گروه مد و لباس هنرآنلاین: شکوفه کنکاشیان، هنرمند عرصه دوخت‌های سنتی و مدرس دانشگاه درباره شرایط حاکم بر این حوزه با پایان دوران پاندمی کرونا به خبرنگار هنرآنلاین گفت: از همان اوایل شیوع ویروس کرونا، کاهش کیفیت تدریس و آموزش مشهود بود و به همین دلیل از فضای دانشگاه فاصله گرفتم اما یکی از نکات مثبت این ماجرا آن بود که فرصت مطالعه و تحقیق برای من و بسیاری از همکارانم افزایش یافت و با بسیاری از پیشرفت‌های علمی جهانی در این حوزه آشنا شدیم.

کنکاشیان به محرومیت دانشجویان دو سال اخیر رشته طراحی پارچه و لباس از شرکت در نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها اشاره و تصریح کرد: هرچند که تا پیش‌ازاین، برخی از رویدادها به لحاظ سطح کیفی دچار نقاط ضعفی بودند اما به‌هرروی فرصتی برای نمایش توانمندی هنرجویان و دانشجویان در گرایش‌های مرتبط با رشته طراحی پارچه و لباس به شمار می‌آمدند درنتیجه انتظار می‌رود که مسئولان دانشگاه‌ها و مدیران سازمان‌های بالا دستی این حوزه به‌منظور جبران این کمبودها، برنامه‌ریزی برای برپایی نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های دانشجویی را در دستور کار خود قرار دهند.

این هنرمند عرصه دوخت‌های سنتی به‌ویژه سوزن‌دوزی بلوچ در ادامه از مشکلات و کمبودهای هنرمندان این بخش در استان سیستان و بلوچستان گفت و تصریح کرد: ما در سال‌های اخیر تلاش کردیم که استانداردهای جدیدی در زمینه سوزن‌دوزی بلوچ تدوین کنیم چراکه بر اساس نیازسنجی‌های به انجام رسیده، ذائقه نسل جوان امروز کمتر با شیوه تمام سنتی همسو است و درنتیجه بر اساس این استانداردهای تازه، برخی نقوش را با نمونه‌های مشابه داخلی و خارجی ترکیب کردیم که نتیجه کار با استقبال درخوری مواجه شد.

این مدرس دانشگاه با اشاره به برخی مشکلات هنرمندان عرصه دوخت‌های سنتی اذعان داشت: یکی از مهم‌ترین موانع توسعه فرهنگی و اقتصادی سوزن‌دوزان بلوچ، واردات پارچه‌های سوزن‌دوزی از چین است که با قیمتی ارزان‌تر از نمونه‌های دست‌دوز داخلی در بازار توزیع می‌شود و علی‌رغم ماشینی بودن اما نظر بسیاری از مصرف‌کنندگان را به خود جلب کرده است.

کنکاشیان در خاتمه گفت: نکته مهم دیگر اینکه اگر توقع داریم هنر سوزن‌دوزی ایرانی که بخشی از بار فرهنگی و اقتصادی کشور را به دور می‌کشد همچنان زنده مانده و به نسل‌های بعدی منتقل شود باید به فکر کوتاه کردن دست دلالان از معاملات این کالای ارزشمند فرهنگی و هنری باشیم چراکه سوزن دوزها مجبورند برای فروش محصولات خود آن‌ها را با قیمت پایین به دلالان بفروشند و مبلغ قابل‌توجهی با توجه به زمان و انرژی صرف شده در تولید محصول عایدشان نشود.