عید رمضان در آیینۀ ذوق شعرای فارسی‌زبان

گروه ادبیات خبرگزاری هنرآنلاین - عید فطر جایگاه جالبی در ادبیات فارسی به‌ویژه اشعار آن دارد. بسیاری از شعرای فارسی‌زبان به این عید بزرگ اسلام پرداخته‌اند و این مسیر همچنان ادامه دارد. به‌مناسبت فرارسیدن عید صیام بد ندیدیم نمونه‌هایی از اشعار سروده شده توسط شاعران کشورمان را باز نشر بدهیم.

پیش از بارخوانی اشعار لازم است که ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما، عید خجستۀ فطر را به حضورتان شادباش عرض بنماییم.

 

 

 

غلامرضا سازگار

عید صیام

    گذشت، ماه خدا و رسید، عید صیام

    به هر دو باد، درود و به هر دو باد، سلام

    هزار شکر که عید صیام کرد، طلوع

    هزار حیف که ماه صیام گشت، تمام

    چه دیر ماه خدا آمد و چه زود گذشت

    چو آفتاب که یک لحظه می‌پرد از بام

    مه نیاز و نماز و دعا و استغفار

    مهی که بوی خدا می‌رسید از آن به مشام

    مه مبارک جوشن‌کبیر، رفت ز دست

    مه دعای سحر، ماه سجده، ماه قیام

    به افتتاح و ابوحمزه، دعای مجیر

    گرفته بود دل دوستان حق آرام

    سلام باد به شب‌های قدر و اعمالش

    که با خدا همه شب انس داشتیم مدام

    سلام باد بر آن لحظه‌های شیرینی

    که می‌شد از همه سو عفو کبریا اعلام

    گناهکار!ز عفو خدا مشو نومید

    که ناامیدی از رحمت خداست حرام

    به عید فطر بگیر از خدای خود عیدی

    که میهمان خدا را خدا کند اکرام

    مه مبارک ما بیشتر مبارک شد

    ز مقدم حسن، آن نور چشم خیرالانام

    امام دوم، فرزند اول زهرا

    که بود شانۀ پیغمبر خداش مقام

    به روزه‌خوار بگو خون دل خورد دائم

    به روزه‌دار گواراست عید ماه صیام

    خوشا کسی که به مهر علی و اولادش

    گرفت روزه و گسترد سفرۀ اطعام

    علی، ولی خدا، نفس مصطفی، حیدر

    که حب او همه دین است و مهر او اسلام

    خجسته نام خوشش حسن مطلع قرآن

    حدیث مدحش در لوح گشته حسن ختام

    وضو بگیر و بخوان داستان ردالشمس

    که آفتاب، به دست علی سپرده زمام

    بگو به خصم علی روزه و نماز، تو را

    شرار آتش خشم خدا شود در کام

    به روز حشر که داغ عطش به هر جگر است

    خوشا کسی که ز دست علی بگیرد جام

    مرام میثم تمار خوش بود «میثم»!

    که در ثنای علی یافت عمر او اتمام

***

میلاد عرفان‌پور

عید فطر

یاعلیُ یاعظیمُ یاغفورُ یارحیم
ماه رحمت باز رفت و همدم حسرت شدیم

ای خدای مهربان لیلةالقدر بشر
ای همه سوگندهای لحظۀ قرآن‌به‌سر

باز هم در گوش ما از رحمت خود خوانده‌ای
بر تن ما جوشن از نور خودت پوشانده‌ای

ای امید ما گنهکاران که رسوای توایم
باز هم شرمندۀ بخشندگی‌های توایم..

ای دلیل اول دل‌ها برای سوختن
زندگانی چیست؟ جز مهر تو را اندوختن..

ماه ایمان رفت، کی هنگام ایمان می‌رسد؟
ختم قرآن دل ما کی به پایان می‌رسد؟

حیف، ماه روزه رفت و... شکر عید توبه شد
این اگر از خانۀ دل می‌رود، آن می‌رسد

بازهم سوی تو می‌آییم ای عید کریم!
چون گدایی که به استقبال سلطان می‌رسد..

عید فطر آمد، خدایا خوب می‌دانم که باز
دست خشک این بیابان‌ها به باران می‌رسد

می‌دهی بی هیچ منّت عیدی ما را هنوز
نغمۀ «اَوفِ لَنَا الکَیل» است بر لب‌ها هنوز..

***

بیدل دهلوی

عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
من بی تو به حال خود نظرها کردم
دیدم که هنوزم رمضان در پیش است

***

قیصر امین‌پور

خانه تکاندیم

عید است و دلم خانه ی ویرانه بیا
این خانه تکاندیم ز بیگانه بیا
یک ماه تمام میهمانت بودیم
یک روز به مهمانی این خانه بیا

***

صائب تبریزی