گروه معماری هنرآنلاین: هدف هنر نشان دادن ظاهر بیرونی اشیا نیست، بلکه اهمیت درونی آنهاست. هنرعمومی در شهرهای سراسرجهان با ارائه حس معنا و هویت به ساکنان خود به دنبال این هدف است. هنر عمومی در قالب نقاشی‌های دیواری، اینستالیشن‌ها، مجسمه‌ها و تندیس‌ها با مخاطبان خارج از موزه‌ها و در حوزه عمومی درگیر می‌شود. این هنر شیوه‌ای دموکراتیک از بازتعریف دسته جمعی مفاهیمی مانند اجتماع، هویت و مشارکت اجتماعی را ارائه می‌دهد.
هنر عمومی روشی کارآمد برای جوامع برای ایجاد تصویری جدید، حل یک مشکل یا گفتن یک داستان است. این شکل از تصویرسازی، مالکیت عمومی را به عنوان محلی برای الهام بیان و از یک فرآیند مشارکتی برای خلق قطعات استفاده می‌کند که این اثرممکن است دائمی، موقتی یا تنها با مشارکت شکل گرفته باشد.
در قرن بیست و یکم، جایی که شهری در ژاپن می‌تواند شبیه شهری در کلمبیا به نظر برسد، هنر عمومی هویت مشترکی را که بر اساس بافت فرهنگی شهر ساخته شده است، تثبیت می‌کند. رسانه ارتباطی می‌تواند مکان‌های به یاد ماندنی را در یک محل ایجاد کند که حس تعلق شهروندان را تقویت کند. آثار هنری در عرصه عمومی ثابت کرده‌اند که ابزاری برای جامعه‌سازی و داستان‌سرایی هستند. فرآیند مشارکتی ساختن هنر می‌تواند برای جوامعی با گذشته‌های فراموش شده و داستان‌های ناگفته جذاب باشد که نه تنها حس غرور محلی را تقویت می‌کند، بلکه ارتباط فرهنگی و ظاهر زیبایی‌شناسی منطقه را نیز ارتقا می‌دهد.
مکان‌سازی متکی بر پیوندهای قوی اجتماعی، پیرامون مکان و فرهنگ می‌گردد و آثار هنری به پیوند هویت جمعی با یک فضا کمک می‌کنند. هنرعمومی می‌تواند پایه و اساس جوامع را تقویت کند، تصویری از گذشته آن‌ها بسازد و چشم‌اندازی برای آینده آن‌ها ارائه دهد. همچنین سرمایه اجتماعی را افزایش می‌دهد و اقتصاد محلی را بهبود می‌بخشد. هنرمندان با استفاده از هنرعمومی برای احیای محله‌ها و شهرها، رویکردی خلاقانه در ایجاد تعاملات برای تبادل فرهنگی دارند.
از هنر عمومی برای ترویج بازسازی شهری استفاده می‌شود که در واقع ترکیبی از ارزش‌های زیبایی‌شناختی و هویت اجتماعی را برای فعال کردن فضاهای عمومی ارائه می‌دهد. شهرهایی که فرهنگ فعال و پویا دارند برای افراد و مشاغل جذاب‌تر هستند. هنر و فرهنگ همچنین نقش کلیدی در توسعه فرصت‌های گردشگری دارند و در عین حال وجهه عمومی شهر را افزایش می‌دهند. این عوامل، شغل‌هایی جدیدی را از سرمایه‌گذاری‌های تجاری جدید بوجود می‌آورد و درآمد را به اقتصاد محلی وارد می‌کنند.
در حالی که نقاشی‌های دیواری و اینستالیشن‌ها در محلات باعث آسیب شود ولی در نهایت به اصیل‌سازی در این منطقه نیز کمک می‌کنند. هنر عمومی قادر است ارزش درک شده یک محله را افزایش دهد، امکانات و کیفیت زندگی بهتری را ارائه دهد. جوامعی که هنر در آن‌ها رواج دارد، شاهد افزایش همزمان قیمت املاک و مستغلات هستند. حتی دیده شده که توسعه‌دهندگان ممکن است از هنرمندان محلی حمایت کنند تا آثار هنری خلق کنند که در نهایت افزایش قیمت را به دنبال داشته باشد. اما این پدیده که با عنوان «هنرشویی» شناخته می‌شود جابجایی ساکنان کم درآمدی را که با جامعه و مکان خود هویت دارند را به ارمغان می‌آورد.
رابطه هنر و فضای عمومی اغلب به دلیل غیر دموکراتیک بودن مورد انتقاد قرار می‌گیرند. بناهای یادبود شهری که توسط دولت حمایت می شود به دنبال مشخص کردن تاریخ عمومی هستند. نمادگرایی از طریق مجسمه‌ها مدت‌هاست که به‌عنوان وسیله‌ای برای تکرار برنامه‌های سیاسی استفاده می‌شود. مجسمه‌های استعماری که تاریخ نژادپرستی را به یاد می‌آورند در سراسر قاره‌هایی مانند آفریقا، استرالیا و آمریکای شمالی پراکنده شده‌اند.
گرافیتی، هنر خیابانی، اینستالیشن‌های موقت در ایجاد آگاهی اجتماعی دارای اهمیت بسزایی هستندو در واقع می‌توان گفت هنر عمومی به عنوان وسیله‌ای برای حل مسائل مختلف به شکل مسالمت‌آمیز در جوامع مورد استفاده قرار می‌گیرد.
