گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار مریم فرشاد با عنوان «خلق مداوم» در پروژه‌های آران برپاست. فرشاد در گفت و گو با هنرآنلاین درباره شکل‌گیری این مجموعه و‌ایده اولیه آن گفت: این مجموعه در ادامه مجموعه پیشین با عنوان «طیف‌های پیوسته» شکل گرفت و جریانی است که از دل زندگی و شناخت آن بیرون آمده است. ایده آن با همراهی دو عنصر خیال و حرکت در ارتباط است. طرح این سؤال که رشته پیوند‌ها چگونه حرکت می‌سازند، این حرکت چگونه حس می‌شود و نقش ذهن در درک آن به چه صورت است به من کمک کرد تا با ساخت لایه‌های ارتباطی میان الگو‌ها و معنای نهفته در نشانه‌ها رابطه بین ذهن و حرکت را بیشتر بررسی کنم.
فرشاد افزود: در میان این نشانه‌ها برخی به شکل مستقیم در چیدمان آثار به چشم می‌خورد. برای مثال پر شاهینی که برایم داستان خود را دارد و با تجربه زیست من پیوند خورده و جالب است که این تجربه شخصی با وارد شدن مخاطب و ارتباطش با آن تداخلی ندارد. چرا که معتقدم همگی ما با طیف وسیعی از پدیده‌ها در ارتباطیم و برایمان بار معنایی دارد. ما بیش از آنچه می‌دانیم به هم متصل هستیم درست همانند مغز گردو‌ها که همگام با رشد منفرد خود همگی با اندک اختلافاتی فرم‌ها و اشکال متفاوت می‌سازند و با یکدیگر در پیوند هستند. در ویدئوی «هم نوایی» با قرار دادن توالی‌های رشد گردو‌ها شاهد این اتفاق هستیم که خود خالق حرکت است. در مورد برداشتها و ارتباط مخاطب با کار نیز شاهد این حرکت در ذهن‌ها هستیم. این حرکت بسیار ظریف است چراکه ما اکثرا در این سرزمین زندگی کرده‌ایم و نشانه و کلمات برایمان بار معنایی نسبتاً مشابهی دارند. ما موجوداتی هستیم که در یک دسته قرار می‌گیریم یا بهتر بگویم پستاندارانی با ویژگی‌هایی منحصر فرد خود که همگی سرنوشت «کلی» مشابهی داریم مانند بسیاری از موجودات در این جهان به دنیا می‌آییم زندگی می‌کنیم و از دنیا می‌رویم و این فرآینده لحظه به لحظه با سرعت بسیاری در حال وقوع است. درست همانند صدای ستارگان نوترونی (در ویدئوی هم نوایی). بخشی از این حرکت حاصل مرگ‌ها و تولد‌هایی است که پشت هم تکرار می‌شوند و قلب موجودی زنده به نام جهان را به تپش میاندازند.
این هنرمند افزود: آثار این مجموعه در مدیا‌های متفاوتی شکل گرفته است که توسط شبکه‌ای از ارتباطات و نشانه‌ها با یکدیگر در گفتگو هستند. این ارتباط در ریشه‌های اسامی آثار هم به چشم می‌خورد. دنیای نقاشی‌ها برایم فضایی زنده است و دوست داشتم این زنده بودن تماشا شود و تنها راه تماشا و به عمق رفتن به نظرم حرکت بود یا در جا‌هایی جنبشی کوچک که حیات را در سطح دو بعدی به جریان در می‌آورد. بخشی از این جنبش بر مدار‌هایی از توالی الگو‌ها شکل می‌گیرد که از یکدیگر سرمشق می‌گیرند و جلو می‌روند.
او درباره انتخاب مدیوم و متریال آثارش گفت: در انتخاب مدیوم معمولاً بدون پیش فرض خاصی به دنبال مناسب‌ترین بستر برای بیان‌ایده‌ها هستم. خیلی از این‌ایده‌ها حاصل نگاهی ساده و بی‌واسطه به پدیده هاست و عموماً به دنبال آن مدیوم مورد نظر هم شکل می‌گیرد. بسیاری از آثار و‌ایده‌های این مجموعه همزمان پیش رفتند و حتی در مورادی بر هم تأثیر گذاشتند. حاصل این تأثیر سازنده همان ارتباط میان کارهاست که پیش از این به آن اشاره کردم. رشته‌ای از پیوند‌ها در اثر این همزمانی شکل می‌گیرد که خود به خود خالق پیوند‌های جدید است.
فرشاد با اشاره به جایگاه طبیعت و عناصر مختلف آن در آثارش گفت: بگذارید ساده بگویم من طبیعت را چیزی بیرونی و خود را چیزی درون آن نمی‌بینم. وجود همگی ما در ساختار کلی طبیعت مؤثر است و این حاصل پیوند‌های بی‌شمار است. به نظرم طبیعت چیزی فراتر از مقداری رنگ سبز و اخرایی است. حتی ذهن هم بخشی از آن است چرا که مراحل تغییرات و الگو‌های طبیعی در آن دیده می‌شود. طبیعت به عنوان یک پدیده قابل مشاهده است و درک آن مستلزم درک حرکت است.
نمایشگاه آثار مریم فرشاد تا ۲ اردیبهشت در پروژه‌های آران به نشانی خیابان نوفل لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک ۵ برپاست.