گروه تجسمی هنرآنلاین: موریس هیرشفیلد هنرمندی خودآموخته بود که مورد احترام سوررئالیست‌ها قرار گرفت و اکنون آثارش در موزه‌ها دیده می‌شود. آثار او که بیشتر عمر خود را به عنوان یک خیاط کار کرد، هم‌اکنون در نمایشگاه «موریس هیرشفیلد دوباره کشف‌شده» در موزه هنر‌های مردمی آمریکا The American Folk Art Museum (AFAM) در معرض دید قرار گرفته است.
هیرشفیلد، هنرمند لهستانی-آمریکایی از برجسته‌ترین هنرمندان خودآموخته قرن بیستم محسوب می‌شود اما همیشه اینطور نبود. اصطلاح «Outsider Art» سال ۱۹۷۲ و مدت‌ها پس از مرگ هیرشفیلد در سال ۱۹۴۶ ابداع شد، در حالی که نقاشی‌های او با نقد‌های متعصبانه‌ای مواجه می‌شد که معمولاً درباره نوعی از آثار هنری که خارج از روند و زمینه‌های اصلی هنر روز هستند، ابراز می‌شود. در دهه‌های پس از آن، سهم هیرشفیلد به عنوان یک نقاش مهم مدرنیست اغلب نادیده گرفته شد و آثارش در حد پاورقی‌های تاریخ هنر تنزل یافت.
حال موزه هنر‌های مردمی آمریکا در نیویورک با برپایی جامع‌ترین نمایشگاه از آثار این هنرمند تلاش کرده است تا این اتفاق را اصلاح کند. این نمایش که مورد تشویق منتقدان قرار گرفته است، نه تنها به دنبال معرفی هیرشفیلد به مخاطبان معاصر است، بلکه می‌خواهد جایگاه او را در هنر مدرن مستحکم کند و سال‌ها غفلت انتقادی را اصلاح کند. برخلاف نمایش‌هایی که هیرشفیلد در طول زندگی خود در آن شرکت داشت، این نمایشگاه با استقبال گسترده منتقدان و مخاطبان مواجه شد.
هیرشفیلد که در سال ۱۸۷۲ در لهستان به دنیا آمد، یک زندگی کاملاً جدا از دنیای هنر داشت. او در سن ۱۸ سالگی به نیویورک مهاجرت کرد و در یک کارخانه پوشاک زنانه شروع به کار کرد، اما در سال‌های بعد کسب و کار شخصی خود را در زمینه پوشاک گسترش داد.
تولید «دمپایی بودوآر» به عنوان کفش‌های راحت خانگی، بزرگترین موفقیت تجاری هیرشفیلد بود و در نمایشگاه AFAM نیز برای ادای احترام به این جنبه از زندگی هنرمند، ۱۴ طرح از این کفش‌ها به دقت بازسازی شده و به نمایش درآمد.
هیرشفیلد که در سال ۱۹۳۵ به دلیل مشکلات سلامتی مجبور به بازنشستگی شد، در سن ۶۵ سالگی شروع به نقاشی کرد. در همان نقاشی‌های اولیه او نبوغ به همراه تدبیر در الگو گرفتن از سایر آثاری که می‌دید، مشاهده می‌شود. جزئیات فوق‌العاده‌ای مانند تکرار الگو‌های دقیق و پیچیده در پس زمینه‌ها و لباس‌ها، نشان دهنده سرعت و دقت در تولید هنری او است. او در هفت سال آخر زندگی خود نزدیک به ۸۰ نقاشی خلق کرد.
پیش از این در سال ۱۹۴۳ یک نمایشگاه بازنگری در آثار موریس هیرشفیلد، در موزه هنر مدرن نیویورک برگزار شده بود و او اولین هنرمند خودآموخته‌ای بود که چنین نمایش جامعی را به دست آورد. اما بازخورد‌هایی که نمایشگاه دریافت کرد بسیار منفی بود و منتقدان هنری نظر مثبتی به او نداشتند، زیرا سادگی و تخت بودن فرم‌ها در این نقاشی‌ها مورد پسند آنها نبود.
با وجود انتقاد جریان اصلی از نقاشی‌های هیرشفیلد، بسیاری از سوررئالیست‌هایی که در آن زمان در نیویورک کار می‌کردند، سبک منحصر به فرد او را پذیرفتند. مارسل دوشان و آندره برتون هر دو از طرفداران نقاشی‌های جذاب و منحصر به فرد هیرشفیلد بودند.