم است و  دستاوردهای با چشم بینا هم قابل مشاهده است،  اشاره کوتاهی داشته باشیم به عنوان مثال دریافت مجوز اجرا برای هنرمندان در دولت سیزدهم تسهیل شد  و اکنون بالای 1600 مجوز اجرا در کل کشور صادر شده است.

در کنار این موارد، اداره کل هنرهای نمایشی تلاش کرد که کارگاه‌های آموزشی تئاتر را در مکان‌های مختلف و در قالب‌های مختلف احیا و برگزار کند و دستاوردهای خوبی در ‌پی داشته باشد.

طی دو سال اخیر نیز هنرمندان حوزه تئاتر از بیشترین حمایت حمایت برخورد شدند و تقریبا می‌توان گفت تمامی هنرمندان فعال تئاتر در این دولت بیمه شوند.

واقعا جای سوال دارد که این دستاوردها در کنار موارد دیگر، چگونه هرگز به چشم یکی دو منتقدنما نمی‌آید و طبیعی است که خواستار محاکمه وزیر فرهنگ و مجموعه وزارتخانه باشند. ما هم با آن‌ها موافقیم. بله باید وزیر و مجموعه وزارتخانه را به خاطر این که همانند وزرای قبلی و رفقای شما دست روی دست نگذاشتند و قدمی برای جلوگیری از نابودی تئاتر کشور در دوران کرونا برداشتند، محاکمه کنیم. بله باید وزیر را به خاطر برگزاری جشنواره‌های پرشور تئاتر در تمام نقاط ایران و تحقق «تئاتر برای همه» محاکمه کنیم.

اما یک سوال از این دوستان، اگر قرار به محاکمه وزیر ارشاد دولت سیزدهم برای کارهای انجام شده باشد پس تکلیف محاکمه برخی وزرا و مسئولان قبلی که در واقع هیچگونه دستاورد مشخصی برای حوزه تئاتر نداشته اند، چه می‌شود.

و در پایان گفت، گذر زمان به خوبی مشخص خواهد کرد که چه کسی یا کسانی دچار توهم هستند.