سرویس تئاتر هنرآنلاین، رضا حامدی‌خواه کارگردان، تهیه‌کننده سینما، تئاتر و تلویزیون درخصوص بازپخش برخی از تله‌تئاترها از شبکه چهارسیما و توجه به این مقوله در گفت‌وگو با هنرآنلاین گفت: اگر تلویزیون قرار است به کمک تئاتر بیاید و برای دوستان تئاتری ایجاد اشتغال کند، به نظر من طرح این مسئله از اساس درست نیست، چرا که تلویزیون برای نیاز خودش باید این کار را انجام بدهد. تلویزیون برای نیاز خودش باید به یک گونه‌ای به نام نمایش تلویزیونی یا مجموعه نمایشی هم فکر کند. در حال حاضر جای نمایش تلویزیونی در این رسانه خالی است. سال‌های قبل دوستان زیادی در عرصه نمایش تلویزیونی فعالیت می‌کردند. مجموعه‌هایی مانند "مثل آباد"، "همسران" و "خونه مادر بزرگه" نمایش تلویزیونی هستند. ما در گذشته نمایش‌های زیادی برای کودکان داشتیم. اصلاً منتی نیست که تلویزیون بخواهد برای تئاتری‌ها کار کند، بلکه تلویزیون باید برای خودش برنامه تولید کند.
وی با اشاره به اینکه تلویزیون یک دورنمای مشخص ندارد، عنوان کرد: من جزو افرادی بودم که نزدیک به دو دهه فقط تله‌تئاتر کار کردم. ما آن موقع در تله‌تئاتر بازیگر و کارگردان کشف کرده و به تلویزیون معرفی می‌کردیم. مثلاً داوود میرباقری، سعید پورصمیمی، حمید لبخنده و حسن فتحی کار خودشان را از تله‌تئاتر شروع کردند. به جرئت می‌توانم بگویم که بالغ بر صد نفر از طریق تله‌تئاترهایی که ما تولید کردیم به تلویزیون معرفی شدند. مهران احمدی دستیار من در تله‌تئاتر بود. هدایت هاشمی، علی اوسیوند، حمیرا ریاضی و پانته‌آ بهرام نیز کارشان را از تله‌تئاتر شروع کردند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: تلویزیون از مسیر مجموعه‌های نمایشی، بازیگران تئاتری را جمع می‌کند و در ادامه آن بازیگرها کار خودشان را در سریال‌ها ادامه می‌دهند ولی الان تلویزیون می‌رود از خیابان بازیگر می‌آورد. این مسئله نشان می‌دهد که تلویزیون به فکر آینده خودش نیست. اینجا دو نکته وجود دارد؛ نخست اینکه درست است که برای تئاتری‌ها اشتغال به وجود آمده ولی تلویزیون نباید فکر کند که دارد به تئاتری‌ها لطف می‌کند. مرضیه برومند وقتی یک کاری برای تلویزیون انجام می‌دهد از بازیگران تئاتر دعوت می‌کند. آقای حسن فتحی هم همین‌طور. به نظرم تلویزیون از خودش عقب مانده است. در حال حاضر بسیاری نویسنده، کارگردان و طراح که از دل مجموعه‌های نمایشی بیرون آمدند، بیکار و خانه‌نشین هستند.
حامدی‌خواه با بیان اینکه نمایش تلویزیونی از اواخر دهه 80 به طور کلی تعطیل شد، افزود: ما در حال حاضر چیزی به نام گونه نمایش تلویزیونی نداریم و اگر هم بوده به صورت جسته گریخته بوده است. ما قبلاً برای نمایش تلویزیونی تشکیلات داشتیم. یک گروهی از کارگردان‌ها، صدابردارها و تصویربردارها وجود داشتند که تخصص‌شان نمایش تلویزیونی بود. در حال حاضر همه این‌ها از بین رفته و در درجه اول تلویزیون آسیب دیده است. در درجه دوم هم بسیاری از دوستان تئاتری که اشتغال‌شان از طریق تئاتر تلویزیونی بود، اشتغال‌شان از بین رفته است. در حال حاضر برخی از دوستان تئاتری می‌خواهند حتماً یک کاری انجام شود ولی به نظر من دارند مسیر را اشتباه می‌روند. برای نمایش تلویزیونی ابتدا باید تلویزیون شروع به کار کند و طبیعی است که اگر بخواهد چنین کاری انجام بدهد باید از عوامل تئاتر استفاده کند؛ چون کسانی که ریشه‌های تئاتری ندارند در این نوع کارها جذب نمی‌شوند.
وی با انتقاد از به کار بردن واژه "فیلم تئاتر" اظهار داشت: از وقتی که کرونا شروع شد یک بحثی به وجود آمد که یک سری از دوستان واژه فیلم تئاتر را به کار بردند. فیلم تئاتر یک چیز است و نمایش تلویزیونی یک چیز دیگر. گاهی حتی ضبط تئاتر را با تله‌تئاتر اشتباه می‌گیرند و به آن فیلم تئاتر می‌گویند. فیلم تئاتر یعنی اینکه ما از روی یک نمایشنامه تئاتری، برویم فیلم سینمایی بسازیم ولی الان می‌بینیم که در فضای مجازی پر کرده‌اند که امشب فلان فیلم تئاتر را خواهید دید، همه کارهای تله‌تئاتر با ضبط تئاتر متفاوت است.
این کارگردان تئاتر گفت: به نظر من مرکز هنرهای نمایشی اکنون به بیراهه می‌رود. اولین گام این است که یک سری آدم‌های متخصص بیایند یک پیشنهاد بدهند و بعد مرکز روی آن پیشنهاد سرمایه‌گذاری کند. اصلاً ما می‌توانیم مجموعه تولید کنیم. وقتی قرار است مخاطب نمایش را از داخل گوشی ببینید باید نوع قصه را هم تغییر بدهیم. نوشتن و فیلمبرداری آن هم باید متفاوت باشد ولی هیچ‌کس به این موضوع توجه نمی‌کند.
رضا حامدی‌خواه در پایان خاطرنشان کرد: اگر همان سیستم تله‌تئاتر را با همان آدم‌هایی که در گذشته بودند راه بیندازیم، اول از همه کمک بزرگ به خود تلویزیون خواهد بود و بعد به جریان تئاتر هم کمک خواهد کرد. خوشبختانه آقای شاه‌آبادی هم در معاونت هنری بوده‌اند و هم در تئاتر، تلویزیون و رادیو مسئولیت داشته‌اند. پیوند این‌ها با همدیگر چیز عجیبی نیست. قطعاً اگر نمایش تلویزیونی را به تلویزیون راه بدهند اتفاق بزرگی خواهد افتاد. من برای این قضیه طرح مکتوب دارم ولی تا حالا کسی از من چیزی نخواسته است. چندین بار اعلام آمادگی کرده‌ام ولی کسی توجه ندارد.