به گزارش هنرآنلاین، سومین نشست تخصصی از مجموعه نشست‌های «بیست» در چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با عنوان «بازنمایی حافظه فرهنگی در فیلم کوتاه» با اجرای وحید رونقی مجری و فیلمساز و مستانه مهاجر تدوین گر سینما، ظهر روز دوشنبه، ۲۷ مهر ماه ۱۴۰۴ در پردیس سینمایی ایرانمال برگزار شد.
در ابتدای نشست، مستانه مهاجر از اهمیت فیلم کوتاه در سینمای جهان گفت: همه بهتر از من میزان اهمیت فیلم کوتاه در سینمای جهان را می‌دانید و اینکه تولیدش سخت‌تر از فیلم کوتاه است؛ چه در کارگردانی و چه در تدوین و در هر رشته‌ای که مربوط به آن می‌شود. در فیلم کوتاه، فیلم‌سازان قرار است احساسات را به درستی انتقال دهند. این خیلی سخت است. فیلم کوتاه به اندازه فیلم بلند برای من اهمیت دارد.
او درباره روش خودش در حوزه تدوین فیلم‌ها عنوان کرد: هر کسی از من درباره شیوه تدوین من در فیلم کوتاه و بلند می‌پرسد، جوابی ندارم بدهم چون آن فیلم خودش به من می‌گوید چگونه باید تدوین کنم. من روشی ندارم بلکه دانشی درباره سینما و تدوین دارم و هر فیلمی به من می‌گوید چگونه باید آن را تدوین کنم. الآن هم می‌خواهم اینگونه رفتار کنم چون هر کدام از ما فیلمی هستیم که قرار است با هم احساسات مان را به هم منتقل کنیم پس این موضوعات را کنار می‌گذاریم و راجع به انتقال حس در روایت و فیلم کوتاه صحبت خواهیم کرد. همه تکنیک را می‌دانیم که اینجا هستیم.
این سینماگر راجع به دستمزد گزاف درخواستی برخی تدوین گران حرفه‌ای برای تدوین فیلم کوتاه تصریح کرد: من با صراحت می‌گویم که اصلا نباید تدوین گر از یک فیلم کوتاه دستمزد زیادی بگیرد. این را بلند می‌گویم که ثبت شود. ما باید از همدیگر حمایت کنیم. فیلم کوتاه بودجه خاص و محدودی دارد و اگر بیش از اندازه هزینه شود، هدررفت هزینه است. از هنرهای فیلم کوتاه این است که با بودجه محدود، فیلمی را بسازید و این موفقیت است. درباره تدوین باید بگویم که تدوین گر حرفه‌ای اگر فهم و درک فیلم کوتاه را داشته باشد، نباید بیش از حد هزینه بگیرد بلکه باید اندازه بگیرد چون اگر دستمزد نگیرد، قدر او دانسته نخواهد شد. این مسئله روانشناسی است. پس باید یک قیمت معقول داد. گاهی هم یک تدوین گر، تدوین گر مناسب یک فیلم نیست و این تشخیص تاثیر مناسب تاثیرت در فیلم در همه حوزه‌های فیلم کوتاه مهم است و کارگردان، مغز متفکر اثر است.
این تهیه‌کننده سینما، تدوین گر را کارگردان دوم اثر نامید و گفت: هر تدوین گر، یک تفکری دارد و همه نگاه من به تدوین را می‌شناسند بنابراین برای سینمای تجربی انتخاب درستی نیستم. تدوین گر را کارگردان باید انتخاب کند چون در حوزه تالیف، در کنار کارگردان قرار می‌گیرد. تک تک شما، یک تفکر هستید پس یک روش می‌شوید از اینرو روش را کنار می‌گذاریم و روی احساس تدوین در فیلم کوتاه تمرکز می‌کنیم. پایه سینما در حس و تکنیک، ابزار است. همه تا حدودی با نرم‌افزارها آشنایی دارند. نرم‌افزارها، فقط ابزار هستند. نمی‌توان در یک کلاس شرکت کرد و گفت من تدوین گر هستم. من هنوز جرات ندارم بگویم که تدوین گرم. تدوین، هنری بی‌نهایت است و هنر، تمام شدنی نیست. تدوین گر هر چقدر پیش برود، کارش سخت‌تر می‌شود. تدوین گر کسی است که باید زمان و فکر بگذارد تا به کارگردان بگوید حالا اندازه نماها چقدر لازم است دیده شود یا چقدر لازم است ندیده شود؛ این همان تدوین گر مولف است. باید گفت که تدوین گر، واقعا کارگردان دوم فیلم است.
این تدوین گر، سینما را فعالیت تیمی برشمرد و عنوان کرد: به عنوان یک سینماگر می‌گویم که سینما یک اتحاد و فعالیت تیمی است و یک مغز متفکر به نام کارگردان دارد که گروه فیلمسازی در کنارش فعالیت می‌کنند تا ساخت اثر را تسهیل کنند. تهیه‌کننده نیز باید کل این پروژه را تهیه کند که اغلب نمی‌کند و آسیب می‌زند. وقتی چند ذهنی که به عنوان مولف در کنار کارگردان قرار می‌گیرند، بتوانند حتی یک خط تاثیر بگذارند، خیلی مهم است چون اثر بهتری حاصل می‌شود. وقتی تدوینگر، فیلمنامه را می‌خواند و با راش های تدوین مواجه می‌شود، زمان پیشنهادها در زمان تولید را از دست داده است و این حسرت باقی می‌گذارد.
انتهای پیام