سرویس موسیقی هنرآنلاین: قاسم رفعتی از جمله هنرمندان پیشکسوت موسیقی ایرانی است که فراگیری موسیقی را از ۱۲ سالگی زیر نظر مسعود حسنخانی آغاز کرد. وی در این سال‌ها قطعات متعددی تولید کرده که بیشتر در زمینه موسیقی مذهبی و مناجات‌خوانی بوده است. این استاد آواز سال ۹۵ به پاس سال‌ها فعالیت در زمینه موسیقی مذهبی و مناجات‌خوانی موفق به دریافت جایزه هنری «غدیر» شد.

خواننده آواز «سحرگهان» که قطعاتی در وصف امام علی(ع) هم خوانده است، درباره حساسیت پرداختن به معصومین در حوزه موسیقی گفت: آثاری این حوزه کارهای اعتقادی هستند که فکر می‌کنم همه به آن اعتقاد دارند. حتی خواننده‌های مشهور قبل از انقلاب هم درباره امیرالمومنین(ع) خوانده‌اند. چرا که اعتقادشان بوده است. همه به این عدل اعتقاد دارند. همانطور که مسیحی‌ها به عیسی(ع) اعتقاد دارند ما هم به این موضوع اعتقاد داریم. حال این موارد در زمان‌هایی زیادتر بوده و در مواقعی کمتر.

استاد رفعتی در ادامه افزود: در یک خانواده ادیب به دنیا آمده‌ام، شعر را می‌شناسم و آن را می‌فهمم. خودم در شعرخوانی کارهایی انجام دادم و پدربزرگم حاج محمدصادق رفعت صاحب دیوان شعر است. به این ترتیب چون ریشه در این کار داشتم از اول به این سمت آمدم.

این خواننده و ردیف‌دادن موسیقی در ادامه درباره راز ماندگار شدن آثار موسیقایی که در حوزه معصومین تولید می‌شود، گفت: سازنده باید به کاری که می‌خواند یقین داشته باشد. به عنوان مثال آدم اگر عاشق هم می‌شود به عشق خود یقین دارد. من هم به کارهایی که خواندم یقین دارم و می‌دانم همچین بساطی هست. این کار هیچوقت تظاهربردار نبوده است.

وی ادامه داد: هیچوقت کسی برای تظاهر کردن در این کار پیشقدم نمی‌شد. چرا که آن زمان به این صورت نبود که کسی بخواهد با آن تظاهر کند. این کارها واقعا روی ارادت، علاقه و اعتقاد انجام می‌شد اما اگر حال کسی قطعاتی با مضمون معصومین بخواند، می‌گویند حقه‌بازی می‌کند و در حال کلک زدن است. چرا که همانند همان مثلی است که می‌گوید قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس را.

رفعتی گفت: قبل از انقلاب وقتی به رادیو و تلویزیون می‌رفتم، اگر حتی با ده پانزده ارکستر در حال تمرین بودم، وقتی نزدیک غروب می‌شد، از آنها خواهش می‌کردم یواشکی برای نماز بروم. وقتی بعد از نماز می‌آمدم، برای آنها قابل احترام بودم اما اکنون اگر یک زمانی برای خواندن به دم و دستگاه رادیو و تلویزیون بروم، آنجا نماز نمی‌خوانم و بعد از به خانه آمدن قضای آن را به‌جا می‌آورم. چون از آدم نمی‌پذیرند و فکر می‌کنند در حال دروغ گفتن هستیم و می‌خواهیم حقه‌بازی کنیم.

این خواننده پیشکسوت همچنین درباره راز موفقیت آثار خود گفت: درباره غدیر یک اثر خوانده‌ام که تنها ۱۲۰ بیت شعر داشت. این اثر نتیجه جالبی داشت و با استقبال همراه شد. دلیل موفقیت قطعه این بود که اثر از آن عدلی که باید تجاوز نکرد. یعنی نه کم گذاشته شده بود نه غلو داشت. این قطعه موسیقی در سالی که برای امام علی(ع) نام‌گذاری شده بود برنده جایزه شد. به این ترتیب شهرداری به سرمایه‌گذاری خود آن را ضبط مجدد و سپس پخش کرد.

وی با تاکید بر اینکه آن اثر مورد توجه همه افراد از بی‌سواد تا عالم قرار گرفته، بیان کرد: در زمان‌های خاصی که مربوط به این موضوع‌ها بوده، کارهایی در این زمینه انجام داده‌ام، از جمله یک قطعه که اوایل انقلاب در رادیو خواندم. این آثار قطعه‌های موسیقایی ارزشمندی است که سعی کردم با تمام باور خود آنها را تولید کنم و شاید به این دلیل مورد توجه قرار گرفته است.