سرویس تجسمی هنر آنلاین: موزه هنرهای معاصر تهران چهارشنبه شب 29 دی‌ماه میزبان سخنرانی - پرفورمنس "آرتیست سُورون (ن) بُرون" دومین اجرا از سری اجراهای امیر راد بود که پیش از این با عنوان "همه آن چه که نمی‌توانید و می‌توانید" ارائه شده بود. این اثر به عنوان بیست و ششمین اجرای فستیوال سی پرفورمنس، سی هنرمند، سی روز، بر پایه جایگاه هنرمندان در عرصه هنرهای تجسمی بود.
امیر راد در ابتدای سخنرانی-پرفرمنس خود درباره حرف "ن" در رسم الخط فارسی و دست خط‌های مختلف آن صحبت کرد. او در این پرفورمنس گفت : زمانی که من تصمیم گرفتم هنرمند باشم و نقاشی را به صورت جدی شروع کردم و از دانشگاه الکترونیک انصراف دادم عرصه هنرهای تجسمی در ایران روند حرکت خود را تغییر داد و جان عرصه هنرهای تجسمی تغییر کرد.
او که در میان گالری شماره هشت سفره‌ای را پهن کرده بود؛ از مخاطبان پرسید که چه کسانی به صورت جدی فعالیت هنری کرده‌اند و از بین افرادی که دست‌شان را بالا بردند چهار اجرا گر انتخاب کرد.
او سپس به سخنرانی خود ادامه داد و گفت: آن زمان که ما وارد این عرصه شدیم می‌گفتند که خوراک نقاش نون و پنیر است و زمانی که ما شروع کردیم تا با تجربیات نون در بیاوریم؛ "نون" هم عوض شد. به دلیل شکل تورمی که وجود داشت در آمدهای دانشجویی برای ما کافی نبود و همه این مسائل به یک پایان عجیب مالی ختم می‌شود."
در ادامه مخاطبانی که از سوی پرفورمر انتخاب شده بودند به ذکر خاطراتی از این دست پرداختند. در همین حین راد آرد و خمیر مایه‌ای را ورز می‌داد و چند شمع را هم در گوشه‌ای چیده بود. در همان حین فایل صوتی در فضای گالری شماره هشت پخش شد که اصواتی مربوط به فروش تابلوی سهراب سپهری در حراج تهران و یا کار پیکاسو در حراج کریستیز بود.
در نهایت راد نانی نیم پخته‌ای را که درست کرده بود، میان چهار هنرمند تقسیم کرد و گفت: در این اجرا اگر من نتوانستم "نون" در بیاورم حداقل توانستم نونی درست کنم.
امیر راد در این رابطه به هنرآنلاین گفت: این اجرا بر پایه جایگاه هنرمند در عرصه تجسمی بود. ظاهرا افرادی که در این عرصه قدم می‌گذارند از جایگاهی که دارند راضی نیستند و از جایگاهی که پیش از آن هم داشتند راضی نبوده‌اند و اگر به جایگاه مناسبی هم برسند باز هم رضایت ندارند.
وی ادامه داد: ایده کلی مساله مالی و در آمدزایی و چرخش زندگی از راه هنر و مسائل مالی در هنر و مسئله کالا شدن اثر هنری در این پرفورمنس مطرح شد.
این هنرمند گفت: من البته پیش از این هم بارها تکرار کردم که با حراج‌ها ملی و بین‌المللی مشکلی ندارم و اتفاقا به نظرم نه تنها وجود آن‌ها مخرب نیست بلکه نیاز هم هست و در برخی از مسائل اجتناب‌ناپذیر است.
راد گفت: نکته‌ای که اهمیت دارد ایجاد تعادل میان آموزش و فرهنگ‌سازی میان هنرمندان و نسبت آن با بازار اقتصادی است.