سرویس مد و لباس هنرآنلاین : سندی پاول به عنوان طراح صحنه و لباس برای نسخه زنده "سیندرلا" با یک کار بزرگ روبرو بود: او باید یاد لباس شب توپی و صندل شیشهای سیندرلا را دوباره زنده میکرد، به شکلی که در عین آشنا بودن، جدید به نظر برسد. برنده سه جایزه اسکار، که به خاطر کار خود در فیلم "شکسپیر عاشق" شناخته شده است، به فضای فیلم که با جادو، جذابیت زرق و برقدار و رنگهای درخشان، از زندگی امروز به دور است، نزدیک شد و به هر یک از شخصیتها، از لیلی جیمز (سیندرلای مهربان) تا نامادری بی رحم ( کیت بلانشت) فرم و رنگ خود را داد، و در نتیجه مجموعهای خارق العاده از لباس به وجود آورد. برای راهنمایی در طراحی لباس چقدر به انیمیشن "سیندرلا" نگاه کردید؟
چندان زیاد نبود. هیچ کس به من نگفت باید این کار را بکنم و اصلا این ایده را نداشتیم که در حال ساخت نسخه زندهای از آن انیمیشن هستیم. البته من نسخه انیمیشن را نگاه کردم فقط برای اینکه به خودم یادآوری کنم چه طور بوده است وبعد از یک بار تماشا کردن آن را کنار گذاشتم. به این فکر نکردم که به عنوان مرجع به آن نسخه نیاز دارم، اما پس از پایان کار معلوم شد که شباهتهایی در دو کار وجود دارد واین آگاهانه نبود.
من همیشه انیمیشنها را به دلیل دامنهای بسیار بزرگ دوست داشتم و شما موفق شدید مانند آنها را بسازید.
بله، من فکر میکنم دامنهای من بزرگتر بودند، اما مهمترین نکته در مورد لباس شب توپی همین دامنهای بزرگ است. هیچ نکته خاصی در لباسهای افسانهای وجود ندارد مگر اینکه دامن آن بزرگ است و لایههای زیادی در آن وجد دارد. اما این یک شکل متفاوت از لباس، با الهام از یک دوره متفاوت است.
چه تعداد طراحی انجام دادید قبل از اینکه به لباس نهایی سیندرلا برسید؟
تعدادی طرح زدم، اما فقط روی کاغذ. اصلا تا جایی پیش نرفتیم که برای ایدههای اولیه نمونه سازی کنیم. من بیسروصدا نقاشیهای مدادی مختلفی انجام دادم تا زمانی که به این نسخه رسیدم، که در واقع سادهترین چیز در میان آنهایی است که تلاش میکردم انجام دهم. این اولین نسخه ای که تاکنون ساخته شده است.
این کار نسبتا پیچیده نظر میرسد. چگونه لباس شب توپی ساخته شد؟
در دورهای از زمان این لباس کاملا عادی بود و با استفاده از یک شکم بند در قرن 19 شروع شد. دامن با پارچه آهاردار و زمخت بر روی یک قفس بزرگ ساخته میشد و به دامن حجم زیادی میداد. پس از آن سه یا چهار لایه دامن دور کمر قرار میگرفت. ما هم بر اساس همین شیوه عمل کردیم.
چه مدت طول کشید "لیلی" آن لباس را بپوشد؟
فکر میکنم پوشیدن آن 20 دقیقه طول میکشید و تقریبا همین قدر زمان برای بیرون آوردن آن لازم بود.
آیا در مورد نحوه حرکت لباس زیاد فکر میکنید؟
برای من بعد از شکل کلی لباس، این نکته مهمترین بخش بود. او حرکات زیادی در فیلم دارد و در قسمتی از فیلم فرار میکند، من میخواستم در همان حال فرار او، لباس پر زرق و برق دیده شود. نمیخواستم لباس وارفته و آویزان پشت سر او به نظر برسد، به همین دلیل لایه های بسیاری از پارچههای خوب را استفاده کردم که همه میتوانند با هم حرکت کنند.
چگونه صندل شیشهای را ساختید؟
این یک چالش بود. میدانستم که کفش شیشهای واقعا نباید پوشیده شود پس ما کفشی طراحی کردیم که فقط روی پای او قرار میگرفت و به نظر میرسید یک کفش کامل است. ما باید یک کفش قرن نوزدهمی میساختیم، پس به یک موزه کفش در شمال همپتون رفتم و کفشی از دهه 1890 کشف کردم که یک پاشنه پنج اینچی داشت. باور نکردنی بود و راه رفتن با آن غیر ممکن به نظر میرسید. فکرکردم آن کفش با شیشه خوب خواهد شد و تصور درخشندگی و شفافیت آن من را به کریستال رساند و تنها جایی که برای کریستال میتوانستم بروم شرکت سواروسکی بود. بنابراین به سراغ آنها رفتیم و از آنها خواستیم در صورت تمایل با ما همکاری کنند.
شما با سواروسکی در یک خط جواهرات که بر اساس نگاه نامادری ستمکار طراحی شده بود همکاری کردید، درست است؟
بله، آنها از من خواستد فقط چند قطعه طراحی کنم. طلا و جواهری که واقعا مرا علاقهمند کرد و من واقعا از انجام آن لذت میبردم، همه متعلق به نامادری بود.
برای لباس نامادری از چه چیزی الهام گرفتید؟
از فیلمهای قدیمی الهام گرفتم. بنا به دلایلی تصویری از مارلین دیتریش یا جوآن کرافورد که شخصیتهای تهدید آمیز را بازی میکردند در سر من بود.
لباس ناخواهریهای ستمکار بسیار خندهدار است. این کار به عمد بود؟
بله واقعا قصد من همین بود. آنها کمدی ترین و کارتونیترین شخصیتها هستند. لازم بود که سیندرلا پیچیده، ظریف و پر زرق و برق به نظر برسد، اما خواهران به طور مشخص زشت نیستند و من میخواستم آنها مبتذل و احمق به نظر برسند. این ایده به آنها دکوراسیون بیش از حد، هماهنگی بیش از حد و روشنی بیش از حد رنگها را داد. همانطور که در حال ساخت لباس توپی آنها بودم، فکر میکردم " اوه خدای من، اینها افتضاح است". elle
انتهای پیام/
مریم درویش