گروه سینمایی هنرآنلاین: زنده‌یاد جلال مقامی دوبلور و صداپیشه پیشکسوت پنجشنبه پنجم آبان بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت و صبح امروز مراسمی برای وداع با او در مقابل خانه هنرمندان برپا شد. اجرای این مراسم بر عهده فرزاد حسنی بود.
صدایت در همه خانه‌ها بود و مردم دانستنی‌ها را از «دیدنی‌ها»ی تو یاد می‌گرفتند
ابوالحسن تهامی‌نژاد، دوبلور پیشکسوت به عنوان اولین سخنران در این مراسم با اشاره به پیکر زنده‌یاد جلال مقامی پایان سفر شصت و چند ساله او در جاده هنر را اعلام کرد و گفت: اولین بار که همدیگر را دیدیم، سال ۱۳۳۸ بود که می‌خواستیم در نمایشی بازی کنیم. تو جوانی دبیرستانی بودی و با هوشنگ بهشتی به پشت صحنه آمدی. من ۲۱ سال داشتم و تو ۱۸ سال و هر دو در دوبله نقش‌های کوچکی داشتیم. اینقدر در اتاق انتظار می‌خندیدم که ضبط خراب می‌شد و با اخم ساکتمان می‌کردند.
وی با تاکید بر رفاقتی که با مرحوم مقامی داشته است، بیان کرد: در ازدواجم شاهد عقد بودی و با هم در استودیوهای مختلف کار می‌کردیم. وقتی «شکوه علفزار» را حرف زدی به عنوان یکی از ستاره‌های دوبله معرفی شدی و صدایت در همه خانه‌های مردم ایران بود و مردم دانستنی‌ها را از «دیدنی‌ها»ی تو یاد می‌گرفتند. بیش از شصت سال در خدمت هنر بودی و اکنون تصمیم گرفتی پیش دوستان دیگرت بروی. به همه سلام برسان، به زودی من هم پیش شما می‌آیم.
تنها صداست که می‌ماند
محمود قنبری، دوبلور پیشکسوت در ادامه مراسم درباره زنده‌یاد جلال مقامی گفت: در سه سال گذشته داس مرگ، مزرعه پربار پیشکسوتان ما را درو کرد و آخرین آنها جلال است. استاد جلال مقامی، والامقام دوبله ما پس از تحمل مدتی بیماری و پذیرش انزوا، روی در نقاب خاک کشید. او از سال ۱۳۳۸ وارد دوبله شد و عاشقانه تمام خودش را برای حرفه‌ای که انتخاب کرده بود به کار گرفت.
وی افزود: کمتر گوینده‌ای وجود دارد که ظرف یکی دو سال ابتدای کار خود به موفقیتی مانند او رسیده باشد. جلال جای هنرمندان بزرگی چون رابین ویلیامز و راجندرا کومار حرف زد و کارهای متعدد و ماندگاری را از خود یادگار گذاشت. متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل بیماری صدایش، صلابت خود را از دست داده بود و به همین دلیل کمتر حرف می‌زد. به هر ترتیب او رفت و ما هم می‌رویم اما تنها صداست که می‌ماند.
صدای جلال مقامی همیشه زنده است
منوچهر والی‌زاده، دوبلور و بازیگر پیشکسوت نیز در ادامه این مراسم گفت: حرف زدن در این روز مشکل است. باید بگویم در پروژه‌هایی با او همکاری کرده‌ام؛ همیشه وقتی سر کار بودیم و جلال عزیز مدیریت دوبلاژ را برعهده داشت و من دیر می‌رسیدم، صدایم می‌زد: «پسرم بیا دیگر!» متاسفانه پدرم رفت.
وی افزود: به جلال می‌گفتم: «من از تو بزرگ‌ترم، چرا به من می‌گویی پسرم» می‌گفت: «همه اهالی دوبله بچه‌های من هستند.» جلال مقامی را خیلی زود از دست دادیم و من پدرم را از دست داده‌ام. هنرنمایی او هیچگاه از یادم نمی‌رود. آنقدر خوب و خوش‌رفتار بود که هر چه بگویم کم گفته‌ام. از طرف جلال به شما می‌گویم همه شما را دوست داریم.
والی‌زاده در ادامه بیان کرد: امیدوارم همه کسانی که تازه به این رشته آمده‌اند، بدانند کسانی در این رشته بودند که برای نگه داشتن این حرفه زحمت بسیار کشیدند. شما هم سعی کنید این حرفه را خوب نگه دارید. در این سال‌ها همکاران بسیار خوبمان از دست رفتند و بعد هم کرونا بین بچه‌ها فاصله انداخت. بچه‌هایی که تازه آمدند، آرزو داشتند کنار جلال نقش بگویند، ولی این فرصت نصیب آنها نشد. با جلال خداحافظی نمی‌کنم چون صدایش همیشه زنده است.
در بخش پایانی این مراسم محمدمهدی عسگرپور، مدیر عامل خانه هنرمندان درباره زنده‌یاد جلال مقامی گفت: ایشان چند نسل را با آثار خود آشنا کردند و کارنامه درخشانی را شکل دادند که راز ماندگاری یک هنرمند بزرگ است. در رادیو صدایشان را می‌شنیدم و باید بگویم قدر کلمات را می‌دانستند و اخلاق نیکوی‌شان قابل توجه بود. جای اساتیدی چون او به این سادگی پر نمی‌شود.
ناصر ممدوح، جلیل فرجاد، بهرام افشاری، رضا بنفشه‌خواه، تورج نصر، منوچهر زنده‌دل برخی دیگر از هنرمندان حاضر در این مراسم بودند. در بخش پایانی این مراسم بر پیکر زنده‌یاد جلال مقامی نماز خوانده و او به سوی خانه ابدی‌اش در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) بدرقه شد. مراسم یادبود این هنرمند سه‌شنبه دهم آبان از ساعت ۱۳ تا۱۴:۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.
