گروه سینمای هنرآنلاین: سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان امسال حرف‌های زیادی برای گفتن داشت و تلاش کرده بود همه نواحی کشور را در بربگیرد. فاصله گرفتن از پایتخت و نمایش این نکته که ایران فقط تهران نیست، به خودی خود از ارزش بالایی برخوردار است. کارگردان فیلم «سینگو»، دوربین خود را به هرمزگان برده و در کنار مفاهیم اخلاقی و تربیتی برای کودکان و نوجوانان، زیبایی‌های این منطقه را نیز به تصویر کشیده است.
سینگو را «علیرضا محمدی» ساخته است و معتقد است برای معرفی فرهنگ نواحی مختلف کشور، لازم است فیلم‌هایی با محوریت مردم آن‌جا ساخته شود. قهرمان این فیلم یک دختر نوجوان به نام شفا است. پدر شفا تعدادی خرچنگ نعل اسبی گران‌قیمت از دریا صید می‌کند که کل اهالی جزیره را خوشحال می‌کند؛ چون قرار است با فروش خرچنگ‌ها زندگی همه اهالی رونق بگیرد. اما با کاری که شفا می‌کند این اتفاق نمی‌افتد و خرچنگ‌ها گم می‌شوند. داستان حول محور پیدا کردن خرچنگ‌ها توسط شفا و جسارت‌ها و شجاعت‌های او می‌گذرد. فیلمی آموزنده و اصیل با حس و حال بسیار خوب، پرکشش، با تعلیق‌های هیجان‌انگیز و دارای قهرمان که هر آدمی پس از دیدن آن با حالی خوش سالن سینما را ترک می‌کند. با علیرضا محمدی کارگردان این فیلم گفتگویی داشتیم که در ادامه می‌آید.
هنرآنلاین: در فیلم «سینگو» به سراغ نواحی کشور رفته و از پایتخت فاصله گرفته بودید. دلیل این انتخاب چه بود؟
محمدی: واقعیت این است که علاقه شخصی خودم و گروه همکارانم بر این بود که یک مبحث جدید به نام هویت را کلید بزنیم. سابقه کاری من در فیلم‌های قبلی، در حوزه بین الملل است و برایم خیلی مهم بود که فیلم جدیدم را درباره کاراکترهایی بسازم که بیشتر مبحث هویت را مطرح می‌کنند؛ چرا که احساس می‌کردم جای این موضوعات خالی است. اوایل ترس تکرار داشتم؛ بخاطر اینکه سینمای هویتی متعلق به زمان حال نیست؛ اساتید بزرگی مثل آقای کیارستمی و آقای نادری قبلا در فیلم‌هایشان به این موضوعات بسیار پرداخته‌اند اما وقتی وارد ماجرا شدم، دیدم اینقدر مبحث هویتی در کشور ما وسیع است که حتی برای نسل‌های بعدی هم جای قصه‌گویی باقی خواهد ماند و جای نگرانی نیست.
هنرآنلاین: قهرمان قصه شما یک دختر نوجوان بود. عموما ما در چنین داستان‌هایی پسرهای نوجوان را به عنوان قهرمانان قصه می‌بینیم. به چه دلیل یک دختر نوجوان را به عنوان قهرمان «سینگو» انتخاب کردید؟
محمدی: من متعلق به نسلی هستم که با فیلم «گلنار» عاشق سینما شد که در آن قهرمان قصه دختر بود. در «دزد عروسک‌ها» هم همینطور. درست است که فاصله افتاده است اما نمی‌توان گفت که تغییر ذائقه یا تفکیک جنسیت درباره قهرمانان فیلم‌هایمان داشته‌ایم. بعید است سینما و هنرمندان چنین تفکیکی را بپذیرند. اینکه نگاه ویژه‌تری به دختران و زنان سرزمینم بشود، مدنظر بوده است. اگرچه قهرمانی زنان سرزمینم اثبات شده است ولی احساس کردم نیاز است که بار دیگر این موضوع را نشان بدهم که زنان سرزمینم در همه زمینه‌ها از حفظ محیط زیست گرفته تا حفظ کیان خانواده تلاش می‌کنند و حتی سعی می‌کنند قهرمان‌پروری کنند.
هنرآنلاین: نظرتان درباره جشنواره امسال چیست؟
محمدی: سال گذشته برای ما فیلمسازان کودک سال سختی بود. ممکن است کسی درک نکند که فیلمسازان کودک چه کشیدند که سال گذشته این جشنواره برگزار نشد. این جشنواره خلاصه سینمای ایران است. امیدوارم که همیشه برقرار باشد. از آقای زین‌العابدین تشکر می‌کنم که علی‌رغم اینکه مدت زیادی نیست که مدیریت فارابی را بر عهده گرفته بودند اما بلافاصله برای برگزاری جشنواره اقدام کردند. حضور سینماگران کودک هم نشان داد که همه پای کار هستند. امیدوارم که مسئولین و مدیران هم بیشتر به فکر جشنواره باشند تا دیگر چنین وقفه‌هایی نبینیم.