اصغر امیرنیا، سرپرست اداره کل هنرهای تجسمی درباره مراحل تکمیل بانک اطلاعات هنرمندان استان‌ها به خبرنگار هنرآنلاین گفت: ابلاغیه همکاری استان‌ها با طرح "بانک اطلاعاتی هنرمندان" تجسمی، به همه استان‌ها ارسال شده است. اما همه مدیران به همه بخش‌ها توجه کافی ندارند. ممکن است مدیری به بخش تئاتر و نمایش بیشتر توجه کند، یا به امور مساجد و حتی تجسمی. این بستگی به طرز فکر و تلقی آن مدیر دارد.
امیرنیا افزود: چون من خودم قبلا مدیر کل بوده‌ام می‌دانم چه اتفاقی می‌افتد که آقایان بر اساس آن اطلاعات لازم را جمع آوری می‌کنند. اما باز اگر هر استانی که این اطلاعات را از آن نداشته باشیم بررسی می‌کنیم و حتی اگر نیاز باشد نیرو به آن استان می‌فرستیم تا این کار با سرعت بیشتری انجام شود.
وی توضیح داد: فعلا ما در مرحله جمع آوری اطلاعات هستیم، زمانی که این جمع آوری اطلاعات صورت گرفت نواقص آن را بر طرف می‌کنیم.
سرپرست اداره کل هنرهای تجسمی در خصوص مهلت ارسال این اطلاعات برای استان‌ها پاسخ داد: این اطلاعات به‌طور دائم به روز خواهد شد. اما ما باید تلاش کنیم این اطلاعات را در اختیار ادارات کل قرار دهیم تا هر موقع که در استان‌ها هنرمند جدیدی شناسایی شد به آن اضافه کنند.
وی بیان کرد: مراکز استان‌ها، تمام هنرمندان خود را نمی‌شناسند، زیرا بعضی از هنرمندان هستند که در گوشه خانه خودشان کارهایی تولید می‌کنند که ممکن است هیچ وقت رجوعی به معاونت هنری و ارشاد و جشنواره‌ها و غیره نداشته باشند. ممکن است موقعی این شناسایی صورت بگیرد و اسم آن فرد به لیست اضافه شود. پس هیچ موقع بانک اطلاعاتی هنرمندان کارش نهایی نمی‌شود. اما ما سعی می‌کنیم تا دهه فجر بانک اطلاعاتی هنرمندان را جمع آوری کنیم.
امیرنیا در پاسخ به این مسئله که چه تدبیری برای شناسایی چنین هنرمندانی که ممکن است هیچ گاه شناخته نشوند اندیشیده شده گفت: ما یا باید فراخوان دهیم، که باید ببینیم اصلا این افراد به فراخوان‌ها هم توجهی دارند یا خیر؟ چون فراخوان دادن یک حسن و یک عیب دارد. حسن آن این است که همه می‌دانند و عیب آن این است که دوباره باید راستی آزمایی کرد که آیا من نوعی که اعلام کرده‌ام هنرمند هستم، آیا در این زمینه کار کرده‌ام یا نه؟
وی افزود: مثلا فرد باید جایی در نمایشگاهی، عرضه ای و جشنواره ای حضور داشته باشد تا توانمندی افراد در آن دیده شود. که این اتفاق برای هنرمندان تجربی بیشتر رخ می‌دهد. اما هنرمندان آکادمیک ما معمولا یا خودشان و یا از طریق دوستان و اساتیدشان اقدام می‌کنند.
سرپرست اداره کل هنرهای تجسمی معیار شناسایی و نحوه در لیست قرار دادن هنرمندان را این‌گونه توضیح داد: فعلا در مرحله جمع آوری اطلاعات هستیم، در این مرحله هیچ قضاوت و تجزیه تحلیلی در رابطه با این مسئله که آیا فرد هنرمند هست یا خیر انجام نمی‌دهیم. بعد از این که اطلاعات جمع آوری شد، ما اطلاعات و آثار هر فرد را به گروهی می‌دهیم که آن را تجزیه و تحلیل کنند.
وی اضافه کرد: هنرمندان در سه سطح آماتور، نیمه حرفه ای و حرفه ای فعالیت می‌کنند. حرفه ای ها که شناخته شده هستند. نیمه حرفه ای ها هم نسبتا شناخته شده‌اند و در این گروه جای می‌گیرند. اما معیار این که آماتورها باید تا چه سطح فعالیتی را انجام داده باشند که بتوان آن‌ها را به عنوان یک هنرمند تجسمی به این لیست اضافه کرد را باید با شاخصی مشخص کرد که نیاز به بررسی دارد.
امیرنیا ادامه داد: در میان آثار تجسمی، کارهایی هستند که از نظر من بسیار زیبا هستند، اما وقتی آن‌ها را به اساتید نشان می‌دهیم می‌گویند جنبه های هنری در آن رعایت نشده و تنها از نظر زیبا شناختی عامل‌هایی رعایت شده است.
وی بیان کرد: هنر یک جنبه زیبا شناختی دارد، مثل وقتی که کسی طرحی را تولید می‌کند یا کاریکاتوری را می‌کشد. اما از نظر فنی تخصص آن را واگذار می‌کنیم به افرادی که متولی این کار هستند.
سرپرست اداره کل هنرهای تجسمی گفت: در این زمینه شورایی را تشکیل می‌دهیم که آن شورا نظر بدهد اثر در زمینه نقاشی، کاریکاتور، تصویرسازی و غیره معیارهای لازم را دارد و یک اثر هنری تلقی می‌شود.
وی در آخر افزود: بیشترین مواردی که در این زمینه وجود دارد، در دوسالانه‌ها و جشنواره‌ها بسیاری از این هنرمندان بروز می‌کنند. زیرا همین مسئله که کسی جسارت به خرج می‌دهد و در جشنواره ای شرکت می‌کند هم بسیار مهم است.
انتهای پیام/