نادعلیان به هنرآنلاین گفت: متاسفانه هنوز برای مسئولین و هنرمندان نحوه برگزاری نمایشگاه یا دوسالانه هنر جدید شفاف و قطعی نیست و در جمع حاضر یک اتفاق نظر بر روی هنر جدید، هنرمعاصر یا هنر روز بودن وجود ندارد. وی ادامه داد: هنر جدید، معاصر یا امروز شامل جدیدترین دستاوردهای هنری در هر قلمرویی است و شامل نقاشی، مجسمه و همه هنرهای دیگر می شود که با هنرهای سنتی فرق دارد. درچند سال گذشته نمایشگاه رسمی هنر جدید وجود نداشته اما خواستگاه آن در جامعه وجود دارد و در دوسالانه ها این گرایش دیده می شود. ضمن این که در دوسالانه های جهانی که گاهی ایران هم در آنها حضور دارد مانند ونیز می بینید که قلمرو این هنر پرنگ شده است. این هنرمند هنر محیطی افزود: هنرهای معاصر بیشتر در دوسالانه های دیگر به نمایش در می آیند.و هر هنری مثل نقاشی و تصویرگری و... برای خودش یک دوسالانه دارد. اما اگر بخواهیم به شکل آرمانی به آن نگاه کنیم باید به جای کثرت در برگزاری دوسالانه ها به یک یا دو دوسالانه ملی برسیم.مثلا یک دوسالانه ملی هنر جدید که شامل همه رشته ها باشد. نادعلیان تصریح کرد: برگزاری چنین نمایشگاه یا دوسالانه ای سالهاست از سوی موزه هنرهای
معاصر و مرکز هنرهای تجسمی به عنوان متولیان برگزاری دوسالانه ها مورد غفلت قرار گرفته است. به نظر من اصراری برای نامیدن دوسالانه وجود نداشته باشد بهتر است و می توان نام نمایشگاه هم بر آن گذاشت. اما برگزاری دوسالانه هنر جدید در واقع باید مختص به تمام اجزای هنر باشد. ما نمی توانیم در دوسالانه هنرهای معاصر ویدئو آرت را از چیدمان جدا کنیم یا هنر محیطی را. وی گفت:با توجه به حجم آثاری که موجود است فکر می کنم غفلتی درباره هنرهای دیگر به جز هنر معاصر نداشته ایم. دراین سالها به هنر معاصر و جدید اعتنایی نشده و بهتر است روی آن نظر داده شود . وی اظهار کرد: دوسالانه های ما خیلی زمان درستی ندارند و بیشتر با وقفه های طولانی برگزار می شوند. ضمن این که کاربردی هم نیستند. ما در دوسالانه ها مرزی نمی شناسیم و بیشتر از آنکه به خلاقیت اهمیت داده شود به کثرت برگزاری آنها توجه می شود. نادعلیان گفت: دوسالانه در تمام دنیا به این شکل برگزار می شود که تجمیع تمامی هنرها است، اما در کشور ما به صورت برعکس عمل می شود و در واقع هر هنری برای خود یک دوسالانه جدا دارد که بیشتر فضایی را ایجاد می کند برای کارهای تجربی و دانشجویی. وی افزود: این
درحالی است که دوسالانه یعنی دستاوردی که از مجموع هنر هنرمندان مختلف که به نقطه ای رسیده اند که می‌توانند به عنوان بیانیه به دیگران ارائه دهند تشکیل می شود. دوسالانه ها در هیچ کجای دنیا مانند ما فراخوان ندارند در واقع یک نمایشگاه گردان به سراغ بهترین اثر از هنرمندان می رود و در نهایت هم شورایی برای داوری آثار وجود ندارد. انتهای پیام/31/32