گروه مد و لباس هرآنلاین: نمایش «پردهخانه» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، پاییز و زمستان امسال به میزبانی پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفت و نظر مخاطبان بسیاری را جلب کرد. این نمایشنامه در بستری تاریخی به وقایع حرمسرای سلطانی می‌پردازد که زنانی از نژاد و مذهب‌های گوناگون را به‌اجبار گرد هم آورده و در حالی که هر یک با اندوه و حسرتی روزگار را سپری می‌کنند، به آزادی و رهایی از حرمسرا چشم امید بسته‌اند.
مقدی شامیریان، طراح لباس نمایش «پردهخانه» درباره این تجربه به هنرآنلاین گفت: هر چند نخستین همکاری با خانم آدینه را پشت سر گذاشتم اما از آنجا که با حساسیت‌هایشان آشنا بودم، تلاش کردم تمامی مراحل طراحی و اجرای لباس بازیگران را با همفکری ایشان پیش ببرم. حال آنکه این نمایش، تعداد زیادی بازیگر داشت و فرایند تأمین لباس شخصیت‌ها بالغ بر سه ماه زمان برد.
او با اشاره به مینی‌مال بودن صحنه و نمود پیدا کردن رنگ لباس‌ها اظهار داشت: در حقیقت از ابتدا قرار بود رنگ‌ها، شخصیت افراد را عریان و نمایان سازد اما در طراحی لباس‌ها، انتخاب پارچه، گلدوزی و تزئینات تا اندازه زیادی کار را بر اساس مستندات اواخر دوران تیموریان و اوایل صفویه پیش بردم که البته متن نمایشنامه نیز مربوط به همین دوران بود.
شامیریان افزود: در این نمایش تعداد زیادی بازیگر زن ایفای نقش می‌کردند که یا در گروه زنان بازی‌خانه قرار داشتند که در این صورت بسیار متفکر و آداب‌دان بودند یا در زمره زنان حرمسرا به‌عنوان افرادی معمولی و سطحی روی صحنه ظاهر می‌شدند؛ در طراحی لباس گروه اول بیشتر سراغ طراحی و استفاده از برش‌های خاص روی لباس رفتیم و غالباً از رنگ‌های متنوع اما خاموش بهره گرفتیم و در لباس گروه دوم، لباس‌ها با پارچه‌هایی پرزرق و برق، جذاب و دلنشین اما به لحاظ تفکر در طراحی، سطحی‌تر و کم‌مایه‌تر تولید شدند.
طراح لباس «پردهخانه» درباره طراحی لباس بازیگر اصلی این نمایش با نام «گُل‌تَن» بیان کرد: لباس این شخصیت می‌بایست به‌گونه‌ای طراحی می‌شد که نمادی از خشم، حس انتقام‌جویی و قدرت باشد. در نتیجه سراغ رنگ زرشکی رفتم و در لباسهای فرعی این بازیگر از پارچه‌هایی به رنگ‌های بنفش، اکر و سبز آبی استفاده کردم که به ترتیب نماد اسرارآمیز بودن، درایت و دانایی و امید هستند.
شامیریان درباره طراحی سربند بازیگران زن نیز گفت: سربندها نیز مانند لباس بازیگران، ملهم از نقوش مندرج بر آثار نگارگری از دوران تیموریان و صفویان طراحی شدند.
او در پایان با اشاره به اینکه برای نمایش «پردهخانه»، بالغ بر یکصد دست لباس شامل لباسهای سلطان، اندرونی زنان، کنیزان و غلامان، خلعت زنان حرمسرا، نمایش‌های زنان بازی‌خانه و گروه موسیقی طراحی و اجرا شد، تصریح کرد: طراحی تمام لباس‌ها را خودم انجام دادم اما دو دستیار در بخش تأمین متریال و اجرا داشتم و البته دو دوزنده ماهر نیز من را در مرحله دوخت لباس‌ها همراهی کردند.