سرویس مد ولباس هنرآنلاین: نوید فرح‌مرزی، طراح و چهره‌پرداز سینما درباره اقدامات اخیر در حوزه مد به هنرآنلاین، گفت: من از کسانی که این فعالیت و روند کنونی را شروع کرده‌اند تشکر می‌کنم و معتقدم که چگونگی شکل‌گیری این بخش مهمتر از آن اتفاقاتی است که این صنعت از سر گذارنده است.
او در ادامه افزود: برای اعتلای حوزه پوشش ایرانی بهتر است به جای واژه مد از کلمه جایگزین و بهتری بهره ببریم زیرا این کلمه در جایگاه مناسب خود به کار برده نمی‌شود یعنی از یک سو عوام و برخی از مسئولان مد را نقد می‌کنند اما از سوی دیگر ما اعلام می‌کنیم که مد اسلامی و ایرانی داریم این تضاد نوعی توهین به مخاطب محسوب می‌شود.
طراح لباس فیلم "بوی گل سرخ" تصریح کرد: اگر درست پوشی و آراستگی بر اساس فرهنگ زیست‌محیطی و اقلیمی را برای واژه مد جایگزین کنیم بهتر است، اما متاسفانه ما از واژه مد به سنتی‌ترین شکل ممکن استفاده می‌کنیم و ترکیب غلطی از لباس‌ها را تنها به صرف نقوش بته جقه به نام مد ایرانی ارائه می‌کنیم در حالی که این مساله باید در دوخت، برش و حتی نگاه طراح نهفته باشد.
فرح‌مرزی درباره ویژگی لباس ایرانی بیان کرد: یک لباس ایرانی باید با توجه به موقعیت شغلی، فصلی و سایر موارد این عرصه تعیین شود یعنی بتوان لباس را با تعاریف انسانی فرد تطبیق داد زیرا این تعاریف در هر جغرافیایی بر اساس الگوهای فرهنگی همان منطقه فعال می‌شود یعنی وقتی یک خانم هندی ساری می‌پوشد، فرهنگ خود و مفاهیم نهفته در آن را معرفی می‌کند اما اگر از نقوش این ساری در یک والان پرده و یا حتی مانتو ایرانی استفاده شود، آیا جایگاهی دارد؟
او توضیح داد: باید تعاریف و مناسبات یک لباس با یکدیگر همخوانی داشته باشد یعنی نباید این تعاریف و مناسبات را به هم بریزیم و هیچ نگاه نو و خاصی به آن نداشته باشیم.
طراح لباس فیلم "آدم آهنی" اظهار کرد: آنچه در ایران شکل گرفته و در حال تکامل است یک طراحی اصولی نیست یعنی چیزی که امروز در بازار می‌بینیم تعریف درست و جایگاه ندارد به همین خاطر من معتقدم که این روند عمق لازم را ندارد.
فرح‌مرزی ادامه داد: استفاده از نقوش سنتی در هر شکل و طرحی قشنگ نیست البته یک شروع خوب محسوب می‌شود اما نباید به همین نگاه سطحی بسند کرد زیرا در زندگی مدرن امروز اینگونه عمل کردن بی‌فایده است در واقع در دنیای مدرن امروز تلفیق نگاه سنتی و مدرن چندان جذاب نیست.
او برای اصلاح الگوی پوشش در جامعه امروز پیشنهاد داد: باید در ابتدا یک طبقه‌بندی مشاغل و اجتماعی ایجاد کنیم سپس بر اساس طبقات به طراحی بپردازیم یعنی بدانیم که هر فردی بنابر نیاز خود و نوع تفکر و دیدگاهش به خرید می‌رود لذا بین یک خرید یک کارمند و خانم خانه‌دار تفاوت عمده‌ای وجود دارد که بخش عمده‌ای از آن بر مبنای جغرافیای فردی است.
این طراح و چهره پ‌پرداز اظهار کرد: ابتدا باید در راستای پوشش درست و پذیرش آن در بین مردم جامعه فرهنگ‌سازی کنیم البته از نظر من و اغلب طراحان شیک بودن به سادگی است و معتقدم که امروز در جامعه اغلب تزئینات لباس شکل موجهی ندارند.
فرح مرزی گفت: مانتو یک بالاپوش غیر زمستانی است اما وقتی تزئین لباس زیاد می‌شود تفاوت این پوشش با یک لباس مجلسی در چیست؟ آیا به صرف اینکه لباس مجلسی کمتر پوشیده است می‌توان این تمایز را قائل شد؟
او ادامه داد: باید قبل از اینکه در عرصه طراحی پیشرو شویم یک فرهنگ‌سازی درست داشته باشیم تا جایگاه لباس از نگاه مردم پذیرفته شود زیرا مانتو از نگاه جامعه ما یک لباس رسمی است که برای پوشیدن حریم شخصی و فکری افراد انتخاب شده است اما وقتی تزئین لباس زیاد می‌شود آیا می‌توان گفت این پوشش با فضای شغلی و جامعه ما تناسب دارد؟
این طراح لباس سینما بیان کرد: یک دامن چین پ‌دار و رنگارنگ در دل مزرعه و دشت زیبایی خود را نشان می‌دهد اما همین لباس بین ترافیک شهری هیچ زیبایی ندارد و کاملا مانند یک وصله خود را نشان می‌دهد لذا موقعیت شناسی بسیار مهم است.
فرح‌مرزی گفت: لباس تنها پوشاننده اندام فرد نیست بلکه بخش مهمی از وظایف لباس پوشاندن عیوب اندامی افراد است در حالی که برخی از لباس‌ها بیشتر این عیوب را به چشم می‌آورند. سئوال من این است که استفاده از ساپورت اساسا برای چه اندامی متناسب است؟
او توضیح داد: شاید پوشیدن ساپورت برای یک دختر نوجوان در بین همسالانش چندان بد نباشد، اما قطعا در سطح شهر مناسب نیست البته من به عنوان یک طراح بر ویژه بودن لباس تاکید دارم، اما نباید این خاص بودن را با ناهنجاری اشتباه بگیریم.
این طراح لباس اظهار کرد: نباید با یک رویکرد بازاری حرکت پوشش جامعه را دنبال کنیم و تاریخ کشورمان را زیر سوال ببریم لذا قطعا باید لباس رسمی و روزانه افراد با پوشش یک مهمانی شبانه متفاوت باشد.
انتهای پیام/