سرویس موسیقی هنرآنلاین: ششمین روز یازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان در سه سئانس میزبان بخش تنبک به داوری سیامک بنایی، کامبیز گنجه‌ای، مهدی خاکساران، نوید افقه و پژمان حدادی بود.
بعد از پایان هر سئانس اکثر شرکت‌کنندگان و همراهانشان به لابی می رفتند و خواستار عکس‌های یادگاری با اساتید بودند.
هنرجوهای رده‌های سنی پایین‌تر شور و شوق فراوانی برای شرکت در جشنواره داشتند و حسابی برای رفتن روی سن به‌عنوان نوازنده هیجان از خود بروز می‌دادند. خانواده‌های افراد شرکت‌کننده نیز با استرسی بیشتر از هنرجوها بر روی صندلی‌ها نشسته و هرازگاهی زیر لب برای فرزندانشان دعا می‌خواندند.
نکته قابل توجه این که بیشتر شرکت‌کنندگان اهل اصفهان یا شهرهای اطراف بودند.
شیما احمدیان از اصفهان، صدرا شانظری از اصفهان، محمدجواد شریف از شهرضا، محمدامین گنجی از الیگودرز، حنانه زرینی از ملایر، علی نظام‌آبادی از اراک، محمدحسین شجاعی از اراک، مرتضی زارعی از کرج، مجید رضادوست از نیشابور، سامان جهانگیری از شیراز، محمدسجاد شیرعلی از شهرضا، سارا نصر اصفهانی از اصفهان، شیوا واحدی از مبارکه، حسین ایزدی از شیراز، محمود جعفری از اصفهان، شهریار صابونی از بروجرد، امین صانعی زرفان، فرناد صدقی از اصفهان، ستار محمدی از بهارستان، بهنام میرزاهاشمی از شیراز، نیما نی زاری از تهران، سینا باقری از شهرضا، ایمان بهلول از اصفهان، همایون پژوهی از شهرضا، محسن جزی از اصفهان، لاله رئیسی از شیراز، خسرو عینی تاری از خرم‌آباد، حمیدرضا محمدیان از گزبرخوار و مصطفی هاشم زاده از اصفهان شرکت‌کنندگان سه رده سنی الف، ب و ج در بخش ساز تنبک بودند.
هنرجویان از نظر کیفی متفاوت بودند
نوید افقه در رابطه با کیفیت و پیشرفت اجراهای این دور از جشنواره گفت: از نظر کمی نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. باید یک برآیند آماری گرفته شود تا بتوانیم آسیب‌شناسی کنیم. بدانیم که چرا در منطقه‌هایی از کشور شرکت‌کننده نداریم و در مقابل از منطقه‌هایی تعداد زیادی شرکت‌کننده داریم. باید بدانیم افرادی که شرکت می‌کنند چه جنبه مثبتی از جشنواره دیده‌اند. هنرجویان از نظر کیفی متفاوت بودند. اگر هنرجویانی که ضعف‌هایی در کار آن‌ها دیده می‌شود به عنوان نماینده منطقه خود باشند، باید بررسی شود که چرا آموزش در آن منطقه ضعیف بوده است. نمی‌شود حکم کلی داد. هر استادی می‌تواند هنرجویش را برای شرکت در این جشنواره ترغیب کند. فکر می‌کنم بزرگ‌ترین حسن جشنواره این است که بتوان با استفاده از آمار به دست آمده آسیب‌شناسی لازم در زمینه آموزش هر منطقه انجام شود. جشنواره یک ویترین است. ویترینی که نمایانگر بار آموزشی و فرهنگی است، نشان می‌دهد ما در چه جایگاهی ایستاده‌ایم و در چه مسیری حرکت می‌کنیم. جشنواره یک خروجی است، نمی‌توان گفت خیلی فعال اما روشن‌کننده است.
او درباره تکنیک و بیان موسیقیایی آثار اجرایی ادامه داد: همیشه نتیجه‌های بهتر در گروه سنی پانزده تا نوزده سال گرفته می‌شد. امروز این را ما در گروه سنی الف می‌بینیم. گروه الف گروهی است که به ظاهر گروه فعال و آینده داری است. گروه ج کسانی هستند که امروزه جزو موزیسین‌های حرفه‌ای شده‌اند و شرکت نمی‌کنند. کسانی که در گروه ج به عنوان شرکت‌کننده حاضر می‌شوند، افرادی هستند که می‌خواهند در زمینه موسیقی کار کنند، اما شغلشان چیز دیگری است. میزان فراغت گروه ج کمتر است و یک افت آماری و کیفی در آن دیده می‌شود. این اتفاق در گروه سنی ب کمتر و کیفیت بهتر است.
وی در رابطه با تأثیر مکتب‌ها مختلف تنبک در داوری گفت: از دوره‌ای که تنبک دوباره به آزمون جشنواره اضافه شده است، نقش داشتم. با هم‌فکری دوستان درس‌هایی از کتاب‌های معتبر مختلف در نظر گرفته شد. کتاب‌هایی که باید یک هنرجوی تنبک به آن توجه کند. در سال بعد تصمیم گرفتیم فراتر برویم. شرکت‌کنندگان را در نواختن آزاد گذاشتیم. در برخی رشته‌ها می‌شود فارغ از تاریخ آن پیش رفت. موسیقی رشته‌ای است که نمی‌شود آن را بدون دانستن تاریخ مربوط به آن آموخت. ما در نتیجه‌ای که گرفتیم دیدیم که شرکت‌کنندگان آنچه را که مربوط به تنبک معاصر است می‌دانند، اما شناختی نسبت به تنبک گذشته ندارند. از همین رو است که در میان این شرکت‌کنندگان کمتر کسی را می‌بینیم که بخواهد به مکتب‌ها توجه داشته باشد. ما باید ساز و کاری برای آموزش بهتر در نظر بگیریم. سیاست‌گذاری برای آزمون باید به گونه‌ای باشد که بخواهیم لحن‌هایی را نیز به آزمون بیفزاییم.
امروز سه‌شنبه چهاردهم شهریورماه از ساعت 9 الی 16 در دو سئانس هنرجویان در بخش سه‌تار در سه رده سنی الف، ب و ج به هنرنمایی خواهند پرداخت.