گروه سینمای هنرآنلاین: اختتامیه چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، روز سه‌شنبه دوم آبان ماه در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد. این مراسم هم مثل خیلی از برنامه‌های دیگر با تاخیر یک ساعته آغاز شد و از این سنت رایج غلط خودش را مبرا نکرد.
از ساعت 18:30 درهای سالن باز شدند و دقایقی بعد اغلب صندلی‌ها پر شدند. عوامل هر فیلم مثل یک خانواده، کنار هم روی صندلی‌ها می‌نشستند تا آن عضو از خانواده‌شان که کاندیدا شده بود را تشویق کنند. هنوز مراسم شروع نشده بود، ولی فضای سالن مملو از دلهره و اشتیاقی بود که از چهره‌ها و حرف‌های حاضران نشئت می‌گرفت. نه فقط عوامل فیلم، بلکه برای سایر حاضران هم اهمیت داشت که آیا فیلم‌هایی که دوستشان داشتند، برنده خواهند شد؟
کمی از ساعت 19 گذشته بود که اختتامیه شروع شد. در ابتدای مراسم و پس از قرائت قرآن، ویدیویی پخش شد که فیلم‌ها و تصاویر کودکان غزه را نمایش می‌داد و نریشن آن را هم احسان عبدی‌پور خوانده بود. با پخش این ویدیو مراسم حال و هوایی دیگر گرفت. این اولین و آخرین واکنشی نبود که در طول مراسم به فجایع دردناک غزه نشان داده شد. در سخنرانی‌های مسئولین، اشاره‌های گاه‌گاه مجری، صحبت‌های داوران و برندگان جوایز نیز مدام از غزه و کودکان مظلومش سخن به میان آمد.
پس از شروع مراسم، محمد سلوکی، مجری مراسم اختتامیه به این نکته اشاره کرد که وقت کم است و جوایز بسیار و باید سریع‌تر و بدون فوت وقت برنامه را پیش ببریم. یکی از آیتم‌های آغازین برنامه نکوداشت یاد شهید امیر یکه‌تاز بود. ابتدا بخشی از فیلمی که ساخته این شهید بود پخش شد و سپس سلوکی از خانواده این شهید دعوت کرد روی صحنه بیایند تا از آن‌ها تقدیر شود. اما گویا خانواده شهید در سالن حضور نداشتند. اندکی گذشت تا بالاخره اطلاع دادند خانواده شهید هنوز نرسیده‌اند و آیین نکوداشت به دقایقی بعد موکول شد.
نوبت به اهدای جوایز که رسید سالن شور و اشتیاقی دیگر گرفت. داوران هر بخش روی صحنه می‌رفتند و مجری برنامه اسامی برندگان جوایز را اعلام می‌کرد. در اهدای جوایز هر بخش، مجری هنگام نام بردن از فیلم برنده، کمی مکث می‌کرد. در همین فاصله کوتاه شور و هیجان و فریاد بود که در سالن می‌پیچید. عوامل و دوستداران فیلم‌هایی که نامزد آن بخش شده بودند، نام فیلمشان را فریاد می‌زدند و تشویق می‌کردند و جایزه گرفتن فیلم "مدیر مدرسه" از مدیران جشنواره فیلم کوتاه از نکات قابل تامل جشنواره تامل بود.
اولین جایزه، جایزه حقیقت‌جویان بود که به سمیح ساغمان برای مستند «گلاب گل» از افغانستان اهدا شد. او اولین برنده‌ای بود که روی صحنه می‌رفت. ساغمان پس از اینکه جایزه‌اش را دریافت کرد، پشت تریبون رفت و با زبان انگلیسی از فلسطین گفت و آرزو کرد جنگ تمام، اسراییل نابود و فلسطین پیروز شود. صحبت‌های او با تشویق‌های ممتد حاضران همراه شد. پس از ساغمان، اغلب برندگان جوایز در بخش‌های مختلف که برای دریافت جایزه روی صحنه رفتند نیز به این نسل‌کشی واکنش نشان دادند و ضمن همدردی با مردم فلسطین و به ویژه کودکان غزه، نابودی ظلم و ظالم را آرزو کردند. اینکه همه این واکنش‌ها و صحبت‌های کوتاه پشت تریبون از صمیم قلب هنرمندان بود باعث می‌شد حاضران هر بار با تشویق‌هایشان تایید کنند که این حرف دل آن‌ها هم هست. حتی وقتی که بزرگداشت داریوش یاری، کارگردان با سابقه سینما، در دل برنامه برگزار شد؛ یاری پشت تریبون رفت و ضمن تشکر از همه دوستان و برگزارکنندگان مراسم به اتفاقات تلخ غزه اشاره کرد و در آخرین جمله خود قاطعانه گفت: « نوار باریک غزه هیچوقت پاره نمی‌شود.»
این همدلی‌ها در مراسم اختتامیه چهلمین جشنواره فیلم کوتاه نشان داد هنرمندان همیشه دغدغه‌مند هستند و مسئله ظلم به مظلوم برایشان پررنگ و حائز اهمیت است.