به گزارش هنر آنلاین به نقل از ستاد خبری نهمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر ، دکتر احمدی در حاشیه بازدید از نمایشگاه این جشنواره گفت :جشنواره هنرهای تجسمی فجرعلیرغم اینکه طول عمر بلندی ندارد اما از یک بلوغ قابل قبول برخوردار است و شاید بیشترین توجه به محتوای عمیق و پذیرش عمومی مخاطبین و افرادی که به این مقوله توجه دارند است که خوشبختانه با توجه به جوان بودن نسبی جشنواره نسبت به سایر جشنواره ها خوب ظاهر شده است.
وی افزود:اولین نکته ای که باید به آن توجه بیشتری شود گسترش جامعه مخاطب است شاید مردم هنوز آن شناخت و ضرورت کافی را نداشته باشند و ما به عنوان یک دانشگاهی نه به عنوان مسئول باید فضایی فراهم کنیم که افراد احساس کنند نیاز به بازدید اینگونه جشنواره ها و نمایشگاه ها دارند که البته این کار با هماهنگی های بیشتر با دانشگاهها و مراکز عمومی مانند آموزش و پرورش و...باید صورت گیرد .
ویی ادامه داد:من معتقدم که همه اقشار نیاز دارند که این نمایشگاه و آثار را ببینند و اجازه دهیم افرادی که از نمایشگاه دیدن می کنند دیدگاهشان را مطرح کنند و آن را به هنرمند برسانند .تنها اینگونه است که هنرمند از دیدگاه مخاطبان سود می برد. حتی می شود سامانه ای را ایجاد کرد تا هنرمند بتواند از نظرات مخاطبین اطلاع داشته باشد .در واقع به گونه ای نباشد که افراد هنرشان را عرضه کنند اما تعامل بین بازدید کننده و هنرمند قطع باشد . گسترش جامعه مخاطب در نظر گرفته شود و انگیزش و ضرورتی در آنها ایجاد شود که افراد مخاطب جشنواره ها باشند .
دبیر کل شورای عالی عتف ومعاون پژوهش و فن آوری وزارت علوم همچنین گفت:من اعتقادم بر این است که فهمیدن درجات مختلف دارد .نوع فهم هنرمندان و نوع فهم مردم عادی با هم متفاوت است اما باید فضا به گونه ای محیا شود که همه ی اقشار مختلف درک یکسانی داشته باشند .اگر اینگونه باشد همه قشرهای جامعه در این جشنواره ها شرکت خواهند کرد و از آن لذت خواهند برد .هنرمند نباید هنرش را برای هنرمند عرضه کند ،گرچه باید فضا به گونه ای باشد که هنرمند هم بتواند حرفش را مطرح کند .اما به نظر میرسد که این جشنواره از جایگاه خوبی برخوردار است و فقط باید ضریب نفوذ آن را فزایش داد .
نکته بعدی که از دیدگاه تخصصی خود به آن می پردازم این است که باید از ابزار فناوری مانند شبکه های اجتماعی استفاده شود .راه زیاد کردن دامنه نفوذ با حفظ فرم مالکیت معنوی استفاده از شبکه های اجتماعی است .
یعنی افرادی که هنر را عرضه می کنند یا فضا را برای عرضه هنر فراهم می سازند مانند مجموعه موزه ،ابزار فناوری را برای تعامل بین هنرمند و مخاطبین فراهم کنند .
دکتر احمدی خاطر نشان کرد:برای پیوند بین حوزه فناوری و پژوهشی و هنرهای تجسمی می توانیم نمایشگاه عرضه آثار هنری را در دنیای مجازی برگزار کنیم اما به صورت سه بعدی...به این صورت که افرادی که علاقه مند هستند اما دسترسی به این فضا را ندارند هم بتوانند وارد سایت ارائه دهنده این نمایشگاه شوند و تمام آثار ارائه شده را با زوایای مختلف و به صورت انیمیشن و همچنین دیدگاه های مختلف راجع به اثرببینند و مطالعه کنند و حتی نظرات خود را به گوش هنرمند برسانند. می توان از طریق دنیای مجازی ، گالری به هنرمندان اختصاص داد که در واقع شاید در دنیای واقعی مکان کافی برای ارائه اثر خود نداشته باشد اما در دنیای مجازی این گالری جای کافی داشته باشد. با استفاده از حوزه فناوری می شود بازار جدید و هم فضای تعاملی جدید ایجاد کرد اما نباید انتظار داشت که همه ی این کارها را هنرمندان انجام دهند. ما باید لینکی بین هنر و فناوران هنری پیدا کنیم . خوشبختانه ما در حوزه وزارت علوم تلاشی کردیم ، ۶مرکز رشد هنری و علوم انسانی را ایجاد کنیم و کسانی که می توانند بازار داسته باشند آثارشان را عرضه کنند.