به گزارش هنرآنلاین، در ابتدای این مراسم رحیم مخدومی، نویسنده با اشاره به مسیر زندگی و فعالیت‌های حمید داودآبادی اظهار کرد: از همان زمان که نام او مطرح شد، در عرصه جهاد و رزم حضور داشت، روزی درس و مدرسه را رها کرد و سلاح به دست گرفت و روزی دیگر برای اقشار مختلف جامعه دست به قلم برد.
وی داودآبادی را انسانی ساده‌زیست، سرباز ولایت و ثابت‌قدم در مسیر خویش دانست و حضور در نکوداشت چنین شخصیتی را مایه خرسندی عنوان کرد و افزود که جامعه نیازمند افرادی همچون اوست. البته صرف برگزاری یادبودها کافی نیست، باید شیوه‌های صحیح و مستمر ترویج فرهنگ مقاومت در جامعه نهادینه شود.
وی بر اهمیت حفظ روحیه رزمندگی در نسل‌های آینده نیز تاکید کرد و رزمندگان واقعی را کسانی دانست که در هر شرایطی به آرمان‌های انقلاب وفادار می‌مانند و همواره آماده خدمت به کشور و مردم‌اند.
مخدومی همچنین ساده‌زیستی و پاک‌دستی رزمندگان دفاع مقدس را الگوهایی فرهنگی برای جامعه خواند و ابراز امیدواری کرد: حضور و فعالیت‌هایی همچون تلاش‌های داودآبادی موجب تعمیق فرهنگ مقاومت در کشور و آشنایی نسل‌های آینده با ارزش‌های انقلاب می‌شود.
انتقال دانش وسیع دفاع مقدس به جوان تر ها
در ادامه، محمدعلی صمدی، پژوهشگر حوزه دفاع مقدس، با خطاب قرار دادن داودآبادی به‌عنوان استاد گفت: ۲۸ سال پیش پژوهش دفاع مقدس را با او آغاز کردم.
وی افزود: اولین‌بار داودآبادی مطالب من را منتشر و سپس به نشریه صبح و شلمچه معرفی‌ام کرد. تا ۳۰ سالگی هیچ خاطره‌ای ندارم که داودآبادی در آن حضور نداشته باشد و همواره نگران این بودم که مبادا از من رضایت نداشته باشد.
این مستندساز یادآور شد: در زمانی‌که هیچ‌کس به پژوهشگران توجهی نمی‌کرد و مشکلات اصلی رزمندگان بازگشته از جنگ، بیشتر سیاسی بود، داودآبادی برای ما زمان صرف می‌کرد و ساعت‌ها در دفتر نشریه به ما آموزش می‌داد و در حالی‌که هیچ شناختی از جنگ نداشتیم، داودآبادی با توضیح سرفصل‌های گوناگون، دانش وسیعی از دفاع مقدس به ما منتقل می‌کرد. خدا را شاکرم که در ۲۰سالگی، داودآبادی را سر راهم قرار داد و مسیر کاری‌ام را تسهیل کرد.
پرچمداری فعالیت‌های فرهنگی
علی‌اکبر فرهنگیان نیز با یادآوری دوران نوجوانی خود گفت: در دوران غلبه جریان‌های اقتصادی و سیاسی در مجلات و حاکمیت جبهه لیبرال، نشریه‌ای به نام شلمچه با نگاهی متفاوت وارد میدان شد که هر صفحه آن قله‌ای از افتخار و ایثار بود که دل جوانان را قرص می‌کرد. در زمانی که کار فرهنگی معنای چندانی نداشت و رسانه‌ها به گستردگی امروز نبودند، افرادی مانند داودآبادی به‌تنهایی فعالیت فرهنگی می‌کردند.
وی همچنین از چهره‌هایی همچون مسعود ده‌نمکی، یوسفعلی میرشکاک، محمدرضا آقاسی، منصور ارضی، سعید حدادیان و نادر طالب‌زاده یاد کرد و سپس به شعرخوانی در وصف داودآبادی پرداخت.
رزمنده‌ای که جنگ را ناتمام نگذاشت
گلعلی بابایی، نویسنده نیز با اشاره به ویژگی‌های داودآبادی بیان کرد: او زبان رک و صریحی دارد که همین صراحت باعث شده هزینه‌هایی را متحمل شود. این ویژگی در آثار داودآبادی نیز آشکار است.
بابایی افزود: به گفته مرتضی سرهنگی، داودآبادی از معدود رزمندگانی است که جنگش را ناتمام نگذاشت و خاطرات خود را مکتوب کرد. امیدوارم داودآبادی به آرزوی دیرینه خود یعنی دیدار احمد متوسلیان برسد.
انسان‌ها را تا زنده هستند دریابیم
در بخش دیگری از این مراسم، مسعود ده‌نمکی، نویسنده و کارگردان تلویزیون و سینما بااشاره به سابقه ۴۰ساله دوستی خود با حمید داودآبادی اظهار کرد: من اولین بار سال ۶۴ در مهران و قبل از عملیات والفجر ۸ داودآبادی را دیدم که به دیدن شهید تعقلی آمده بود و دوستی بین ما شکل گرفت که این دوستی چهار دهه ادامه پیدا کرده است.
وی تصریح کرد: من معتقدم باید انسان‌ها را تا زنده هستند، دریابیم. نمی‌گویم بزرگداشت برگزار نکنیم، اما افرادی مانند داودآبادی وقتی پا به سن می‌گذارند، تازه پخته و معدن تجربه می‌شوند. غربت چنین انسان‌هایی در استفاده نشدن است.
کارگردان سریال «دارا و ندار» بیان کرد: اکنون با توجه به شرایط منطقه ای، جهانی و حتی داخلی، زمانه ما زمانه سه راهی مرگ و شبیه سال ۶۷ است. ما باید این روزها کنار هم بمانیم. اگر ما یکدیگر را درنیابیم، باعث ریزش می‌شویم. چهره‌هایی مانند حمید داودآبادی کم نیستند و او بهانه‌ای بود تا در این مراسم از یک نسل یاد کنم که باید از آن‌ها یاد بگیریم.
کارگردان سریال «معراجی ها» تأکید کرد: در همه جای دنیا حوزه فرهنگ بستر تجربه‌گرایی است. طبیعتا باید از جوانان هم حمایت کرد.
انتهای پیام