غرق شدن در تاریکی / معرفی چند نمایشنامه برتر سال 95 (2)
علیرضا نراقی: تجربه خواندن "تاریکی همچون رویا" مانند فرورفتن در تاریکی به مثابه یک رؤیا نئشهآور است.
علیرضا نراقی: تجربه خواندن "تاریکی همچون رویا" مانند فرورفتن در تاریکی به مثابه یک رؤیا نئشهآور است.
علیرضا نراقی: در یک سلسله مطالب نوروزی در هنرآنلاین چند نمایشنامه خوب و متفاوت که در سال 95 به چاپ رسیدند معرفی و نقد میشوند.
علیرضا نراقی: اکبر زنجانپور معتقد است نمایش "باغ آلبالو" درباره دوران گذار و معضلات ناشی از آن است و به همین دلیل آن را با زمانه و مسائل تماشاگر ایرانی مربوط میداند.
علیرضا نراقی: محمد عاقبتی می گوید به طور جدی در سالهای اخیر بر روی نمایش برای نوجوانان متمرکز شده و "لیرشاه" متنی مناسب برای طرحی مضامینی جدی درباره این گروه سنی است.
علیرضا نراقی: "لیرشاه" نمایشی ساده و بازیگوشانه در سطح سرگرمیهای نوجوانانه نیست، هر چند که زاویه دید و زیباشناسی غالب اثر برآمده از سلیقهای نوجوانانه- به معنای روان شناختی آن- است.
علیرضا نراقی: حسین پاکدل نویسنده و کارگردان "کابوس حضرت اشرف" برای فشرده کردن و در عین حال نمایشی کردن زندگی یک شخصیت حقیقی سیاسی و همچنین ایجاد رویکردی در نگاه به تاریخ، درام و فرم اجرایی خود را بر اصل کابوس منطبق کرده است.
علیرضا نراقی: نمایش "حرفهای" تجربهای دلچسب از یک کمدی موقعیت است.
علیرضا نراقی: علی پویان که به گفته خود 12 سال است در انتظار اجرای "دشمن مردم" است، این نمایشنامه را این روزها با یک بازخوانی فشرده به صحنه برده است.
علیرضا نراقی: محمد یعقوبی میگوید دست به بازتولید میزند تا ببیند آیا نمایشنامهاش یک بار مصرف است یا قابلیت اجرای تازه را دارد.
علیرضا نراقی: محمد امیر یار احمدی معتقد است؛ تئاتر برای اینکه به درد جامعه بخورد باید با توسعه کشور نسبت پیدا کند.