سرویس تئاتر هنرآنلاین، کیومرث مرادی نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و مدرس تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های خود در روزهای قرنطینه گفت: واقعیت این است که به نظر من همه ما در یک موقعیت دراماتیک قرار گرفته‌ایم. هیچ یک از ما خوشبختانه یا متاسفانه آمادگی شیوع این بیماری را نداشتیم و این بیماری نه تنها ما، بلکه همه دنیا را تحت‌تاثیر قرار داد. به قول ژان پل سارتر، انسان‌ها در موقعیت اصولاً ماهیت خود را نشان می‌دهند و می‌توانند خود را نیز ببینند. در پی شیوع کرونا ویروس از سوم اسفندماه تمام کلاس‌هایم در موسسه پادمآرت تعطیل شد. در ابتدا همه فکر می‌کردیم این موقعیت موقت است و شرایط به زودی رو به بهبودی خواهد رفت؛ اما در پی انتشار اطلاعات جدید از سوی پزشکان مبنی بر اینکه تا زمان کشف دارو و واکسنی به این منظور، این بیماری با ما خواهد بود؛ متوجه شدم تا مدت‌ها ما در این وضعیت به سر خواهیم برد و شاید به سرعت از این شرایط رها نشویم.
او در ادامه افزود: با خود فکر کردم در این موقعیت نخستین وظیفه یک هنرمند این است که امید را در جامعه خود به وجود آورد. بنابراین تحقیقات وسیعی را مبنی بر اینکه در این شرایط در کشورهای دیگر چه اتفاق می‌افتد و آنها مشغول چه کاری هستند را آغاز کردم. لایوهای بسیاری از صفحات اینستاگرامی هنرمندان دنیا را نگاه کردم و چگونگی برگزاری کلاس‌های آموزشی آنلاین در کشورهای دیگر و چند دانشگاهی که خودم در آنها درس خواندم را بررسی کردم. در این راستا تحقیقاتی در زمینه پلتفرم‌های مورد استفاده آنها داشتم و چگونگی انجام این کار را مورد بررسی قرار دادم.
کارگردان نمایش "مرغ دریایی من" همچنین اضافه کرد: در راستای برگزاری کلاس‌ها و کارگاه‌های موسسه پادمآرت ما به پلتفرم یا فضایی نیاز داشتیم که بومی‌سازی آن اتفاق افتاده باشد و بر این اساس شرکت بسیار خوبی را یافتم که جوان‌های خلاق در زمینه ای‌تی در آن مشغول به فعالیت هستند و از این طریق این امکان را یافتم تا تمام کارگاه‌ها و کلاس‌هایم در موسسه را به راحتی وارد سیستم آنلاین کنم و به این شکل برگزار کنم.
او در ادامه افزود: شاید در ابتدای امر افراد نسبت به ورود تکنولوژی و برگزاری کلاس‌ها به این شکل مقاومت داشته باشند و با آن مخالفت کنند. بر این اساس از این پلتفرم که توسط تعدادی مهندس جوان ایرانی به خوبی طراحی شده بود، استفاده کردم. در این پلتفرم تمام آن چیزی را که یک مدرس به آن نیاز دارد، مهیاست. در برنامه طراحی شده، همه هنرجویان تصویر و صدای من را دارند و من در صورتی‌که بخواهم این امکان را دارم تا صدا و تصویر همه هنرجویان را به راحتی داشته باشم. طی برگزاری کلاس‌ها این امکان وجود دارد تا با هم فیلم تماشا کنیم و موسیقی‌ها را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم. معمولاً کلاس‌ها و کارگاه‌های من بین 20 تا 30 نفر هنرجو دارد و این برنامه امکان آن دارد که این تعداد را پشتیبانی کند.
مرادی با بیان اینکه بسیار خوشحال هستم که توانستم کارگاه کارگردانی را به صورت آنلاین و در سراسر کشور برگزار کنم، عنوان کرد: بسیار برایم جالب است که نود درصد شرکت‌کنندگان در این کارگاه‌ها را هنرجویانی از اقصی نقاط ایران چون تبریز، بوکان، گلپایگان، اهواز، بوشهر، اصفهان، شیراز، کاشان و ... تشکیل داده‌اند و این موضوع شانس بزرگی برایم است که این امکان را دارم در سراسر کشور، جوان‌هایی را به عنوان هنرجو در کلاس‌ها داشته باشم که اغلب آنها در جشنواره‌های استانی شرکت کرده‌اند و نمایش‌هایی را در شهر خود به صحنه آورده‌اند و حتی برخی از آنها کارگردان‌های جوان شناخته شده‌ای در شهر خود هستند. حتی این قول را به آنها داده‌ام که در زمانی مناسب ایرانگردی کنم و نمایش‌هایی را که طی برگزاری این کلاس‌ها آماده می‌کنند را در شهرهای خودشان تماشا کنم.
او همچنین افزود: بنابراین من سعی کردم تا از این موقعیت دراماتیک به عنوان یک هنرمند که وظیفه دارد امید را برای گروه و مخاطبان‌شان به وجود آورد، شکل دهم. اکنون بخشی از کلاس‌ها و کارگاه‌هایم را آنلاین برگزار می‌کنم و امیدوارم که در آینده با رعایت پروتکل‌های بهداشتی بخش دیگر کارگاه‌ها را به صورت حضوری برگزار کنیم.
کارگردان نمایش "دیر راهبان" درباره برگزاری کلاس‌ها و کارگاه‌های بازیگری و کارگردانی به صورت آنلاین در این شرایط و مخالفت برخی از هنرمندان با برگزاری این شیوه کلاس‌ها، یادآور شد: در مرحله نخست با نظر این دسته از هنرمندان مبنی بر اینکه کلاس‌های آموزش بازیگری و کارگردانی از آنجا که عملی است باید به صورت حضوری برگزار شود، موافق هستم؛ اما واقعیت این است که در چنین موقعیتی چه باید کرد؟ به نظر من در این شرایط باید کارهای خلاقانه انجام شود. کاملاً معلوم است و شکی نیست که اگر در این شرایط قرار نداشتیم ما هم کارگاه‌های‌مان را مثل همیشه به صورت حضوری برگزار می‌کردیم. اما در این وضعیت نباید دست روی دست بگذاریم و کاری انجام ندهیم، بنابراین باید خلاقانه عمل کنیم.
او در ادامه افزود: من آگاهی دارم که کارگاه بازیگری باید به صورت حضوری برگزار شود تا هنرجویان امکان اتود زدن را داشته باشند اما این امکان وجود دارد تا در آموزش آنلاین، من تدریس خود را انجام داده و هنرجویان اتود بزنند و از طریق فیلم برایم ارسال کنند اما زمان ارائه کار نهایی خود، به جای برگزار کردن دو سه ساعت کلاس به منظور دیدن کارها، کلاس‌ها را دو روز برگزار کنم و تک تک از آنها می‌خواهم در ساعتی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به صورت حضوری در پلاتوها کارشان دیده شود.
مرادی در ادامه اضافه کرد: موضوع این است که ما نباید با شیوه‌های جدید و خلاقانه مخالفت کنیم. در این شرایط این سوال مطرح است که آیا من حق دارم جان مخاطب و هنرجویان خود را به خطر بیاندازم؟ یا اینکه این امکان وجود دارد در این وضعیت آنها را رها کنم؟ کلاس‌های آنلاین و نمایش تئاتر آنلاین در سراسر دنیا اتفاق می‌افتد. همه می‌دانند و مشخص است که لذت تماشای تئاتر به صورت حضوری و بر روی صحنه است اما در این شرایط خاص چه اشکالی دارد که گروه‌های نمایشی ارتباط‌شان را با مخاطب خود قطع نکنند؟ امیررضا کوهستانی اثر درخشان خود را در اینترنت به نمایش گذاشت و همه کارش را دیدیم و لذت بردیم.
او ضمن اشاره به اینکه به اعتقاد من هر نوع فعالیت آنلاین که کمک کند تا رابطه هنرمند، تئاتر و مخاطب حفظ شود، اقدام ارزشمندی است که باید قدر آن دانسته شود، اظهار کرد: سوال من این است که آیا می‌توان در این شرایط مخاطبان تئاتر را از دیدن نمایش محروم کرد و پس از گذر از این بحران دوباره مجبور شویم تماشاگر را با تئاتر آشتی دهیم؟ بنابراین ما باید با اقدامات خلاقانه مخاطب را حفظ کنیم و حتی او را در این مدت آموزش دهیم. من درک می‌کنم که در شرایط دشوار و غمگینی به سر می‌بریم و بسیاری از هنرمندان عزیز فکر می‌کنند که نمایش تئاتر آنلاین و برگزاری کلاس‌های آنلاین ممکن است تبعات خوبی به دنبال نداشته باشد، من نیز آنها را تایید می‌کنم اما معتقدم باید تلاش کنیم و کار خلاقانه کنیم.
کیومرث مرادی در پایان صحبت‌هایش گفت: امیدوارم سازمان صداوسیمای کشور دست به کار شود چراکه اکنون بهترین فرصت است تا به جامعه هنری کمک کند. یک بار برای همیشه وارد شود و تئاتر و تله تئاتر تولید کند و به جای پخش برنامه‌های دست چندم خارجی از هنرمندان خودمان به منظور خلق تله تئاترها، کارگاه‌ها و برنامه‌های متفاوت استفاده کند. به اعتقاد من در این شرایط بسیار مفید است که سازمان صدا و سیما این کار را انجام دهد؛ چراکه هم به جامعه خود کمک می‌کند و هم به هنرمندان تا درآمدی داشته باشند و بتوانند به جامعه خود خدمت کنند. این موضوع در سراسر جهان اتفاق می‌افتد و امیدوارم رئیس سازمان صدا و سیما به روسای شبکه‌های مختلف دستور دهد تا زودتر این بخش‌ها راه‌اندازی شود و شروع به برنامه‌ریزی کند چراکه اکنون فرصت فوق‌العاده‌ای به این منظور است.