سرویس مد و لباس هنرآنلاین : مهناز سیداختیاری طراح لباس جوانی است که پس از کسب مدرک لیسانس طراحی لباس از دانشگاه الزهرا، هم اکنون در "آکادمی بررا" میلان مشغول تحصیل در مقطع فوق لیسانس طراحی لباس است. او در طول سال‌های فعالیت خود سابقه شرکت در نمایشگاه‌های زیادی را داشته است که از آن جمله می‌توان به برگزاری نمایشگاه انفرادی "طراحی، چیدمان، لباس توخالی"، گالری گلستان، نمایشگاه انفرادی تصویرسازی مد در نگارخانه مهرین، شرکت در نمایشگاه‌های گروهی در مرکز هنرهای معاصر روکو نیویورک، گالری آرت پیپل کالیفرنیا، برگزاری شوی "های فشن" گروهی نگارخانه کمال‌الدین بهزاد، شرکت در جشنواره زنان سرزمین من و... اشاره کرد. اختیاری مدتی قبل با برگزاری یک دوره طراحی لباس مفهومی در تهران، به آموزش هنرجویان طراحی لباس پرداخت. او که هم اکنون در یکی از مراکز مد دنیا مشغول تحصیل است در گفت‌وگویی با خبرنگار هنرآنلاین به بیان نکاتی درمورد شیوه تدریس طراحی لباس پرداخت.
با توجه به اینکه شما دو سیستم آموزشی مختلف را تجربه کرده‌اید، چه تفاوت‌هایی بین سیستم آموزشی ایران و کشورهای خارجی می‌بینید؟
یک تفاوت خیلی بزرگ در فضا است. آنجا فضا و جو فشن خیلی زیاد است و همه برندهای مهم در اطراف دانشگاه هستند. شما هر روز برندهای مختلف و شوهایی که برگزار می‌شود را می‌بینید و همین باعث می‌شود همیشه در جو مد باشید. نکته دیگری که تفاوت زیادی با ایران دارد، توجه به دوخت است. استادهای آن دانشگاه به دوخت اهمیت زیادی می‌دهند و این موضوع برخلاف ایران است که طراحان فکر می‌کنند باید طرح بدهند تا کس دیگری آنها را برایشان بدوزد. طراح لباس باید حداقل نمونه طرح را خودش بدوزد و الگوسازی را بلد باشد، اما دانشجوها در ایران از این فضا خیلی دور هستند.
لباس‌هایی که شما در ایران نمایش داده‌اید در چه دسته‌ای قرار می‌گیرند؟
من همیشه لباس هنری و لباس مفهومی کار کردم و نمایشگاه‌هایی که داشتم همه لباس هنری بودند که از چوب، روزنامه و... ساخته شده بودند. بخش دیگری از کارهای من هم طراحی لباس‌های قابل پوشیدن است که آنها هم لباس هنری هستند.
با توجه به تفاوت محیط کشورهای مختلف، اگر بخواهید با استفاده از آموزه‌های دانشگاه خود برای جامعه ما لباس طراحی کنید چه نکاتی را باید در نظر بگیرید؟
در دانشگاه‌های غربی به هویت دانشجوها اهمیت زیادی می‌دهند. استادان برای فردیت دانشجو اهمیت قائل هستند و همیشه نظر او را می‌خواهند. در مدت تحصیل من در دانشگاه میلان برای اساتید مهم بود که کار من به عنوان یک ایرانی هویت من را نشان دهد. بنابراین من با همان هویت خودم کار می‌کنم و فرقی نمی‌کند کجا باشم. درست است که آنجا فضایی را می‌بینم که روی من تاثیر می‌گذارد، ولی در نهایت همه چیز از فیلتر مغز من می‌گذرد و بیرون می‌آید. وقتی که آنجا رفتم همان راه ایران را ادامه دادم، پس وقتی هم که برگردم همان مسیر را ادامه می‌دهم.
چند سالی است که مزون‌ها و شوهای لباس در ایران فعال شده‌اند، شما چه نظری در مورد این فعالیت‌ها دارید؟
کارهایی که طراحان جوان انجام می‌دهند را بسیار دوست دارم. شاید بعضی از کارهایی که می‌بینم با سلیقه من جور نباشد، ولی با آنها موافق هستم و اصلا از اینکه کار می‌کنند خوشم می‌آید. من با اینکه آدم منفعل باشد و کاری نکند مخالف هستم. ولی وقتی همه کار می‌کنند، کم‌کم با این کار کردن سطح سلیقه بالا می‌رود و همه چیز رشد می‌کند. با نگاه انتقادی به این فعالیت‌ها هم چندان موافق نیستم، چون فکر می‌کنم کسانی که در حال کار کردن هستند باید حمایت و تشویق شوند. چون کار کردن خیلی بهتر از کار نکردن است و در نهایت نتیجه خوبی از آن به دست می‌آید.
فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های ایران می‌توانند به خوبی جذب بازار کار شوند؟
همه آنها نه، ولی کسانی که علاقه و انگیزه زیادی دارند کار خود را انجام می‌دهند. ما همیشه تاکید می‌کنیم که دانشجویان قبل از پایان تحصیلات کار خود را شروع کنند و با انجام کارهای کوچک، کم‌کم خط تولید خود را راه بیندازند. کسانی که انگیزه دارند کار را شروع می‌کنند و راه خود را پیدا می‌کنند.
برای راه‌اندازی برند یا خط تولید، آموزشی هم لازم است؟
حتما باید آموزش داده شود و دانشجویان باید درس سیستم مد را بگذرانند. متاسفانه در مقطع لیسانس ما چنین درسی نداشتیم و کمبود آن خیلی احساس می‌شد، البته شنیده‌ام در مقطع فوق لیسانس مطالب تئوری مد تدریس می‌شود اما اطلاع دقیقی در مورد آن ندارم.
همین عدم آموزش باعث شده است طراحان ایرانی بیشتر به بخت آزمایی در این زمینه مشغول باشند.
بله اینجا همه طراحان شروع به کار می‌کنند و در جریان کار تجربیاتی به دست می‌آورند. با توجه به اینکه باید آزمون و خطاهای زیادی انجام دهند، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا به نتیجه برسند.
در دانشگاه‌های خارجی چنین دروسی آموزش داده می‌شود؟
آنجا واحدهای سیستم مد داریم که در مورد ساختار مد، انواع لباس‌ها، بازاریابی مد، ساختار خانه‌های مد و اینکه از چه بخش‌هایی تشکیل شده‌اند توضیح داده می‌شود. خانه‌های مد از تیم‌های مختلف مانند تیم طراحی، تیم الگو، تیم بازاریابی، پیش بینی مد و... تشکیل می‌شوند و همه این موارد به دانشجویان توضیح داده می‌شود.
کار گروهی چه تاثیری بر تولید نهایی دارد؟
در صنعت مد انسجام و کار گروهی عجیبی وجود دارد که متاسفانه در ایران این روحیه بسیار ضعیف است. استادان آنجا شما را وادار می‌کنند کار گروهی انجام دهید و ارزش را در این می‌گذارند که با سیستم برنده-برنده بازی کنید، یعنی شیوه‌ای که هم خودت برنده شوی و هم باعث شوی بقیه برنده شوند. آن کار عجیب و تولیدات عظیمی که در شوهای لباس دیده می‌شود به دلیل وجود یک کار گروهی منسجم با یک هدف واحد است. اگر این موضوع برای دانشجویان و طراحان ما هم تبدیل به ارزش شود و آنها بفهمند قدرت در این است که همه با هم جلو بروند و به هم کمک کنند، راهی باز می‌شود که بتوانیم نتایج خوبی در زمینه طراحی لباس کسب کنیم.
انتهای پیام/