به گزارش هنرآنلاین به نقل از ایسنا، پیکر زندهیاد محمد زریندست کارگردان و بازیگر فقید صبح یکشنبه 14 آذر ماه با حضور جمعی از اهالی سینما و خانواده این کارگردان و تهیه کننده سینما از ساختمان شماره دو خانه سینما در خیابان وصال به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع شد.
در این مراسم محمدعلی سجادی نائب رئیس کانون کارگردانان خانه سینما بابیان اینکه "محمد زریندست، همیشه حضور داشت و حضورش با علیرضا زریندست (فیلمبردار سینما و برادر این کارگردان فقید) ادامه دارد،" گفت: من همیشه او را قد برافراشته دیدم و او در آخرین لحظه عمر هم سینما را دوست داشت. محمد زریندست کارگردان تحصیلکرده و کتابخوانده بود که به جوانان توصیه میکرد که عجله نکنند و کتاب بخوانند تا بدانند چگونه مستمر بمانند.
او افزود: فقط کارگردان شدن مهم نیست بلکه کارگردان ماندن مهم است، به همین دلیل او میتواند الگوی بسیار مهمی باشد به عنوانی کسی که همیشه نفسش با سینما بود.
همچنین مرتضی شایسته (تهیهکننده سینما ) در سخنانی مطرح کرد: در سالهای گذشته او خیلی زیاد در دفتر "هدایت فیلم" حضورداشته و دوستی زیادی باهم داشتیم. محمد زریندست نسبت به سینمای آمریکا، فرانسه و ایتالیا تسلط زیادی داشت و نسبت به سینمای ایران هم تا حدی که کارکرده بود، آشنایی داشت.
این تهیهکننده سینما محمد زریندست را فردی دانست باروحیه بسیار مثبت که اهل تهمت افترا و کینه نبود.
وی یادآور شد: قرار بود او به آمریکا سفر کند و در لندن ملاقاتی با مورگان فریمن داشته باشد اما اجل فرصت نداد. بیماری او سه هفته طول کشید و بعد از این سه هفته، او از میان ما رفت.
سید ضیاءالدین دری کارگردان هم با ابراز تأسف از اینکه جمعیت کمی برای مراسم تشییع محمد زریندست به خانه سینما آمده است، گفت: فیلم "هاشم خان" این فیلمساز در زمان خودش بالاتر از سینمای ایران بود. من مردی مثل ایشان را بی عقده، باسواد و حیف شده در سینمای ایران ندیدم، سینمای ایران نتوانست در ژانری که او کار میکرد، خدماتی به وی ارائه دهد.
این کارگردان ادامه داد: تابستان امسال محمد زریندست را دیدم و گفت که میخواهد فیلم بسازد اما (اداره) نظارت نمیگذارد و من الان با توجه به سابقهای که از فیلمسازی او در ذهن دارم، تنها مشوق خود را ازدستدادهام. او جزو استثناهای سینمای ایران بود که میتوانست هم در سینمای ایران و هم در سینمای آمریکا کار کند، ضمن اینکه او کسی بود که از آمریکا دلار میآورد و در اینجا خرج میکرد و ماکسی مثل او را نداریم.
شجاع نوری: او هیچگاه عجز و ناله نکرد
علیرضا شجاع نوری هم یکی دیگر از هنرمندانی بود که در این مراسم به یاد محمد زریندست سخنان کوتاهی را مطرح کرد.
او با اشاره به اولین آشنایی خود با زریندست در سال 65 (که بنیاد سینمایی فارابی تازه فعالیت خود را آغاز کرده بود) و در بازار فیلمی در میلان حضور داشت، گفت: او باروحیه بالا در آنجا میان هموطنان خود آمد و خوشحال بود از اینکه فیلمی از سینمای ایران مطرح میشود. من جز نیکی از او ندیدم و یکبار ندیدم ناله یا عجز بکند و بد کسی را بگوید.
یونس صبوحی مدیر تولید و تهیهکننده سینما هم با اشاره به اینکه بیش از پنج دهه است که با محمد زریندست آشنایی دارد، خاطراتی را از علاقه او به بازیگری و اجرای نقش کاوه آهنگر در تئاتر درزمانی که هفتساله بود تعریف کرد.
وی بابیان اینکه محمد زریندست انسان مثبت اندیش بود، فقدان او را برای خود و سینمای ایران یک ضایعه دانست.
جهانگیر الماسی بازیگر سینما و تلویزیون هم در این مراسم پس از حضور در جایگاه با اشاره به اینکه حضور هنرمندان و قرارگیری پیکر مرحوم محمد زریندست در جلوی آنها تصویر عجیبی را رقم زده است، ادامه داد: هنرمندی چون او باید پایین باشد و چون منی کوتهفکر و ابله از فراز به او نگاه کنم. بقیه هم که ایستادهاند و این مفهوم زندگی است همانطور که یکبار در منزلم بود، از او پرسیدم اینهمه سال ینگهدنیا را گشتی به چه رسیدی؟ و او با شعری از مولانا پاسخ داد "مهم نیست مرگ کی و کجا به سراغ تو میآید بلکه مهم این است که زندگی و مرگ تو چه تأثیری بر دیگران بگذارد".
وی ادامه داد: حال ما چنین سؤالی را باید از خود بپرسیم و این در حالی است که سینمای ایران برای داشتن چنین افرادی قابلاحترام است.
از کی خروج از کشور و بازگشت به آن به یک عیب تبدیلشده است؟
منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما هم بهعنوان آخرین هنرمندی که در این جمع سخن گفت، با تسلیت و آرزوی آرامش برای خانواده محمد زریندست، اظهار کرد: در هفته گذشته قصه پر غصهای بر ما گذشت که به دلیل حرمت خانواده زریندست از بیان آن اجتناب میکنم اما چند نکته را باید در اینجا مطرح کرد.
وی گفت: در بین سینما و سینماگران ایران گروهی بوده، هستند و خواهند بود که به ارتقاء صنعتی سینما کمک کردند و محمد زریندست یکی از آنهاست.
او ادامه داد: اما نکته اینجاست که چه کسی فکر میکند صاحب توان و اختیار انسانی است که از جایی بهجای دیگر میرود و بعد به محل تولد خود بازمیگردد. این موضوع از چه زمانی به یک عیب تبدیلشده است؟ از کی تا حالا وقتی کسی از شهر خود خارج میشود باید مورد عتاب و خطاب قرار گیرد.
وی افزود: از اول تاریخ تاکنون اینهمه ایرانی به خارج از این سرزمین رفتهاند و من امیدوارم صحنه فعالیت فرهنگی بهخصوص در حوزه سینما از این نگاههای تنگنظرانه رها شود تا فرصت داشته باشد در آسمان فرهنگی جهان پرواز کند.
شاهسواری اظهار کرد: محمد زریندست یک تصویر ثابت، خیالانگیز و عاشق سینماست. او امکان نداشت در مراسمی از جشن و سرور سینمای ایران پاکیزه و مرتب و از قبل فکر شده حضور نداشته باشد، یعنی آدابی را برای جایی که به آن میرفت، رعایت میکرد که این روزها کم میبینیم.
در انتهای این مراسم هم علیرضا زریندست فیلمبردار باسابقه سینما و برادر زندهیاد محمد زریندست خطاب به برادرش که از او میخواست برخیزد، گفت: او همیشه در کارهایی که باهم همکاری میکردیم میگفت "دوربین، کات، علی خوب بود" و این "علی خوب بود" او خارج از دستور یک کارگردان بود، چراکه پشت آنیک مهر و محبت برادرانه بود، یعنی اینکه برادرم تو باید مواظب من باشی همانطور که او مواظب من بود.
وی بیان کرد: برادر من زندگی خاص و عجیبی داشت و وقتی برای تحصیل به آمریکا رفت، پدرم فکر میکرد او پزشکی میخواند اما در اواخر عمرش فهمید پسرش سینما خوانده است ! وقتی هم که برادرم به ایران برگشت دیگر عمر پدرم تمامشده بود. بااینحال او آغازگر راهی بود که با فیلم "هاشم خان" بهعنوان فیلم غیرمتعارف که در آن دوران موردتوجه بود، شروع شد.
علیرضا زریندست تأکید کرد: حمایت او راهی را برای من آغاز کرد که در میان شما کسانی راه را برای من هموار کردند. امیدوارم برای همه سینمای ایران و اهالی آن هر چه اتفاق میافتد، سرشار از شادی و خبرهای خوب باشد.
این مراسم با خواندن نماز میت بر پیکر مرحوم زریندست و قرار گرفتن پیکرش بر دستان همکاران و خانوادهاش به سمت بهشتزهرا (س) به پایان رسید.
محمد بزرگنیا، فرشته طائرپور، محمد باشهآهنگر، محمد و مصطفی شایسته، لاله اسکندری، ابوالحسن داوودی، بیتا منصوری از هنرمندان حاضر بودند و کامران ملکی از اعضای هیئتمدیره خانه سینما هم اجرای مراسم را بر عهده داشت.