گروه تئاتر«هنرآنلاین» : چهل‌ودومین جشنواره تئاترفجر با اجراهای گروه‌های مختلف نمایشی در حال برگزاری است.
نمایش«روزگار سگی سگی» به کارگردانی خسرو کشاورز قاسمی از نمایش‌هایی بود که در روز دوم جشنواره در سالن سایه مجموعه تئاترشهر به اجرا پرداخت. این نمایش به روایت آشفتگی روانی یک مامور صهیونیستی می‌پردازد.
خسرو کشاورز قاسمی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین در رابطه با ضرورت انعکاس مسئله غزه و فلسطین در آثار هنری گفت: اگر هنرمندان در مسئله فلسطین روشنگری نداشته باشند جای مظلوم و ظالم عوض می‌شود. در نهایت منجر به این می‌شود که نسل جدید ما برایش سوال شود که چرا فلسطین با صهیونیست درگیر است. این مهم است که نسل جدید بداند که چرا این اتفاقات در خاورمیانه رخ می‌دهد و چرا در مرز اروپا که خوش آب و هواتر است این کارها را کنند. متاسفانه چون رسانه در دست ما نیست، ما نمی‌توانیم به این روشنگری بپردازیم؛ به ویژه در حوزه تئاتر که به شدت از این جریانات جا مانده است. من در این نمایش نگاهم جهاد تبیین است.
او ادامه داد: اگر همین اتفاقات غزه، در کشوری مانند فرانسه رخ می‌داد ما در سفارت برایشان شمع روشن می‌کردیم. ما اصلا نمی‌گوییم چه کسی کشته شود یا نشود. برای ما مهم این است که انسان‌هایی کشته می‌شوند.
وی در رابطه با مضمون این نمایش بیان کرد: نمایش «روزگار سگی سگی» یک اثر مستند و واقعی است که از دو کتاب «راه نیرنگ» و «تو زودتر بکش» برداشت کردم و من فقط آن را دراماتیک کردم. این کتاب‌ها در رابطه با افسرانی است که پس از حذف شدن از موساد، در اروپا زندگی می‌کنند و در آن جا به افشاگری می‌پردازند. . ما یهود را زیبا نشان دادیم و از تورات تحریف شده حرف زدیم و به همین جهت یک مادر محترم و ارزشمند را در برابر پدر دائم‌الخمر قرار دادیم. در واقع یهود و صهیونیست را در مقابل یکدیگر قرار دادیم.همچنین سعی کردیم به سمت شعارزدگی نرویم؛ اگرچه ممکن است در بخش‌هایی این اتفاق افتاده باشد.
کشاورز قاسمی افزود: ما بارها آثار شکسپیر و مولیر را اجرا می‌کنیم چرا که انگار نشان‌دهنده کلاس کار است. من سراغ این کتاب‌ها رفتم تا بگویم از این دست کتاب‌ها هم می‌شود اقتباس کرد.
کارگردان نمایش«روزگار سگی سگی» در پایان گفت: گله‌ای که از جشنواره تئاترفجر دارم این است که بخش غزه را به عنوان بخش مجزا در نظر گرفته است و انگار آن را از سایر نمایش‌ها جدا می‌کند. ای کاش نمایش‌های با مضمون مقاومت را به مسابقه می‌آوردند تا تماشاگر بدون گارد انتخاب کند.