سرویس تئاتر هنرآنلاین: حسین مسافرآستانه بازیگر، کارگردان و دبیر شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره ضرورت تعریف و ثبت مشاغل هنری به عنوان یک شغل گفت: یکی از مشکلات هنرمندانی که به صورت تخصصی فعالیت می‌کنند، این مسئله است که حرفه‌شان به عنوان شغل ثبت نشده است و همچنان هنر در این مملکت به عنوان کار دوم و غیر ضروری تلقی می‌شود در صورتی‌که نقش فرهنگ و هنر در پرورش جامعه انکارناپذیر است.
او در ادامه افزود: متاسفانه همچنان در مواجه با هنر شاهد نگاهی سنتی، کهنه و قدیمی هستیم و از نگاه جامعه به جز تنها تعداد محدودی هنرمندان سینما، حرفه مابقی هنرمندان به عنوان شغل قلمداد نمی‌شود.
این کارگردن با بیان اینکه ثبت مشاغل هنری به عنوان شغل منجر به تمرکز فعالیت‌های هنری هنرمند و ایجاد شرایط مطلوب روحی، روانی برای آن‌ها خواهد شد، عنوان کرد: زمانی‌که فعالیت‌های هنری به عنوان شغل ثبت و تلقی شود، هنرمند نسبت به حرفه خود تمرکز فکری بیشتری دارد و با خیال آسوده سعی می‌کند کار خود را مثمرثمرتر انجام دهد. اما زمانی‌که مشاغل هنری به عنوان شغل تلقی نشوند، هنرمند از خلق اثر هنری به عنوان فرصت استفاده می‌کند و بسیاری از ضرورت‌ها را نادیده می‌گیرد و اولویت اول خود را کسب درآمد از این طریق قرار می‌دهد.
او همچنین اضافه کرد: زمانی‌که نخستین اولویت یک هنرمند به عنوان خالق اثر کسب درآمد باشد، شاهد آثاری بازاری، سطحی و عوام‌پسند خواهیم بود، اما وقتی او تضمین شغلی داشته باشد، دست به خلق آثاری عمیق‌تر خواهد زد.
کارگردان نمایش "برگشتن" درباره ضرورت افزایش اعتبارات بودجه‌ای هنر توسط دولت و مجلس بیان کرد: قطعاً با افزایش اعتبارات بودجه‌ای هنر توسط دولت و مجلس موافق هستم. طی یکی، دو سال گذشته بسیاری از مسئولان آشکارا این شعار را سر دادند که هنرمند باید توسط جامعه کسب درآمد کند و این شعار خطری برای آثار هنری است، چراکه منجر می‌شود تا هنرمند اثری بازاری خلق کرده تا این امکان را داشته باشد از آن طریق کسب درآمد کند. اثر هنری تاثیرگذار صرفاً نباید طرفدار و مخاطب بیشتری داشته باشد؛ اما زمانی‌که هنرمند مجبور شود توسط جامعه کسب درآمد کند، آثار خود را بنا به سلیقه نازل جامعه تولید خواهد کرد.
او در ادامه اضافه کرد: به اعتقاد من بودجه فرهنگ و هنر باید افزایش یابد به شرطی که نظارت بر هزینه‌کرد آن نیز مدنظر قرار گیرد. متاسفانه بودجه و اعتبار ناچیزی که اکنون به فرهنگ و هنر اختصاص دارد، لطمه بزرگی را به جامعه وارد می‌کند.
دبیر شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر درباره نبود تناسب میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضای فعالیت و کسب درآمد هنری تصریح کرد: طی این سال‌ها تنها یک رویکرد تعریف نشده به این منظور وجود داشته و آن‌هم روآوری به سمت تئاتر خصوصی بوده است که متاسفانه این رویکرد مشکلی را حل نکرده و بر مشکلات نیز افزوده است. هرچند که در دوره کوتاهی با رو آوردن به سمت تئاتر خصوصی این تفکر ایجاد شد که تعداد بیشتری هنرمند امکان فعالیت و کار خواهند داشت؛ اما متاسفانه این جریان نیز از مشکلات هنر کم نکرد چراکه شرط اجرا در سالن‌های خصوصی تنها رعایت خط قرمزها است و ضرورت محتوایی اثر که نیاز جامعه است، نادیده گرفته می‌شود.
او همچنین افزود: بنابراین درصورتی که قرار باشد تناسبی میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضای فعالیت و کسب درآمد هنری ایجاد شود، نباید تئاتر خصوصی به حال خود رها شود و باید برای آن برنامه‌ریزی شود و مورد حمایت قرار گیرد تا هنرمند با مشارکت مردمی و حمایت‌های بنیادی، کار کند. متاسفانه اکنون تنها شاهد افزایش کمی فضاهای هنری هستیم اما نسبت به ارتقا کیفی آثار بی‌توجه بوده‌ایم.
حسین مسافرآستانه در پایان صحبت‌هایش درباره بازگشایی تماشاخانه‌ها ایرانشهر و ادامه فعالیت‌ها تصریح کرد: متاسفانه تعطیلی پیش آمده در پی جلوگیری از شیوع کرونا ویروس همه برنامه‌ریزی‌ها را در هم تنیده است. تماشاخانه ایرانشهر جدول زمان‌بندی اجراهای خود را تا نیمه سال 1400 بسته بود اما با شرایط پیش آمده برخی از گروه‌ها امکان آن را ندارند که اثرشان را به صحنه آورند. تماشاخانه ایرانشهر هم در پی دستور وزارت بهداشت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بازگشایی می‌شود اما به نظر من اجرای نمایش‌ها با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی کار دشواری است چراکه در شرایطی که حمایتی وجود ندارد این امر مقرون به صرفه نیست. در شرایط عادی گروه‌ها از پس هزینه‌های خود برنمی‌آیند چگونه این امکان وجود دارد تا با کاهش تعداد تماشاگران آن‌ها امکان اجرای نمایش خود را داشته باشند؟