گروه تئاتر «هنرآنلاین» : این روزها مسئله فلسطین و درگیری‌های غزه، مسئله‌ای جهانی شده است و واکنش و پویش‌های مختلفی را در جهان جهت حمایت از مردم مظلوم غزه و سرکوب رژیم صهیونیستی در بر داشته است؛ چرا که ابعاد انسانی این مسئله مانع از این می‌شود که بتوان سکوت کرد و یا متاثر نشد. هنر نیز همانند سایر بخش‌ها، بی‌تاثیر از این اتفاقات مهم نماند و هنرمندان جهان حتی در دل هالیوود هم سکوت خود را شکستند و نسبت به مسئله غزه واکنش نشان دادند. هنرمندان ایرانی نیز در بخش‌های مختلف سینمایی، تجسمی و نمایشی و تلویزیونی به بازنمایی،نمایش و تحلیل و بررسی جنایات رژیم صهیونیستی و نشان دادن مظلومیت مردم غزه، پرداختند.

در تئاتر، موضوع فلسطین و مقاومت در اجرای عمومی در طول سال، هنوز جای خودش را پیدا نکرده است و اتفاقا از موضوعاتی است که پتانسیل تولید آثار قدرتمند و مهم را دارد. شاید بخشی از این کم فروغی به همین سبب باشد که روشنگری درستی در این زمینه برای مخاطبان و هنرمندان تئاتر صورت نگرفته است.

 اتفاق مثبتی که در جهت تقویت این بخش در سال گذشته رخ داد، ایجاد بخش غزه در چهل‌ودومین جشنواره تئاترفجر برای نخستین بار بار بود و آثار نمایشی در بخش صحنه‌ای و خیابانی در این بخش حضور داشتند. اگرچه تعداد آثار آن بسیار محدود بود و کیفیت آن‌ها نیز مورد بحث است، اما اتفاق مهمی برای واکنش اهالی تئاتر نسبت به مسئله فلسطین بود و شاید بتوان در سال‌های آینده این بخش را جدی‌تر دنبال کرد و بخش غزه به رسمیت شناخته شود.

نمایش«روزگار سگی سگی» به کارگردانی خسرو کشاورز قاسمی از نمایش‌هایی بود که در جشنواره در بخش غزه حضور داشت و این نمایش به روایت آشفتگی روانی یک مامور صهیونیستی می‌پردازد.

روزگار1(1)

خسرو کشاورز قاسمی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین در رابطه با ضرورت انعکاس مسئله غزه و فلسطین در آثار هنری گفت: اگر هنرمندان در مسئله فلسطین روشنگری نداشته باشند، جای مظلوم و ظالم عوض می‌شود. در نهایت منجر به این می‌شود که نسل جدید ما برایش سوال شود که چرا فلسطین با صهیونیست درگیر است. این مهم است که نسل جدید بداند که چرا این اتفاقات در خاورمیانه رخ می‌دهد و چرا در مرز اروپا که خوش آب و هواتر است این کارها را نمی‌کنند. متاسفانه چون رسانه در دست ما نیست، ما نمی‌توانیم به این روشنگری بپردازیم؛ به ویژه در حوزه تئاتر که به شدت از این جریانات جا مانده است. من در این نمایش نگاهم جهاد تبیین بود.

او ادامه داد: اگر همین اتفاقات غزه، در کشوری مانند فرانسه رخ می‌داد ما در سفارت برایشان شمع روشن می‌کردیم. ما اصلا نمی‌گوییم چه کسی کشته شود یا نشود. برای ما مهم این است که انسان‌هایی کشته می‌شوند.

وی در رابطه با مضمون این نمایش بیان کرد: نمایش «روزگار سگی سگی»  یک اثر مستند و واقعی است که از دو کتاب «راه نیرنگ» و «تو زودتر بکش» برداشت کردم و من فقط آن را دراماتیک کردم. این کتاب‌ها در رابطه با افسرانی است که پس از حذف شدن از موساد، در اروپا زندگی می‌کنند و در آن جا به افشاگری می‌پردازند. . ما یهود را زیبا نشان دادیم و از تورات تحریف شده حرف زدیم و به همین جهت یک مادر محترم و ارزشمند را در برابر پدر دائم‌الخمر قرار دادیم. در واقع یهود و صهیونیست را در مقابل یکدیگر قرار دادیم.

کارگردان نمایش«روزگار سگی سگی» در پایان گفت: گله‌ای که از جشنواره تئاترفجر داشتم این بود که بخش غزه را به عنوان بخش مجزا در نظر گرفت و انگار آن را از سایر نمایش‌ها جدا می‌کند. ای کاش نمایش‌های با مضمون مقاومت را به مسابقه می‌آوردند تا تماشاگر بدون گارد انتخاب کند.