به گزارش هنرآنلاین، «آزادیِ دست‌آموز»، چهارمین مجموعه شعر احسان براهیمی شاعر اهل شیراز و دانش‌آموخته فلسفه است. در این کتاب با شعرهای نابی روبه‌رو می‌شویم که فاقد معنایی از پیش‌اندیشیده‌اند، واقعیت‌های ذهنی و ناخودآگاه شاعر به شکلی آزادانه در آثار بازتاب یافته‌اند، به‌طوری که مرز بین رویا و واقعیت از میان برداشته شده است. شالوده‌شکنی در شعرهای این مجموعه، مخاطب را به تولید معناهای مختلف دعوت می‌کند تا مانع از غلبه آشکار یک معنی بر معناهای بی‌شمار شود و با هر خوانش جدید، بتوان به معانی نوظهور دیگری دست یافت.
در این مجموعه، با چند شعر تصویری (Pattern poetry) و شعر دیداری (Concrete verse) نیز مواجه می‌شویم که شاعر با نیم‌نگاهی به هنر گرافیک و با استفاده از هنجارگریزی نوشتاری، به نگارش نقّاشانه‌ی شعر می‌پردازد. مهم‌ترین تفاوت شعر تصویری با شعر دیداری آن است که شعر تصویری «شنیداری-دیداری» است، یعنی با گوش سروکار دارد و می‌توان آن را شنید، ولی شعر دیداری «نوشتاری-دیداری» است، یعنی برای فهم آن حتماً باید به آن نظر انداخت.
در این مجموعه، مخاطب با تأملاتی جوششی، پدیدارشناسانه و فلسفی روبه‌رو می‌شود که از صافی زبان گذشته‌اند و حاصل مراقبه‌ی شاعر در بنیادهای هستی است، همچنین عادت‌زدگی در زندگی روزمره را به چالش می‌کشد.
انتهای پیام