به گزارش هنرآنلاین، این بازیگر کاربلد به گواه فیلم‌های سینمایی چون "بهترین خانه بدنام کوچک تگزاس"، "بعد از ظهر نحس" و "توتسی" قابلیت حضور در نقش مختلف را داشت.
بنابر این گزارش، "چارلز درنینگ" سال 1923 در خانواده‌ای نظامی در هایلند فالز در نیویورک به دنیا آمد. او پس از ترک خانواده در 16 سالگی وارد دنیای نمایش شد. او در دوران جنگ جهانی دوم در ارتش خدمت کرد و یک مدال ستاره نقره‌ای و سه مدال قلب ارغوانی دریافت کرد.
درنینگ جزو اولین سربازانی بود که در روز دی دِی در کنار نیروهای متفقین در نورماندی در شمال فرانسه تحت اشغال نازی‌ها پیاده شدند و بعدها در نبرد آردن به شدت مجروح شد. درنینگ پس از جنگ به دانشگاه کلمبیا و نیویورک رفت و مدتی کوتاه نیز در آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا تحصیل کرد، اما به قول خودش به خاطر کوتاه بودن قد و اینکه خیلی بااستعداد تشخیص داده نشد، نتوانست تحصیلات را ادامه بدهد.
او در دهه 1950 میلادی به عنوان راننده تاکسی، اپراتور آسانسور، متصدی بار و معلم رقص کار کرد و حتی مدتی با یک گروه آواز همکاری کرد. درنینگ در همین حال در یک گروه تئاتر کوچک در بروکلین کار می‌کرد.
او در 1962 برای اولین بار در یک نمایش روی صحنه رفت و بعدها در 35 نمایش از جمله 22 نمایش از شکسپیر برای گروه تئاتر شکسپیر نقش‌آفرینی کرد. درنینگ در آن سال‌ها با تعدادی از بهترین بازیگران تازه‌کار از جمله رابرت دنیرو، آل پاچینو، داستین هافمن و جیمز ارل جونز همبازی شد.
درنینگ در نهایت سر از تولیدات برادوی درآورد و در نمایش‌هایی چون "سرخ‌پوست‌ها" و "دوران خوش" بازی کرد.
او پس از بازی در فیلم‌های سینمایی مستقل مانند "Harvey Middleman, Fireman" و "سلام مامان!" بازی کرد. همین طور چند فیلم استودیویی نظیر "I Walk the Line" در 1970 و "Dealing" در 1972 میلادی در فیلم برنده اسکار "نیش" نقش یک پلیس فاسد را بازی کرد و به این شکل به بازیگر ثابت و قابل اعتماد نقش‌های مکمل بدل شد.
به نوشته ورایتی، از دیگر فیلم‌های مهم او در دهه 1970 میلادی می‌توان به "Twilight's Last Gleaming"، "فیلم ماپت"، "شروع کردن"، "North Dallas Forty"، "خشم" و فیلم ترسناک مستقل و غافلگیرکننده "وقتی یک غریبه زنگ می‌زند" اشاره کرد.
او همچنین مرتب در تلویزیون بازی می‌کرد و برای سریال‌هایی چون "کاپیتان‌ها و سلاطین"، "آتیکا"، "مرگ یک دستفروش" و "نجاتم بده" در مجموع 9 بار نامزد جایزه امی شد که از آن به عنوان معادل اسکار در دنیای تلویزیون یاد می‌شود.
درنینگ همچنین برای دو فیلم "بهترین خانه بدنام کوچک تگزاس" (1982) و "بودن یا نبودن" (1983) نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل شد.
درنینگ تا همین اواخر نیز حضوری فعال در سینما، تلویزیون و تئاتر داشت. "Scavenger Killers" آخرین فیلم سینمایی او همچنان در حال تولید است.
درنینگ سال 2008 جایزه یک عمر دستاورد انجمن بازیگران آمریکا را دریافت کرد و در پیاده‌رو مشاهیر هالیوود نیز صاحب یک ستاره شد.