سرویس موسیقی هنرآنلاین: "غوطه‌ور در محلول سفیدکننده" (SOAKED IN BLEACH) نام فیلمی است که از معمای مرگ کرت کوبین مرد اول گروه نیروانا پرده برمی‌دارد. حوادثی که از نگاه "تام گرنت" به تصویر کشیده می‌شود، روایت کاراگاهی خصوصی است که "کورتنی لاو" همسر کوبین در 1994 برای یافتن شوهر گمشده‌اش استخدام کرده بود؛ درست یک روز پیش از آنکه جسم بی‌جان کرت در خانه‌اش در سیاتل کشف شود.
در اسناد پلیس، مرگ کوبین "خودکشی در اثر شلیک گلوله به خود" گزارش شده بود، اما بعد از گذشت 20 سال هنوز تردیدهایی درخصوص مشروعیت این گزارش موجود است؛ خصوصا با توجه تحقیقاتی که تام گرنت کاراگاه سابق پلیس لس‌آنجلس پیرامون این پرونده انجام داد، برخی شواهد و مدارک برآمده از این تحقیقات می‌تواند به گزارش پلیس درخصوص خودکشی کرت کوبین خدشه وارد کند.
این فیلم مستند به مدد بازآفرینی سینمایی حادثه، مصاحبه با کارشناسان کلیدی و شاهدان و نیز واکاوی مدارک به دست آمده از صحنۀ مرگ کوبین در سال 94 ، به تردیدهای موجود پیرامون مرگ اسطوره نیروانا قوت می‌بخشد.
امسال فیلم مستند دیگری نیز از زندگی کرت کوبین ساخته شد که کارگردانی آن را "برت مورگان" برعهده داشت. این فیلم که Kurt Cobain: Montage of Heck نام دارد نخستین فیلم مستندی است که با حمایت کامل خانواده کوبین ساخته شده و بیشتر به دوران کودکی کرت پرداخته است. برای ساخت این فیلم آرشیو کامل شخصی و خانوادگی کوبین شامل آهنگ‌های ضبط شده، عکس‌ها، دفتر ترانه‌ها و آثار هنری این هنرمند در اختیار سازندگان فیلم گذاشته شده است. بعضی از این آثار تاکنون دیده و شنیده نشده بودند. "فرانسیس بین کوبین" دختر کرت از تهیه‌کنندگان این مستند است و فیلم آوریل 2015 در فستیوال فیلم ساندنس به نمایش درآمد و 4 ماه مه از شبکه اچ‌بی‌او پخش شد.
درباره کرت کوبین و نیروانا
کرت کوبین متولد۲۰ فوریهٔ ۱۹۶۷، موسیقی‌دان راک آمریکایی، خواننده، نوازنده گیتار، ترانه‌سرای اصلی و بنیانگذار گروه گرانج نیروانا بود. او و کریست ناواسلیک در سال ۱۹۸۵ گروه نیروانا را بنیان گذاشتند. اولین آلبوم نیروانا با نام "بلیچ" سال ۱۹۸۹ منتشر شد. آن‌ها سال ۱۹۹۱ پس از انتشار دومین آلبوم‌شان "بی‌خیال" (Nevermind) تبدیل به یک گروه پرفروش و نامدار در سطح بین‌المللی شدند. آلبوم آن‌ها با تک‌آهنگ موفق "بوی روح نوجوانی می‌دهد" اولین آلبوم با سبکی مشتق از پانک بود که محبوبیت عام پیدا کرد و مورد توجه عمده مخاطبان موسیقی قرار گرفت.
کوبین از موفقیت تجاری نیروانا، جنجالی که همواره در حاشیه نیروانا در جریان بود و سرک کشیدن رسانه‌ها به زندگی خصوصی‌اش ناراضی بود. او سال‌های پایانی زندگی‌اش را با مشکلاتی هم‌چون اعتیاد، افسردگی و نابسامانی‌های زندگی زناشویی سپری کرد. در سال ۱۹۹۳ سومین و آخرین آلبوم استودیویی نیروانا روانه بازار شد که بیان اعتراض او به شرایط موجود بود.
کوبین شخصیت درون‌گرا و پیچیده‌ای داشت. او از خودش، موفقیت بی‌نظیری که به‌عنوان یک ستاره موسیقی به دست آورده بود و هیاهوی بزرگی که همواره در حاشیه نیروانا و زندگی خصوصی‌اش در جریان بود گریزان بود. کوبین نمی‌توانست خودش را با شهرتی که به دست آورده بود مطابقت دهد و از ابراز احساسات مخاطبان گریزان بود. او یک‌بار گفته‌بود "مشهور" آخرین چیزی‌ست که می‌خواهم باشم.
مرگ کوبین
جسد کوبین ۸ آوریل ۱۹۹۴ (سه روز پس از مرگش) در گُلخانه بالای گاراژ خانه‌اش در مجاورت دریاچه واشنگتن توسط یک برق‌کار که برای نصب تجهیزات ایمنی به منزل کوبین رفته‌بود یافت شد. زمانی که اسمیت به خانه کوبین مراجعه کرد و کسی در را روی او نگشود به گشت‌زنی در اطراف منزل و سرک کشیدن به‌داخل، از میان پنجره‌ها، مشغول شد. او ابتدا فکر کرد مجسمه یک مانکن روی زمین افتاده است، ولی پس از دیدن خونی که از گوش جنازه روی زمین ریخته بود متوجه ماجرا شد و با پلیس تماس گرفت.
طبق اظهارات اسمیت، یک تفنگ شکاری روی قفسه سینه و لوله‌اش به سمت چانه جسد قرار داشته است. به‌خاطر این‌که صورت جسد متلاشی شده بود پلیس سیاتل پس از انگشت‌نگاری از آن اعلام کرد که جنازه متعلق به کرت کوبین است. در مدارک رسمی پلیس علت مرگ، خودکشی اعلام شد.
خودکشی مشکوک وی موجی از شوک روانی در میان میلیون‌ها تن از هواداران موسیقی راک بَرپا کرد. در آمریکا، استرالیا، ژاپن و چندین کشور اروپایی نوجوانان و جوانان دست به خودکشی زدند و تا هفته‌ها بعد تصاویر کرت کوبین در تلویزیون‌های آمریکا و ترانه‌هایش در رادیوهای این کشور مرتباً پخش می‌شد.
مدت کوتاهی پس از مرگ کرت کوبین، سایر اعضای گروه یک ترانه ناتمام منتشر کردند. از آن پس گروه نیروانا چند آلبوم دیگر نیز منتشر کرد ولی هرگز به محبوبیت قبل دست نیافت.
انتهای پیام منبع: موزیک نیوز مترجم: عاطفه بزرگ نیا