گروه معماری هنرآنلاین: مهدی باقری دانش‌آموخته رشته معماری سال ۱۳۸۷ و از ۱۳۸۵ مدیر عامل شرکت طراحی و تکوین پیرامید است. باقری در راستای پرداختن به موضوع مسئولیت اجتماعی اقدامات مختلفی را از جمله نمایشگاه معماران جوان زیر چهل سال با عنوان «در کوچه‌باغ‌های شیراز» و تشکیل تیم شطرنج «پیرامید» را انجام داده است.

او عضو انجمن مدیران صنایع فارس، انجمن انبوه‌سازان مسکن و ساختمان استان فارس و انجمن صنفی کارفرمایی مدیران شرکت‌های مهندسی و پیمانکاری است. مشروح گفت‌وگوی هنرآنلاین با مهدی باقری را در ادامه بخوانید:

اجازه دهید ابتدا بحث را از نحوه ورود شما به عرصه معماری آغاز کنیم. چطور وارد حوزه معماری شدید و چه عواملی شما را به سمت و سوی این حوزه جذب کرد؟

سال چهارم دبیرستان با رشته معماری آشنا شدم. در آن دوران تعداد محدودی دانشجو در این رشته برای مقطع کارشناسی ارشد پیوسته پذیرفته می‌شدند. یکی از چالش‌های بزرگم، قبولی در رشته معماری بود چراکه تابه‌حال فردی از شهر لار در این رشته قبول نشده بود. شاید به‌نوعی از روی شانس یا اتفاق وارد این رشته شدم هرچند که علاقه بسیاری به آفرینش و ساختمان‌سازی داشتم. با هنر بیگانه نبودم و گاهی عکاسی و نقاشی می‌کردم. البته وقتی‌ وارد حوزه معماری شدم روحیاتم با طراحی سازگار نبود و به کار اجرایی بیشتر علاقه‌مند بودم و بنابراین بر حوزه اجرا متمرکز شدم.

عمده فعالیت‌هایتان در معماری بر چه نوع پروژه‌هایی متمرکز است؟

شرکت فنی و مهندسی «پیرامید» از سال ۱۳۸۵ در حوزه اجرای پروژه‌های EPC خدمات مهندسی، مدیریت پروژه، ساخت ابنیه (مسکونی، تجاری، اداری، آموزشی) و انبوه‌سازی، خدمات زیربنایی شهری، راه‌سازی، خط لوله و پروژه‌های گازرسانی فعالیت دارد.

شعار شرکت شما، «می‌سازیم که بماند» است. لطفاً از هدفتان در انتخاب این شعار بگویید.

اساساً حرفه ما ساختن و بقا و شرط ماندن ما حفظ کیفیت است. ما این شعار را سرلوحه تمام امور خود قرار داده‌ایم که یادمان باشد آن چیزی را بسازیم که می‌ماند.

شما به‌عنوان یک کارآفرین و انبوه‌ساز با توجه به رکورد و تورم در کشور با چه چالش‌هایی روبرو هستید؟

با این واژه آشنایی ندارم و خودم را نه انبوه‌ساز می‌دانم و نه کارآفرین؛ در حقیقت کارآفرین فردی است که فرآیند شروع یک تجارت جدید یا تأمین نیازهای اجتماعی را بر عهده دارد. کارآفرینی در حوزه کاری ما توسط دولت‌ها پدید می‌آید. درواقع ما یک شرکت سازنده هستیم که کار پیمانکاری برای بخش دولتی انجام می‌دهیم و طرح‌های موردنظر آن‌ها را اجرا می‌کنیم. معمولاً طرح‌هایی که توسط دولت تهیه می‌شود از لحاظ معماری مشکل دارند که شاید بحث ما نباشد؛ اما در مورد رکود و تورم در کشور، ما هم مانند همه اقشار جامعه با همان چالش‌ها روبرو هستیم مانند اقتصاد تورم‌زا و بی‌تعادلی قیمت‌ها که طبعاً آسیب‌زا هستند. اما به‌مرورزمان یاد گرفتیم با برنامه‌‌ریزی از این موانع عبور کنیم. البته دولت هم سعی کرده کارهایی را برای حل مشکلات انجام دهد؛ یکی از این راه‌حل‌ها استفاده از سیاست «تعدیل» است که با شاخص‌های خاصی هر سه ماه یک‌بار ابلاغ می‌شود. طبق آن شاخص‌ها مقداری از خسارتی که به پیمانکار وارد شده جبران می‌شود.

راهکار شخصی‌تان در مواجهه با این معضلات چیست؟

درمجموع ما به‌عنوان یک سازنده و پیمانکار، میانگینی از افزایش قیمت‌ها را قیمت تمام‌شده در نظر می‌گیریم. البته بیشتر اوقات تصوری که ما از قیمت‌ها در آینده داریم با آنچه در جامعه اتفاق می‌افتد هم‌خوانی ندارد و بالطبع با چالش روبرو خواهیم شد. گاهی برای این‌که مشکلات را حل کنیم، باید از سیستم بانکی وام بگیریم و کالای مصرفی که ممکن است در آینده گران شود را خریداری می‌کنیم. به‌طور مثال کالاهای برقی معمولاً دستخوش تغییرات قیمت فاحشی می‌شوند. البته در برخی موارد کارفرماها پیش‌پرداخت هم پرداخت می‌کنند که این مسئله می‌تواند گوشه‌ای از مشکلات را حل کند. در حال حاضر سرمایه‌گذارها و بخش خصوصی هوشمند عمل می‌کنند تا از داستان‌های رکود عبور کنند بعد در زمان مناسب با بالا رفتن قیمت‌ها به فروش می‌رسانند و که هم ارزش سرمایه‌شان را حفظ می‌کنند و هم سود می‌برند. به هر تقدیر، با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، ما نیز دچار انواع و اقسام چالش‌ها هستیم که با مشاوره اقتصادی سعی ‌می‌کنیم بعضی از چالش‌ها را با این روش حل کنیم که البته عموماً راه‌حل‌ها قطعی نیستند و نهایتاً اسب چموش چالش لگد خود را به سوارکار خواهد زد.

با توجه به گرانی مصالح ساختمانی، برای رسیدن به ثبات و تعادل در مسکن در بازار، چه تمهیداتی را باید در نظر گرفت؟

این مسئله، مسئله کلان اقتصادی است که از حوزه کاری ما خارج است. این جریان باید در کشور ریشه‌ای حل و بحث تورم مدیریت شود. شما اگر به کنفرانس‌هایی که در کشورهای دیگر برگزار می‌شود نگاه کنید، فاصله ما بقیه کشورهای حتی کشورهای همسایه به‌وضوح مشخص است. بسته شدن مرزها، تحریم‌ها، مشکلات اقتصادی و نابخردی‌های اقتصادی که بین مدیران وجود دارد منجر به فاصله ما با سایر کشورها شده است. قاعدتاً باید پیمانکاران بزرگ ما وارد پروژه‌های بین‌المللی شوند که متأسفانه پیمانکاران در این سطح در کشور ما علاوه بر این‌که دانش فنی مناسب را ندارند، در یک بازار انحصاری کار می‌کنند و تجربه کار در فضای رقابتی را هم ندارند، بنابراین آن‌ها نمی‌توانند وارد پروژه‌های بین‌المللی شوند.

این نگاه که هر کشوری با اتکا خودش به پیشرفت دست پیدا می‌کند نگاه غلطی است. کشورها هرکدام در یک حوزه پیشرفته هستند و پتانسیل لازم را دارند اما در حوزه‌هایی که کسری دارند از توانایی‌های سراسر دنیا استفاده می‌کنند و این تنهای راهی است که می‌توانیم به موفقیت برسیم.

در حال حاضر تمام کشورهای همسایه ما از توانایی‌های کشورهای دیگر در حوزه فناوری و دانش فنی استفاده می‌کنند که افزایش حجم سرمایه‌گذاری را در این کشورها به دنبال دارد. علت این مسئله ایجاد فضای رقابتی در این کشورها و به کار گرفتن نیروهای متخصص است که دسترسی به بازارهای جهانی را برای آن‌ها راحت‌تر و سریع‌تر کرده است.

متأسفانه دست‌اندرکاران، شهر را طراحی کرده و می‌سازند اما مسئله آموزش، امنیت و حتی سفرهای درون‌شهری آن را در نظر نمی‌گیرند. درواقع آن قسمت ساخت‌وساز، پلان و تأسیسات مربوط به کار ما است که با بهترین روش انجام می‌دهیم اما مواردی که در حوزه ما نیست مثلاً ارتباطات شهری باید به شکل کلانش در سطح علمی و خردمندانه مدیریت شود.

در راستای پرداختن به موضوع مسئولیت اجتماعی چه اقداماتی را تاکنون به انجام رسانده‌اید؟

مسئولیت اجتماعی وظیفه‌ایست بر گردن ما و در این راستا اقداماتی هم صورت گرفته، ازجمله نمایشگاه «در کوچه‌باغ‌های شیراز» که هرساله در هتل هما شیراز و با حضور جمعی از معماران، طراحان و فعالان در حوزه ساختمان برگزار می‌شود. این نمایشگاه باهدف شناساندن معماران جوان به جامعه و سرمایه‌گذاران با نمایش حدود ۴۰ اثر اجرا شده از طراحان جوان زیر چهل سال میزبان مخاطبان است. از اقدامات دیگر این شرکت، تشکیل تیم شطرنج «پیرامید» و شرکت در مسابقات جام باشگاه‌های آسیا است که پس از تلاش‌های فراوان، موفق به دریافت حکم قهرمانی، اخذ جام و مقام اول در مسابقات جام باشگاه‌های آسیا شد.

تفاهمنامه‌ای بین شرکت «پیرامید» و «بنیاد کودک لارستان» به امضا رسیده است، چه اهدافی را از عقد این تفاهمنامه دنبال می‌کنید؟

امضا این تفاهمنامه درواقع یک اتفاق بود. دوستی، پیشنهاد کمک به بنیاد کودک را داد که به‌خوبی با این بنیاد آشنایی داشت. البته این بنیاد شروطی برای کمک به بچه‌ها دارد از جمله شرط معدل، نداشتن مشکل اخلاقی و ازاین‌دست موارد. بعد از شناسایی کمک‌های لازم که همیشه هم مالی نیست با هدف افزایش توانایی و شکوفایی استعداد کودکان ارائه می‌دهیم؛ بنابراین طبق تفاهمی که میان شرکت «پیرامید» و «بنیاد کودک» امضا شد ماهیانه کمکی را به این سازمان اختصاص دادیم که امیدواریم نتایج خوبی در پی داشته باشد.