سرویس سینمایی هنرآنلاین: فرشید نوابی بازیگر که از شب گذشته با سریال "ماه و پلنگ" از شبکه سه سیما مهمان خانه‌ها شده است، در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره فعالیت‌های خود گفت: این روزها مشغول تصویربرداری قسمت‌های باقی‌مانده سریال "ماه و پلنگ" هستیم و از آنجایی که احمد امینی کارگردان روی سکانس‌های باقی مانده حساس است و هنوز قسمت‌های پایانی و فینال تمام نشده است، در دو گروه مشغول فعالیت هستیم تا سریال به موقع برای پخش آماده شود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر فیلم سینمایی "سرباز" ساخته مسعود تکاور را دارم که به زودی در گروه هنر و تجربه اکران می‌شود و مربوط به معاونت فرهنگی ناجاست. ضمن اینکه طرح برنامه"سین موزیک" را به شبکه شما ارائه دادم که امیدوارم شرایط فراهم شود و بتوانم آن را اجرایی کنم.
این بازیگر درباره نقش خود در سریال " ماه و پلنگ" با عنوان قبلی "ملکا" بیان کرد: در این سریال در نقش جمالی حضور دارم که از قسمت بیست و یکم سریال حضورش دیده می‌شود، چرا که تا قسمت 16 سریال مربوط به زمان گذشته است و از قسمت 17 به بعد به زمان حال بازمی‌گردد. جمالی در توطئه‌ای که برای نقش اول این سریال با بازی شاهرخ استخری رخ می‌دهد، نقش دارد و سرنوشت داستان را به نوعی تغییر و تعیین می‌کند.
نوابی در ادامه به چگونگی حضور در این سریال اشاره کرد و افزود: پیش از این دو کار با احمد امینی انجام داده بودم و شناخت متقابلی از یکدیگر داشتیم. زمانی که فیلمنامه به دستم رسید و آقای امینی از من خواستند که در این نقش حضور پیدا کنم، علیرغم اینکه قصه هنوز کامل نبود پذیرفتم و فکر می‌کنم جزو یکی از کارهای متفاوتم خواهد بود، چرا که همواره عادت دارم کارهایم به نسبت آنچه تاکنون انجام داده‌ام، متفاوت باشد. این کاراکتر هم به همین‌گونه است و چندلایه است و تا انتهای قصه به گونه‌ای پیش می‌رود که دستش فاش نمی‌شود. در واقع بازیگر صحنه‌ای است که خودش آن را شکل داده است. اصولاً این‌گونه نقش‌ها را دوست دارم، کاراکتر واقعی مشخص نیست و پیچیدگی‌ها و جذابیت‌های خاص خودش را دارد. به نوعی جمالی نقش منفی که نه، اما خاکستری‌ترین نقش این قصه را داراست.
فرشید نوابی در نمایی از فیلم "سرباز"
این تهیه‌کننده با اشاره به فیلم سینمایی "سرباز" نیز گفت: این فیلم نیز نگاه متفاوتی به مقوله نیروی انتظامی دارد و وقتی قصه را خواندم متوجه شدم نگاه نقادانه‌ای به نقاط کمتر دیده‌شده نیروی انتظامی دارد که برایم جالب بود. اینکه معاونت ناجا این بار از کاستی‌های خود سخن به میان آورده است و جزو بخش‌هایی است که در حوزه فیلم‌های پلیسی جایش خالی بوده است، چراکه ما همواره از نیروی پلیس توقع قهرمانی داریم اما در همه جای دنیا پلیس هم گاهی کاستی‌هایی دارد. اگر قرار باشد پلیس همیشه قهرمان قصه باشد خلافکاری وجود نداشت و عملکرد آن‌ها هم معنایی نداشت، بنابراین در این فیلم به نقاط ضعف نیروی انتظامی پرداخته می‌شود. از نظر بافت داستانی سوژه جدیدی است و نویسنده جسارت زیادی در نگارش آن به خرج داده است و خود نیروی انتظامی هم این مسئله و این جسارت را پذیرفته است. من هم در این فیلم سینمایی در نقش رئیس کلانتری حاضر شده‌ام.
نوابی درباره طرح ارائه‌شده خود به شبکه شما نیز عنوان کرد: "سین موزیک" ترکیبی از مسابقه، موسیقی و بازیگری است. مدت‌هاست که پیگیر این طرح هستم و اگر به سرانجام برسد قطعاً با یک اتفاق غیرمنتظره روبه‌رو هستید. در این مسابقه موسیقی و بازیگری به هم ربطی ندارند، اما تکمیل‌کننده هم هستند. ما در این مسابقه از مرحله ترانه‌سرایی تا تنظیم و آهنگسازی یک کار را دنبال می‌کنیم و خوانندگی بخشی از این مسابقه خواهد بود نه همه آن.
وی درباره تشابه این مسابقه نسبت به آنچه با این مضمون به روی آنتن رفته است و تفاوت آن بیان کرد: من خودم چند سال پیش این کار را برای اولین بار در تلویزیون به روی آنتن بردم و بعد از آن دوستان با برنامه‌های دیگر این راه را ادامه دادند که من آن را صلاح نمی‌دانم، چراکه به نظر من ظرفیت چنین مسابقه‌هایی تمام‌شده و برای مردم جذابیت جدیدی ندارد، بنابراین طراحی این برنامه به گونه‌ای است که طیف بیشتری از بینندگان را به خود اختصاص می‌دهد. هدف ما این است که اگر کسی استعدادی در زمینه موسیقی دارد، بیاید و از ابتدا تلاش کند یعنی به دنبال ترانه بگردد، بعد موسیقی و آهنگسازی و درنهایت آهنگی را که تاکنون شنیده نشده است بخواند و بیننده تلویزیون شاهد یک کار اصل و اورجینال با صدایی باشد که تاکنون پخش نشده است.
نوابی در ادامه به رویکرد تلویزیون اشاره کرد و گفت: واقعیت این است که تلویزیون ورای همه رسالت‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی که دارد، مهم‌ترین رسالتش پر کردن اوقات فراغت مردم و ایجاد سرگرمی برای آن‌هاست. ما در کشوری هستیم که مردممان به انواع و اقسام شبکه‌ها دسترسی دارند و باید پذیرفت که به این چند شبکه داخلی نمی‌شود اکتفا کرد و تنها راه رقابت با شبکه‌های خارجی ایجاد و تولید برنامه‌های جذاب است. از آنجایی که در تلویزیون به عنوان تهیه‌کننده نیز مشغول فعالیت هستم، می‌دانم در چند سال اخیر سازمان مشکلات مالی بسیاری داشته است و با تغییرات مدیریتی که داشت، سیاست‌های مدیران نیز تغییر کرده و هر بار دچار چالش شده است، اما این رویکرد جدید سریال سازی، اتفاق فرخنده‌ای است، هم به لحاظ اینکه دوستان همکار من کمتر دغدغه مسائل مالی را دارند و هم اینکه بحث این مهاجرت‌ها نیز کمتر می‌شود. ضمن اینکه طی صحبتی که با برخی از مخاطبان داشتم دیدم که مردم می‌گویند اگر سریال خوب تولید شود سریال‌های ایرانی را که ساخت وطن است و هنرمندان داخلی در آن حضور دارند بیشتر دوست دارند و با پخش سریال‌های مناسب از شبکه‌های داخلی میزان مخاطبان ماهواره نیز کمتر می‌شود و این نشان می‌دهد اولویت تلویزیون ایجاد سرگرمی است و با تولیدات زیبا مردم گرایش کمتری به برنامه‌های بی‌محتوای ماهواره‌ای پیدا خواهند کرد.