مراسم خاکسپاری پیکر زنده یاد سعید مظفری دوبلور باسابقه و پیشکسوت، امروز جمعه ۲۵ مهر در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) با حضور هنرمندان و مردم برگزار شد.
فرشید شکیبا، آزیتا یاراحمدی، تورج نصر، جواد پزشکیان، زهره شکوفنده، شراره حضرتی، علیرضا باشکندی، همت مومیوند، کسرا کیانی، مهدی امینی، مهوش افشاری، منوچهر زنده‌دل، میرطاهر مظلومی و ناصر ممدوح در این مراسم حضور داشتند.
ناصر ممدوح دوبلور باسابقه در این مراسم خطاب به حاضران بیان کرد: سعید مظفری مرد بسیار آرام و خوبی بود من هیچ گاه ندیدم عصبانی شود حتی برای گوینده ای که دیر می آمد یا کارش را خوب انجام نمی داد.
وی اضافه کرد: مرگ او برای من شوکه کننده بود. چرا باید او برود و من بمانم. هر چه از سعید بگویم کم گفته ام و زبانم از حرف زدن درباره او قاصر است. ما خیلی با هم شوخی و خنده داشتیم تا زمانیکه به کرونای لعنتی خوردیم و به نظرم بعد از آن دوبله برای همیشه مرد.
ممدوح یادآور شد: دوبله ای که بخواهید تک به تک در استودیو حرف بزنید جالب نیست. دوبله زمانی جالب بود که همه دسته جمعی پشت میکروفن قرار می گرفتند و حرف می زدند. همه با هم گویندگی می کردند و احساس می کردیم آن زمان کار فوق العاده ای است.
سعید مظفری انسان شریف و آرامی بود و من خاطرات بسیاری با او دارم.
میرطاهر مظلومی بازیگر تئاتر و تلویزیون و دوبلور نیز در سخنانی درباره سعید مظفری بیان کرد: صدای شریف او تا ابدیت در ذهن و جان ما جاری خواهد بود. ما با صدای نجیب استاد سعید مظفریِ عزیز، عاشقی کردیم.
وی در پایان سخنانش عنوان کرد: زمانی که صدای قدم های او از پلکان ساختمان استودیو قرن ۲۱ به گوش می‌رسید، زیباترین ترنم عاشقانه جهان بود. گاهی زمین به دلیل بعضی از افراد نفس می کشد و سعید مظفریِ عزیز، یکی از آن شخصیت‌های بی‌نظیر است.
سپس فرشید شکیبا مدیر دوبلاژ تلویزیون با تسلیت به حاضران در مراسم عنوان کرد: ابتدا به خانواده محترم زنده یاد مظفری به ویژه دختر و همسر گرامی اش که در تمامی این دوران، شبانه‌روز در کنار این هنرمند بزرگ کشورمان بودند، تسلیت می گویم.
وی با اشاره به حضور مستمر سعید مظفری در دوبلاژ تلویزیون یادآور شد: زنده یاد مظفری با تجربه ای فراوان در سازمان صدا و سیما فعالیت هنری چشمگیری داشت و او همیشه برای مردم خاطره ساز بود. مظفری در تمام مدتی که در واحد دوبلاژ تلویزیون حضور داشت، با عشق و علاقه کار می‌کرد. انگیزه اش هیچ‌گاه تمام نشد و عشقی که به کار داشت نیز هرگز به پایان نرسید.
این مدیر دوبلاژ تلویزیون در پایان سخنانش اظهار کرد: او حتی در روزهای اخیر و قبل از اینکه به این بیماری مبتلا و در بیمارستان بستری شود، به جوان ترهایی که تازه وارد دوبله شده بودند، آموزش می داد. هرگز هم لقب «استاد» را برای خود انتخاب نکرد و هنرمندی واقعی برای مردم و علاقه‌مندان به هنر باقی ماند.
در پایان مراسم پیکر این دوبلور با سابقه در حضور خانواده و همکارانش به خاک سپرده شد.