گروه معماری هنرآنلاین: آریونا ادوارد خاچاطوریان در دانشگاه لوور و دانشگاه هنرهای زیبای پاریس تحصیل کرده است. او با ادامه راه پدر، به توسعه و مدرن‌سازی مجموعه ادواردز پرداخت که می‌توان به بازسازی بخشی ازمبلمان مجموعه سعدآباد و طراحی ساختمان ادوارد اشاره کرد. خاچاطوریان راه‌حل‌هایی مدرن با الهام از فرهنگ ایرانی در طراحی مبلمان و معماری داخلی ارائه کرده است. آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی هنرآنلاین با این معمار و طراح است.
آقای خاچاطوریان لطفاً در ابتدا از نحوه ورود خود به عرصه معماری بگویید.
با توجه به پیشینه خانوادگی‌ام در هنر، در دانشگاه لوور و دانشگاه هنرهای زیبای پاریس تحصیل کردم تا با آموختن معماری و هنر فرانسه و پیشزمینه هنر ایران وارد این فضا شوم. با ادامه راه پدرم سعی کردم به توسعه و مدرن‌سازی در برند ادواردز بپردازم.
عمده فعالیت‌هایتان در معماری روی چه نوع پروژه‌هایی متمرکز بوده است؟
در حال حاضر بیشتر فعالیت و تمرکز ما بر پروژه‌های مسکونی است که برای چند سفارتخانه هم طراحی کرده‌ایم. البته در کنار پروژه‌های مسکونی در زمینه مبلمان و طراحی داخلی هم فعالیم. یکی از پروژه‌هایی که در دست انجام است بازسازی مبلمان قسمتی از مجموعه کاخ سعدآباد است که قبلاً پدرم طراحی و ساخته بود.
لطفاً درباره برجسته‌ترین پروژه اجرایی خود و ویژگی‌های آن توضیح دهید؟
ساختمان مجتمع ادوارد هفت سال پیش بر اساس معماری ایرانی در شهرک کوهسار تهران طراحی و ساخته شده است. در مورد نما از ابتدا تصمیم داشتیم نمای ایرانی طراحی کنیم و از کشورهای دیگر کپی نکنیم. به همین دلیل با هنرمندان مختلف مشورت و در نتیجه با رضا لواسانی، مجسمه‌ساز و نقاش این پروژه را آغاز کردیم. یک مجسمه چهار متر در ۲۶ متر ارتفاع روی یک بنا اجرا کردیم که هدف اصلی ما از ابتدای اجرای این پروژه انتقال حس سرزندگی بود. نزدیک دو سال زمان برد تا طراحی به شکل نهایی برسد اما اجرای طرح زمان زیادی طول نکشید.
شما در کارهایتان از هنرهای معماری ایرانی استفاده کرده و در این زمینه تجربه‌هایی دارید. فکر می‌کنید تا چه میزان از هنر ایرانی که در معماری گذشته ما وجود دارد، می‌تواند در دنیای مدرن امروز با زبان امروزی استفاده شود و به بهره‌برداری برسد؟
معماری گذشته ایران دارای هویتی مشخص و قابل‌تعریف بود. ما باید معماری گذشته ایران را با نگاهی مدرن ارائه بدهیم یعنی بر اساس هویت و شخصیت خودمان طراحی کنیم که معماران بزرگ ما این رویکرد را دنبال کردند و موفق هم بودند. باید از عناصر، اجزا یا مفاهیم معماری گذشته استفاده کنیم البته با نگاهی مدرن. در پروژه مسکونی ادوارد هم سوژه را متمرکز بر فرهنگ ایرانی با نگاهی مدرن انجام دادیم که موفقیت‌آمیز بود. از طرفی معماری ایرانی حسی را منتقل می‌کند که متعلق به این خاک است و در جای دیگر پیدا نمی‌شود البته کپی آن وجود دارد. به همین دلیل ما معماری‌های قدیمی در شهرهایی مثل یزد، کاشان، اصفهان و... داریم اما به‌روز نیستند. شرایط زندگی تغییر کرده و ما دیگر نمی‌توانیم در خشت و گل زندگی کنیم اما می‌توانیم در قالب زندگی مدرن، آن حس و حال را انتقال دهیم.
کرونا چه تأثیری روی معماری گذاشته است؟
بعد از کرونا فضاهای داخلی اهمیت بیشتری پیدا کردند. اگر در گذشته مردم ترجیح می‌دادند در یک فضای کوچک زندگی کنند و بیشتر وقتشان را خارج از خانه بگذرانند اما با اپیدمی کرونا ترجیح می‌دهند در فضای بزرگ‌تری زندگی کنند و در صورت امکان دارای یک حیاط حتی کوچک باشند. کرونا زندگی ما را تغییر داد و به سمت استفاده از فضای مجازی پیش برد که در کنارش معماری متاورس هم پیشرفت چشمگیری کرد. بنابراین بخش‌های محلی باید برجسته شوند و اگر این‌گونه پیش نرویم، از دنیا عقب می‌مانیم و جایگزینی پیدا می‌شود که نتیجه‌ای نخواهد داشت.
یکی از برنامه‌های شما تأسیس بنیاد ادوارد است. لطفاً در مورد جزئیات آن توضیح دهید.
امسال شروع به برنامه‌ریزی برای تأسیس بنیاد ادوارد کردیم. هدف ما شناسایی جوانان مستعد در رشته‌های مختلفی هنری است. در این بنیاد از معماران، طراحان و هنرمندان دعوت کردیم که به ما بپیوندند تا یک مرکزیت ایجاد کنیم. یکی از برنامه‌های این بنیاد استفاده از زنان در جمع هیات داوران است، به عقیده من، دنیای آینده دنیای زنان است. همچنین در کنار پیشکسوتان از جوانان هم در هیات داوران استفاده خواهیم کرد زیرا آن‌ها ذهنیت مدرن‌تر دارند. به‌احتمال‌زیاد اواخر تیرماه فراخوانی برای مسابقه طراحی منتشر می‌کنیم که دانشجویان و علاقه‌مندان طراحی می‌توانند در آن شرکت کنند البته جوایزی هم برای مسابقه در نظر گرفتیم.
از برنامه‌های دیگر این بنیاد، برگزاری وبینار و نشست‌ها تخصصی درباره معماری و دیزاین است البته در کنارش از هنرمندان رشته‌های مختلف دعوت می‌کنیم تا در این رویدادها شرکت کنند زیرا همفکری با این گروه‌ها می‌تواند دنیا جدیدی را به روی ما باز کند. در واقع ساختارهای هنر و معماری زبان مشترک دارند که باعث شده این دو از هم تأثیرپذیری داشته باشند.
در پایان اگر صحبتی باقی مانده است، لطفاً بفرمایید.
من به دنبال افرادی هستم که بتوانم گروهی درست کنم تا با یکدیگر در تمام حوزه‌های هنری همفکری داشته باشیم و به یکدیگر کمک کنیم و سطح معماری و هنر ایرانی را ارتقا دهیم.