سرویس موسیقی هنرآنلاین: آنچه در تالار رودکی، محل تمرین این گروه دیده می‌شود، یک ارکستر بیش از ۸۰ نفر است. تعداد و چیدمان ساز‌ها نشان می‌دهد، ارکستر بیش از یک ارکستر مجلسی است و تقریبا یک ارکستر سمفونیک است که بردیا کیارس با اقتدار آن را رهبری و مدیریت می‌کند.

در کنار این ارکستر غربی (هرچند معتقدم دیگر نمی‌توان این ساز‌ها و این ساختار را در قرن بیست و یکم فقط غربی دانست ولی به تبعبت از عرف نوشتم ارکستر غربی)، چند نوازنده شاخص موسیقی سنتی امروز ایران تک‌نوازی خواهند کرد. شروین مهاجر (کماتچه) که اهالی موسیقی او را می‌شناسند و یک از نوجو‌ترین هنرمندان نسل امروز است، پویا سرایی (سنتور) استاد دانشگاه و آهنگساز، پاشا هنجنی (نی) که او هم از بهترین‌های نسل خودش است و خود علی قمصری (تار).

ارکستر کلاسیک هم حدود ۲۰ نوازنده ویلون دارد. ویولا، ویلونسل و البته ۴ نوازنده کنترباس، بادی برنجی دارد و بادی زهی و... همه چیز هست. کامران منتظری، نوازند توانمند تمبک و پرکاشن هم جایی نشسته و کاخن می‌نوازد. دو نوازنده دف هم هستند.

قرار است در دل این صدای عظیم ارکستر کلاسیک که نزدیک به ۸۰ نوازنده‌ آن را تشکیل داه‌اند تک‌نوازان سازهای ایرانی در غالب کنسرتو ارکستر را همراهی کنند. در واقع تمام آن ارکستر با این سازهای ایرانی گفتگو خواهند کرد.

بردیا کیارس هنوز به صدای مطلوب خودش نرسیده است. با جدیدت و حساسیت بسیار به نوازندگان تذکر می‌دهد. چیزی ار گوش‌اش جا نمی‌ماند. وسط اجرای قطعه توقف می‌دهد و به نوازنده هورن می‌گوید که صدای سازش پایین است. جای دیگری ارکستر را متوقف می‌کند و به پرکاشن‌های ایرانی متذکر می‌شود که با ضرب درست ارکستر را همراهی کنند. هیچ نتی از زیر دستش در نمی‌رود. یک‌مرتبه وسط این همه نوازنده ویولن به کسی تذکر می‌دهد فلان نت را آنقدر کش ندهد.

شاید وقتی علی قمصری در حمایت از بردیا کیارس گفت او یک هنرمند بین‌المللی است و از پیشکوست سالاری در ایران انتقاد کرد برای برخی عجیب به نظر آمد ولی دیدن یک جلسه تمرین به شما این اطمینان را می‌دهد که کیارس کارش را بلد است.

علی قمصری گاهی اوقات روی صندلی مخاطبان نشسته و به فراخور و نیاز به صحنه نزدیک می‌شود و توضیحاتی ارائه می‌کند و گاهی اوقات روی صحنه می‌رود و نکات را به شکل عینی‌تر متذکر می‌شود. در قطعاتی که محمد معتمدی خواننده است، علی قمصری نزدیک معتمدی ایستاده و فراز فرود ملودی مدنظرش را به محمد معتمدی گوش زد می‌کند و معتمدی هم با تحریرهایی در حال پیدا کردن خودش در ارکستر است.

حالا اضافه کنید به این ارکستر گروه کر آوازی تهران را که در اغلب قطعات حضور دارند. میلاد عمرانلو کنار گروه کر ایستاده و آن‌ها را راهنمایی می‌کند. جالب اینکه عمرانلو به بقیه رپرتوار بی‌تفاوت نیست و وقتی در قطعه‌ای گروه آوازی تهران جضور ندارند، در مسند همراه رهبر ارکستر نوازنده‌های را راهنمایی می‌کند. این همدلی تحسین برانگیز است.

اما این کنسرت یک قطعه مهم دارد، یک قطعه ملی- میهنی که از خلیج فارس و از سرزمین پهناور ایران می‌گوید. برای علی قمصری و گروهش به لحاظ واکنش مخاطب این قطعه بسیار مهم است چون برای اولین بار در این اجرا رونمایی خواهد شد. این روز‌ها تنور ساختن قطعات اینگونه‌ای گرم مخصوصا در موسیقی پاپ ولی یک تجربه متفاوت با ملودیِ علی قمصر که نگاه خاص خودش را در آن حفظ کرده، احتمالا بحث برانگیر خواهد بود. در هر صورت در نشست خبری این کنسرت گفته شد که یک قطعه "سورپرایز" برای مخاطبان دارند. ما هم چیزی از جزئیاتش نمی‌گوییم تا مخاطب بی‌واسطه با یک اثر تازه در مجموعه آثار ملی - میهنی مواجه شود.

این کنسرت که یکی از مهم‌ترین آثار علی قمصری است با عنوان "شیپور صلح" رو ۲۶ مهرماه ساعت ۱۸ در سالن اجتماعات برج میلاد برگزار می‌شود. علاقمندان می‌توانند با مراجعه به سایت ایران کنسرت بلیت این اجرا را تهیه کنند.