سرویس تئاتر هنرآنلاین: تازه‌ترین نمایش گروه تئاتر "بازی" با عنوان "دیابولیک: رومئو و ژولیت" به کارگردانی آتیلا پسیانی در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود. روح‌الله حق‌گوی لسان یکی از بازیگران این نمایش در این رابطه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: سال‌هاست گروه تئاتر "بازی" به سرپرستی آتیلا پسیانی به صورت حرفه‌ای در عرصه تئاتر فعالیت می‌کند و طی این مدت افراد مختلفی با این گروه همراه بوده‌اند. آغاز کار من با این گروه تئاتری به سال 86 و حضور در نمایش "سمفونی ناکوک" باز می‌گردد. تقریبا دو سال است که به صورت ثابت عضو گروه شدم و در نمایش‌های "ریچارد سوم"، "باغ آلبالو" و ... حضور داشته‌ام.
او بیان کرد: سبک کاری آقای پسیانی به شکل کارگاهی و تجربی است. متن این نمایش همانند بسیاری از کارهای این کارگردان به قلم محمد چرم‌شیر است. این نویسنده به شکل مستمر با قلم خوب خود برای گروه می‌نویسند و تا به اینجا اتفاق‌های بسیار خوبی را رقم زده است.
حق‌گوی لسان در رابطه با اجراهای کارگاهی و ماحصل قابل توجه آنها توضیح داد: ما به صورت کارگاهی و بر اساس نمایشنامه‌ای آماده کار می‌کنیم. در این میان ایده‌هایی از سوی بازیگران و کارگردان وجود دارد که همه روی آنها کار می‌کنند. ما پیش از اجرای "سمفونی ناکوک" یک سال به صورت کارگاهی کار کردیم.
او بیان کرد: در کنار مطرح شدن ایده‌ها و اجرای آنها، کارگردان به صورت لیدر همه آنچه گروه می‌داند را دریافت و به شکل تازه‌تری به گروه تزریق به گروه می‌کند. در واقع ماحصل کار به این دلیل استخوان‌دار می‌شود که لیدر همراه گروه است. گویی تمام گروه با یکدیگر هم‌فکر و هم‌خون شدند.
این بازیگر تئاتر خاطرنشان کرد: وقتی با دوستان همکارم که دارای تخصص هنری هستند حرف می‌زنیم، از داشتن سواد بحث می‌شود. دریافت اطلاعات و تبدیل آن به عمل. آقای پسیانی تنها تئوریسین نیست او ایده‌ها را قابل اجرا می‌کند. در واقع این یک اصل برای تمام افرادی است که لیدر گروه هستند. زمانی که ما شروع به تمرین نمایش می‌کنیم اتفاق‌های جدیدی شکل می‌گیرد که توسط او تبدیل به تجربه‌ای نو می‌شود. در این میان گروه هم مطالعه و داشته‌هایش را تبدیل به عمل می‌کند. ما گفت‌وگوهایی مانند سایر گروه‌ها نداریم، گفت و گوی ما عمل ماست.
حق‌گوی لسان عنوان کرد: در گروه تئاتر "بازی" تمام اعضا در جریان تمام جزئیات کار هستند از نگارش متن تا تمام مراحل اجرا و این صداقت نتایج خوبی به همراه داشته است.
او توضیح داد: در نمایش "دیابولیک: رومئو و ژولیت"، شخصیت‌ها همان‌هایی هستند که ما می‌شناسیم؛ اما در متن استاد چرم‌شیر این شخصیت‌ها جان‌دارتر شدند و شکل تصویرگرایانه‌تری پیدا کردند. در این میان باید به این نکته اشاره کنم که آتیلا پسیانی هیچ‌گاه در سپردن نقش به بازیگران اشتباه نمی‌کند. ابتدا تحلیل کلی و نگرش به شخصیت‌ها ایجاد و بعد حس و حال بچه‌ها سنجیده می‌شود و آنگاه زمانی‌ست که چمدان خلاقیت بچه‌ها باز می شود و کارهای‌شان را ارائه می‌دهند. در این میان گاهی مشورت‌هایی از سوی اعضا گروه شکل می‌گیرد که در جهت تقویت و همراهی کار است و این برگرفته از دوستی است. تنها سئوالی که از من پرسیده شد این بود که می‌توانی نقش پیرمرد را بازی کنی؟ و این تنها سئوال بود.
او بیان کرد: گورکن پیرمردی است که برای او سنی خاص قائل نشدیم و با فرم حرکت و صدایی که ساخته می‌شود خمودگی و اذیت بودن او را نشان می‌دهم. این شخصیت با تراش‌های نهایی کارگردان صیقل خورد تا به این نتیجه رسید. تحلیل من چیزی است که اکنون نشان داده می‌شود. برای فرم بدنی چند ایده را ارائه دادم که با تغییراتی که داده شد به استایل کنونی تبدیل شد.