سرویس تجسمی هنرآنلاین : رونمایی از مجسمه غبار روبی شده "کره" اثر آرنالدو پومودورو با حضور مجید ملانوروزی مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی، مائورو گنچادوری سفیر ایتالیا، مارکو منگوتزو نماینده بنیادپومودورو، مزدک فیضنیا نماینده بنیاد خانوادگی فیض نیا، حمید عینی مجسمه ساز و جمعی از علاقهمندان به هنرهای تجسمی در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.
در این مراسم و پیش از رونمایی این اثر مجید ملانوروزی با بیان اینکه برگزاری چنین برنامهای نشان از روابط خوب هنرمندان ایران و ایتالیا دارد گفت: ما مفتخریم که در باغموزه هنرهای معاصر اثری از هنرمند ایتالیایی "آرنالدو پومودورو" وجود دارد.
وی افزود: مرمت و پاکسازی این اثر که با اجازه هنرمند آن انجام شده است نمادی از غبارروبی کرهٔ زمین و توجه به محیط زیست و احترام به آثار هنری است. این غبارروبی بخشی از سلسله برنامههای موزه برای ارتباط با هنر دنیا است.
مدیر موزه هنرهای معاصر با بیان اینکه سال آینده نیز ایران پس از ۴۰ سال، حضور چشمگیری در ونیز خواهیم داشت اظهار کرد: دوسالانه ونیز ویترین هنر جهانی است وخوشبختانه ما در این دوره از دوسالانه ۱۰ برابر بیشتر از سالهای قبل، فضای نمایشگاهی در اختیار داریم.
همچنین سفیر ایتالیا مائورو گنچادوری نیز پت تریبون رفته و پس از تشکر از کسانی که در غبارروبی از مجسمه پومودورو نقش داشتند گفت: سخن از مجسمهای است که از منظر زیباییشناسی بدون زوایاست اما شکنندگی خاص خود را نیز دارد. این مجسمه مدتها درمعرض آلودگی هوا قرار داشت و نمای گذشته خود را از دست داده بود و به همین دلیل شرایط مرمت آن فراهم شد.
وی افزود: دیگرانی هستند که درباره آفرینش هنری پومودورو میتوانند صحبت کنند و یا آنکه خط مشی روشنگرانه او را دنبال کنند اما من مایلم بگویم که آثار این هنرمند از دیدگاههای او درباره هنر برآمده است. پومودورو توانایی خود را با وام گرفتن از پیشینه هنر دوران رنسانس نشان میدهد.
سفیر ایتالیا درباره حضور آثار این هنرمند در ایران نیز گفت: به نظر من حضور مجسمه این هنرمند در تهران و دقتی که در نگهداری آن انجام شده است به ما یادآوری میکند که دو کشور ایران و ایتالیا پیوندهای تاریخی محکمی با هم دارند. و گرچه در گذشته فاصلهای میان آنان رخ داده است اما با وجود هنر بار دیگر به هم نزدیک شدهاند.
گنچادوری با بیان اینکه برای آنکه غبار را از زمین بروبیم باید به دورن اشیا نگاه کنیم اظهار کرد: ما باید در پی هسته واقعی اشیا باشیم و مکانیزمهای درونی آنها را پیدا کنیم تا بدانیم که آنها چطور در کنار هم قرار میگیرند. مکانیزمهایی که درون این کره وجود دارد به ما یادآور میشود کمه تنها به ظاهر اشیا نگاه نکنیم بلکه به بطن هرچیز توجه داشته باشیم.
وی ادامه داد: میدانم که این مجسمه ار سال ۱۹۷۷ میلادی در مجموعه آثار نفیس موزه هنرهای معاصر تهران قرار گرفته است و طبیعتا سالها در معرض آلودگی قرار داشته است و به همین دلیل از خانواده فیض نیا که اسباب غبارروبی از آن را فراهم کردهاند تشکر میکنم.
سفیر ایتالیا درباره رابطه سفارت این کشور با موزه هنرهای معاصر نیز گفت: رابطه این دو نهاد با هم بسیار خوب است و ما برنامههای مشترک بسیاری را به زودی با هم انجام خواهیم داد که از میان آنها میتوان به نمایشگاه آثار بیژن بصیری هنرمند ایرانی-ایتالیایی در موزه هنرهای معاصر تهران و نمایش آثار یک پزشک ایتالیایی ساکن ایران به نام بیانکینی در همین موزه اشاره کنم. هنرمندانی که آثارشان مانند پلی دو کشور ایتالیا و ایران را به هم متصل کرده است.
ماکو منگوتزو نماینده بنیاد پومودورو نیز در سخنانی درباره این رویداد بین فرهنگی گفت: پومودورو امسال ۸۹ ساله شده است و به همین دلیل نتوانست به ایران سفر کند و خود ناظر مرمت مجسمهاش باشد.
وی با اشاره به اینکه فرهنگ در میان ملت ایران امری بسیار ریشه دار است ادامه داد: گروه مرمت مجسمه بسیار خوب عمل کردند و تنها یک حرفهای میتواند متوجه شود که رفتار یک فرد با اثری هنری تا چه اندازه درست و از روی عشق و علاقه است.
نماینده بنیاد پومودورو با بیان اینکه کره یک سمبل هنری است گفت: وقتی به این مجسمه نگاه میکنید این سوال برای شما پیش میآید که چرا این کره شکاف خورده و دندادنهدار شده است؟ این کره یک واقعیت منسجم است که پیش روی مخاطب قرار گرفته است و مخاطب به دلیل آنچه از این فرم در خاطره جمعی بشر ثبت شده است آن را درک میکند. در واقع خوشبختی این مجسمه و خوشبختی پومودورو در همین کروی بودن نهفته است.
منگوتزو ازسوی پومودورو نیز گفت: این اثر مانند فرزندی برای پومودورو است، فرزندی که دچار یک بیماری شده بود و حال دیگران به کمک او شتافتهاند و مرمت آن بهترین هدیهای است که از سوی ایران به این هنرمند ایتالیایی داده شده است.
مزدک فیضنیا نیز در این مراسم پشت تریبون رفت و گفت: همه دوستانی که مسجمهساز هستند میدانند که اتفاق مرمت از نظر تکنیکی اتفاق پیچیدهای نبود و آنچه در این ماجرا دارای اهمیت است حفظ میراث معاصر و مشارکت مردمی است.
وی افزود: نمیتوان همه چیز را به گردن دولت یا نهادی مانند موزه به عنوان صاحب اثر انداخت بلکه ان. جی. اوها نیز باید در اموری مانند این مشارکت داشته باشند و نقش خود را دنبال کنند. من اهل کرمانشاه هستم و حتی مشکل آلودگی هوا مشکل شخصی من نیست اما میدانم که وقتی مشکلی در جهان وجود داشته باشد همه انسانها به نحوی درگیر آن خواهند بود به همین دلیل تصمیم گرفتیم روی غبارروبی این اثر هنری به عنوان یک کار فرهنگی و همین طور نمادین کار کنیم.
نماینده بنیاد فیضنیا ادامه داد: اگر اعتماد آقای ملانوروزی به مجموعه بنیاد ما نبود و اگر آقای تناولی به میلان سفر نکرده و با پومودورو ملاقات نمیکردند امکان این کار روی نمیداد و به همین دلیل من از همه دوستانی که در پیشبرد و اجرای این طرح همکاری کردند متشکرم.
همچنین آرنالدو پومودورودر پیامی که برای غبار روبی از مجسمهاش فرستاده آورده است: "در مجسمهسازی، من به این فکر کردم که با استفاده و وامگرفتن از فرمهای هندسی، مجسمههایم را درست کنم، برای مثال فرمی که از نقطه نظر ماده بیش از همه به من جواب داده کره است، زیرا کره نماینگر زمین است. بنابراین در این مورد یک شباهت شناخته شده وجود دارد. کره فرمی دایره این است که میتواند رشد کند و سمت بیرون بیاید. من برعکس به این فکر کردم که برای فهمیدن اینکه چه چیزی ممکن است داخل آن وجود داشته باشد به درون آن وارد شوم. این طور بوده است که دیگر کرهای کاملا گرد شکل نگرفت. بلکه کرهای جویده شده پدیدار شد. در واقع به یک نقشه جهان جویده شده فکر میکردم که وارد خود کره میشود و به نظرم آمد که میتوان باز هم سفری پیچیدهتر آغاز کرد. چون پوسته کروی، صیقلی و خیلی زیبا و منعکسکننده نتیجه زیباتری را با مداخلهای که من باکندن انجام دادم به وجود آورد. وقتی که از روی سطح کره من عبور میکنید و بر روی سطح صیقلی سر میخورید به بخشی میرسید که آن قسمت جویده شده قرار دارد از آنجا میتوان شروع به داخل شدن کرد. در این شرایط هرکسی چه کار میکند؟ شروع به فهمیدن این موضوع میکند که در کجای این جویدگی که من ایجاد کردهام میتواند خود را وفق دهد و اینجاست که احتیاج دارد محلی برای سکونت بیابد. این یک موقعیت خیلی پیچیده مربوط به اعماق وجود انسان است. همین!"
پرویز تناولی، مجسمهساز معاصر ایران نیز در جملاتی برای این رویداد نوشته است: "جای بسی خوشوقتی است که به همت بنیاد فیضنیا یکی از گرانقدرترین مجسمههای موزه هنرهای معاصر کار آرنولدوپومودورو مجسمه ساز بزرگ ایتالیا، پالایش و به سیمای اصلی خود باز میگردد.کاش این روال ادامه پیدا میکرد و مجسمههای دیگر باغ مجسمه را شامل میشد. هوای آلوده و آب پر املاح تهران سالها است که قشری از جرمهای مضر را به اندام این مجسمهها نشانده است و اگر پالوده نگردد، دچار آسیبهای جبران ناپذیر خواهند شد."
آرنالدو پومودورو، مجسمهساز و هنرمند ایتالیایی در سال 1926 در شهر مورچیانو ایتالیا به دنیا آمد. او در حال حاضر در شهر میلان ایتالیا زندگی میکند. این هنرمند بهواسطهی خلق تندیسهای کروی و ستونی، شهرت بسزایی دارد. بعضی آثار پومودورو را میتوان در موزهی واتیکان، ترینیتی کالج، دوبلین، مقر سازمان ملل در نیویورک، موزهی هیرشبورن و باغ مجسمه در واشینگتن دیسی، مدرسهی علوم دینی مسیحیت در ایندیاناپولیس، موزهی دیانگ در ساندر سانفرانسیسکو و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی دید.
از آثار مهم او که در ایران وجود دارد، یکی در مقابل موزه هنرهای معاصر تهران، دیگری در کتابخانهی اختصاصی کاخ نیاوران و مورد دیگر مقابل پارکینگ پارک ارم تهران است.
انتهای پیام/