گروه مد و لباس هنرآنلاین: استان فارس از آن دست مناطق ایران است که به واسطه جغرافیا و اقلیم، جمع کثیری از عشایر را در بخش‌های مختلف جای داده و از آنجا که این گروه از افراد به شکلی منحصربفرد و مثال‌زدنی در پی حفظ سنت‌ها هستند، لباس‌های محلی این استان در میان عشایر و بسیاری از روستاهای فارس همچنان به شیوه و شکل سنتی آن دوخته و پوشیده می‌شود.

لباسی که بیشتر در رنگ‌های شاد، متنوع و ملهم از طبیعت تهیه می‌شوند و در میان بانوان عشایر شامل کلاهک، آرخالق، تنبان، پاپوش، روسری، پیراهن و دامن است. پوشاک مردان عشایر نیز شامل کلاه، پیراهن، آرخالق، شال کمر، چقه و کپنک است.

بر این اساس طی نامه‌ای از سوی علی‌اصغر مونسان، وزیر میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی مراتب ثبت ملی ۱۱ میراث ناملموس به عنایت‌الله رحیمی استاندار فارس ابلاغ شده که نام پوشش سنتی زنان و مردان ایزدخواست، شهری در بخش مرکزی شهرستان آباده استان فارس در این فهرست به چشم می‌خورد. 

f8_4

در نامه دکتر علی‌اصغر مونسان به عنایت‌الله رحیمی آمده است:

«در اجرای ماده ۱ از قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری مصوب سال ۱۳۸۲ و مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث‌فرهنگی ناملموس مصوب سال ۱۳۸۴ و مواد ۲ و ۳ آیین‌نامه اجرایی قانون مذکور مصوب ۱۳۸۷/۱۱/۶ هیأت‌ محترم وزیران و با رعایت مقررات آیین‌نامه اجرایی مذکور، میراث‌فرهنگی ناملموس با عنوان "خرمن کوبی سنتی و ترانه‌های مربوط به آن در روستای گاوبست شهرستان لار" به شماره ۲۱۵۸، "برات پزون؛ مراسم و مهارت تهیه نان براتی شمال فارس" به شماره ۲۱۵۹، "مهارت سنتی تهیه آلوی بخارا در شهرستان بوانات" به شماره ۲۱۶۰، "پوشش سنتی زنان و مردان ایزدخواست" به شماره ۲۱۶۱، "مهارت تهیه حلوا کاسه در شهر شیراز و عملکرد فرهنگی آن" به شماره ۲۱۶۲، "مراسم حنابندان" به شماره ۲۱۶۳، "مهارت پخت آش سبزی شیرازی" به شماره ۲۱۶۴، "مهارت سنتی پخت نان‌های تابه‌ای شهرستان داراب" به شماره ۲۱۶۵، "مهارت پخت نان فسایی (کلوچه فسایی)" به شماره ۲۱۶۶، "مراسم شاهنامه‌خوانی در روستای دژکرد و چرکس" به شماره ۲۱۶۷، "مهرات پخت سنتی حلوای ماجون در شهر لامرد" به شماره ۲۱۶۸ در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس در تاریخ ۱۳۹۹/۶/۱۷ به ثبت رسیده است. هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، مورد تأکید است.»

به هر روی، منطقه ایزدخواست قدمتی دیرین دارد و اکثریب قریب به اتفاق باستانشناسان و تاریخدانان خارجی که به ایران آمدند، امکان نداشت مدتی را در این شهر تاریخی نگذرانند. برخی نقشه‌های باستانی محل کنونی شهر ایزدخواست را «محل تفرقه» نامیده‌اند؛ همان مکانی که تمدن آریایی به سه گروه معروف مادها، پارس‌ها و پارت‌ها تقسیم شدند.