نگاهی به نمایش «شب نشینی با مولیر» به کارگردانی داوود فتحعلی بیگی
ریاکاران دیکتاتورها را دوست دارند و دیکتاتورها ریاکاران را
میرزا فتحعلی آخوندزاده در کمدی «سرگذشت مرد خسیس» همچون مولیر با استفاده از بافت کمدی از فضای اجتماعی سخن گفت و برآن شد که قصه‌های دیگری از نمایش ایرانی به مدد این نویسنده متفکر از نگاه نویسندگان و کارگردانان نگاشته و به اجرا دربیاید. از همین طریق بود که ایرانیان با شخصیت نام آشنای تئاتر، یعنی مولیر آشنا می‌شوند و چنانکه خود آخوندزاده در نامه‌ای که به میرزا آقا تبریزی (نخستین نمایشنامه‌نویس ایرانی به زبان فارسی) می‌نویسد به مولیر و شکسپیر چنین اشاره می‌کند: در فرنگستان مصنفان این فن به حسب استعداد هر یک از ایشان به درجات عالیه رسیده‌اند و بلند نامی و اشتهار فوق‌العاده یافته‌اند و مقرب بارگاه سلاطین شده‌اند و مستحق تمجید ملت گشته‌اند. به مرتبه یی که ملت بعد از وفات ایشان به جهت اظهار شکرگزاری در مقابل هنر ایشان، عمارت رفیع‌البنا یعنی نشانگاه بر سر مزار ایشان تعمیر کرده است. از جمله‌ی چنین اشخاص مستحق تعظیم مولیر و شکسپیر است. (سیری در تاریخ تئاتر ایران، دکتر مصطفی اسکویی، نشر آناهیتا، تهران 1378)
