سرویس تجسمی هنرآنلاین: آرش تنهایی طراح گرافیک، نویسنده و صاحب امتیاز و سردبیر مجله فرهنگی و هنری "آنگاه" مهمان غرفه هنرآنلاین در بیست و سومین دوره نمایشگاه مطبوعات بود.
سردبیر ماهنامه "آنگاه" درباره این نشریه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: اصولاً تعداد کارهای مطبوعاتی من و کارهایی که در زمینه نشر و کتاب انجام داده‌ام، برابر است و من آدم هر دوی این رشته‌ها هستم. به همین خاطر وقتی ایده نشر ماهنامه "آنگاه" شکل گرفت، خواستم این نشریه یک چیزی مابین کتاب و مجله باشد تا به هر دوی این‌ها وفادار باشم.
تنهایی افزود: ویژگی مثبت کتاب این است که اطلاعاتش تاریخ مصرف ندارد و این چیزی بود که من در نشریه "آنگاه" به آن فکر کردم، یعنی خواستم کاری انجام بدهم که تاریخ مصرف نداشته باشد. از طرفی چون در دو رشته تئاتر و گرافیک تحصیل کرده‌ام، خیلی دلم می‌خواست نشریه "آنگاه" یک مجله صرفاً تجسمی نباشد و حتی در کنار تجسمی و تئاتر، مدیوم‌های دیگری همچون معماری، موسیقی و ادبیات را هم در بر بگیرد.
آرش تنهایی درباره برخورد تحلیلی این مجله با سوژه‌های مختلف بیان کرد: رسانه‌هایی که در حوزه‌های خبری، گزارشی و توصیفی فعالیت می‌کنند، تعدادشان بالا است و کیفیت قابل قبولی هم دارند و چون در این زمینه احساس خلأ نکردم، سعی کردم رویکرد مجله "آنگاه" را به سمت دیگری ببرم که همان برخورد تحلیلی با سوژه‌های مختلف است.
تنهایی به بررسی سوژه‌های مدنظر مجله "آنگاه" پرداخت و گفت: سوژه‌هایی که ما انتخاب می‌کنیم، سوژه‌های دور و نزدیکی هستند و لزوماً دنبال این نیستیم که سوژه‌های عجیب و غریبی را انتخاب کنیم. کافه و کافه‌نشینی، کانون پرورش فکری کودک و نوجوان و پیکان سوژه‌هایی هستند که به آن‌ها پرداخته‌ایم که بعضاً ممکن است دور و غریب باشند اما همه اینطور نیستند.
سردبیر ماهنامه "آنگاه" افزود: ما موضوعاتی را به عنوان سوژه انتخاب می‌کنیم و درباره‌شان مقاله می‌نویسم که حد اتصال بین فرد و جامعه باشند. برای مثال سوژه آشپزخانه هیچوقت نمی‌تواند مدنظر ما باشد اما می‌توانیم به بررسی سوژه کوچه بپردازیم چون کوچه یک پل ارتباطی میان انسان و جامعه است.
وی ادامه داد: از حالا سوژه‌های تا یک سال آینده نشریه را مشخص کرده‌ایم. سوژه شماره بعدی در مورد دهه شصتی‌ها است و سوژه دو یا سه شماره بعد از آن مجله هم مشخص شده است.
آرش تنهایی در مورد تیم تحریریه مجله "آنگاه" گفت: ما در مجله "آنگاه" به صورت جمعی به سوژه‌ها می‌رسیم و در این مجله شخص تصمیم نمی‌گیرد. در هر شماره از مجله "آنگاه" حدود 30 مقاله وجود دارد که 4-5 تای آن را نویسنده‌های شناخته‌شده می‌نویسند و بقیه مقاله‌ها را نویسندگان جوان‌تر می‌نویسند. در میان نویسندگان این مجله حتی سه یا چهار نویسنده دهه هفتادی هم وجود دارد.
تنهایی در مورد گروه سنی مخاطبان مجله "آنگاه" نیز بیان کرد: مخاطبان اصلی مجله ما آدم‌های بین 25 تا 35 ساله یا همان دهه شصتی‌ها هستند. بعد از آن‌ها هم مخاطبان زیادی از آدم‌های بین 35 تا 40 ساله و 20 تا 25 ساله داریم.
سردبیر مجله "آنگاه" در پایان گفت: خیلی ناراحتم که من در پلان اول این مجله دیده می‌شوم، در حالی‌که این مجله حاصل همکاری آدم‌های تأثیرگذار زیادی است. ما امسال در غرفه‌مان در نمایشگاه مطبوعات نام تمام نویسندگان مجله "آنگه" را روی دیوار غرفه نوشته‌ایم تا این کار به نوعی تقدیر از آن‌ها باشد.